PARAPSİKOLOJİ [TAMAMLANDI]

Sığınak

Hafiften gülümsedi dayım.Ben:
-"Terrakinezi mi yani?"
-"evet o ve daha fazlası."
-"etkilendim" dedim.

         Küçük bir ev gibi bi yerdeydik. Birazcık ortalık karıştığı için yani ben karistirdigim icin cekilmemiz gerekiyordu. Halk ayaklanmisti. Her yerde benim konusma yaptigim video vardi. İlk defa kendimi bu kadar guclu hissettim. Dunya resmen ikiye bolunmustu. Benim tarafimda olanlar ve olmayanlar.
Tam o sirada babam iceri girdi.

-“oğlumla gurur duyuyorum."
-"aynen bende kendimle gurur duyuyorum "dedim.
Güldü. Kısık bir sesle "egoissssst" dedi.
Yanima oturdu . Ve o korkunc konuşma başladı.
-"Biliyorsun oğlum.Her kazançta illa kaybettiğin bir şeyler vardır. Harika şeyler kazandın. Ama bazi seyleride kaybettin. Nasıl söyliycem bilmiyorum.Ben bilmiyorum gerçekten.... Şeyy...."

Dayıma dogru baktim . surati asilmisti. İkiside kötü görünüyordu. Noldu dedim. İkisindende sea cikmayinca bağırdım.
"Söyleyin noldu?!!"

Babam konuşmaya başladı.
-"Dünyayı kurtarabilmek adına büyük bir adım attın. Ve senin tarafından olan insanlar yuruyus yaptilar. Bazilari şehit oldu. Bazıları gazi... Bu yolda ilk şehit olanlar da ....... Sana bakıp buyuten ailen gibi olan insanlar . beni tanimadan once anne ve baba dedigin iki insanda öldü evladım."

Evet olmuştu işte. Son bir kez sarilamadan. Gittiler . ölmesi gereken bendim.
Gözlerimden yaşlar süzülürken yüreğimdeki acı daha da artıyordu. Kimsesizdim. Canim yaniyordu. Hep yanlis yola gitmistim. Onlari zor duruma soktum. Ölmesi gereken bendim !!!

Helikopter sesi duyuldu.
Üzgünüm dedi dayım. O da kotu gorunuyordu. Hadi gidelim dedi. Herşey düzelicek.

Hayir dedim. Bir suru sey yasadim . Hepsi cok kotu seylerdi. Korkunctu. Yuzum hic gulmedi. Yanlis yaptigim bir seyler olmali ki bu kadar aci yasadim. Dayanamiyorum . Bitsin her sey. Bitsin tum acilar...
 

°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Ne oldu bilmiyorum ama buyuk ihtimalle bayilmis falan olmalıyım ki kendimi toparladigimda baska bir yerdeydim.

              

Kendimi hic iyi hissetmiyorum dedim icimden. Sahip oldugum her seyi kaybettigim icindir belki ...
         Kalbimde çok ince bir acı vardı.  İnceydi ama canimi cok yakiyordu.

           Babamın yanina gittim. Sığınak gibi bir yerdeydik. O da oturup kitap okuyordu. Garip!
Ona soylemem gereken bir seyler vardı.

-"Baba . Bu usb 'de bir suru video var. Gizli bir adresten bunlari sirasiyla yayinlayin" dedim.

-"Onlar ne ?"
-"Bi tur egitim . Sahip oldugum psisik yetenekleri gelistirirken yasadigim seyler ve insanlara yarsim etmek icin kaydettigim bi kac video iste..."
-"Tabiki" dedi.
Elini uzattı. Belleği verdim.

İçimde garip bir his vardı. Sanki hersey bitmis gibi .aslinda zaten oyleydi ama bu farkliydi. İster istemez dusundum.
Bir suru dusman edinmistim. Beni öldürmek isteyenler vardı.
Beni Allah' tan baskasi kurtaramazdı.
Olurda ölürsem..
Bilmiyorum. Sahip olduğum yetenekler ile ölmek saçma. Bunlarla daha bir suru sey yapilabilirdi. Ben beceriksizin tekiydim. Bu yeteneklere acaba basla biri sahip olsaydi napardi diye dusundum. Babami , dayimi teker teker degerlendirdim.
      Yüzümde hafif bir gülümseme belirdi.
Biliyordum. Sonra nerede olduğumu bile merak etmeden bi kenara cekildim.
Dunyayi dusundum. Neler oldugunu. Nasil var oldugumuzu. Dunyanin sirrini , dinleri dusundum. İslamiyeti , ateizmi .. Uzun sure dusundum ve o kadar istedim ki gercekleri bilmeyi.... O kadar derinden yasadim ki bu duyguyu. Uyuyakalmisim.

   
   Uyandigimda bacaklarim titriyordu. Korkmuştum. Dayım başımdaydı.
İyi misin diye soruyordu fakat konusabilecek durumda degildim.
Acayip bir duyguydu. Atlatamazdim.
Cok cok ilgincti. Anlatamazdim. Sozcukler yetmezdi. Öğrenmiştim. rüyamda tüm sırları ögrenmistim. Dişlerim kenetlenmişti. Titriyordum . aşkı öğrenmistim. O derin derin dusundugum seylerin gerceklerini... .ögrenmiştim !

          Kimseye bir sey demeden kalktim.
Siginak gibi yerden disari ciktim. Oturdum kenara . ve şükrettim. Defalarca .. Ağlamaya başladım. Yuregimdeki aci agaldikca geciyordu. İnsan evrenin kucuk haliydi. Ve hepimiz bir seyi bulmak icin yaratilmistik. Sir burdaydi.

     Goz yaslarimla topragi suluyordum . yeseriyordu bitkiler... Yuregim ormana donusmustu. Nice cicekler acacakti daha.
  Keske basindan beri bilseydim bunu.
Her gozyasinda dokuluyordu gunahlar ve dunya paril paril olmustu. Artık tek isteğim ölmekti.

          Yaşarken ölmek ne güzeldi.
         Gel gör ölüm.
        Yüreğim ne  güzel sırlar bildi.
          Gel ki kavuşayım .
         Fırtınaydım..
       Gel ölüm gel.
          Gel ki bahar olayım.