PARAPSİKOLOJİ [TAMAMLANDI]

Aile

Düşündümde şu bitirmem gereken iş bekleyebilirdi. Bu yüzden eve gittim.

Bu sabah filmlerdeki uyanma sahnesini yaşadım. Şöyle bi gerinerek uyanma biçimi var ya ondan işte. Kısa zamanda o kadar şey yaşadım ki . Sürüklendim resmen bir kuru yaprak misali. Ama bu hayat benimse , ben yönetirim. Kimseler karışamaz . Ayrıca artık 18 oldum. Buna rağmen üzerimde ise hala gri ayıcıklı bir pijama var . Ne kadar cool !!

Gerçek odamı çok özlemişim diye geçirdim içimden. Canım hem piyano çalmak istiyordu hem gitar . Bir yandan resim yapmakta istiyordum. Her şeye saldırasım vardı. Ama gidip önce bu güzel kokunun nerden geldiğine bakmalıyım . Altıma şiyah bir eşofman giydim üstüme ise beyaz bir tişört. Masaya baktığımda bir şey unuttuğumu fark ettim. Telefon. Birimden bana verilen telefon ve hat hala bendeydi. Aslında bunu onlarla geri verdim diye hatırlıyorum. Çok güzel artık benim nerde olduğumu falan tespit etmişlerdir . Harika ya mallığıma doymuyorum yine. Neyse telefonu bir ara hallederim. Şimdi aşağı inmem lazım.

- ooooo maşallah ! Bu masa ne böyle !?
-Beğendin mi oğlum ??
Oğlum demesi biraz canımı yakıyordu ama umursamıycam . Onlar benim ailem. Öz olmasada ailem.
-Harika olmuş . Niye çalışanlara hazırlatmıyorsun. Yorulma sen
-Canım benim ne zamandır senin yüzünü görmüyor bu ev. Özledik seni

Bunu derken annemin gözünde öyle bir ışık vardı ki hiçbir şey diyemedim. Hafifçe gülümsedim.

-Bu gün baban işe geç gidecek. Yani kahvaltıda bizimle.

Vay be . Babam bile geç gidicekmiş işe. Cidden özlemişler beni. Her şey çok güzel giderken üstüne bir de televizyonda en sevdiğim şarkıcı çıktı. Eminem !!!! En sevdiğim şarkıcının en sevdiğim parçası. Beautiful televizyonda çalarken babam geldi. Hep beraber güzel bir kahvaltı yaptık. Tıka basa yemiştim. Oh !

Aslında ne yapacağımı bilemiyorum . Karanlıklar içerisindeyim bu yaşadıklarımı ailem dışında birilerine anlatmam lazım . Ama kim inanırmki bana ? Çünkü insanlar böyledir kendi yaşamadıkları şeye inanmazlar . Bir de dalga geçip kendilerini rezil duruma düşürürler ve sen ise sadece pişman olursun. Aslında böyle şeyleri paylaşmak için en ideal kişi annendir. Gerçek annen. Aklımda harika bir fikir vardı ama geceyi beklemem gerek . En uygunu bu . Hayır bu sefer beşiğime bakıp annemle iletişime geçmiycem tabiki. Bu sefer daha farklı bir yolla iletişime geçicem !!

ΔΔΔΔΔΔ

Babam işe gitmişti. Annem ise ben koltukta telefonla oynarken beni inceliyordu. Sonra kalktı yukarı çıktı eve elinde bir kutuyla yanıma geldi. Ah mükemmel bir de doğum günü hediyedi almış.!
-Anne bak ben büyüdüm. Böyle şeylere gerek yok . Hediye istemediğimi söylemiştim.
-Bu hediye benden değil.
O_o işler şimdi ciddileşmeye başladı.
-Kimden ?
- Annenden.
Nasıl anlatsam . Hani sevdiğiniz kişi aniden karşınıza çıkar ve kalbiniz deli gibi atmaya başlar ya aynı öyle oldum.
- Hediye kabul etmediğimi söylemiştim ANNE !!
Sırıttı.
-Ne demek istediğimi sen anladın Doruk. Bu kutuda bir kolye var . Kolye annene ait . Öz annene. Tam bilmiyorum ama bu kolyeyi sanırın öz baban ona almış. Sen farklı bir çocuksun. Diğerlerinden çok farklısın. Annende öyleydi. Bunu vermek için tam anlamıyla büyüyüp akıllanmanı bekledim.
-Teşekkür ederim.

Annemin söylediği her kelime boğazıma düğümlenmişti. Kutuyu aldım ve sakince açtım. Gümüş bir zincirin ucunda siyah bir inci vardı. Özenle işlenmişti. Çok belli. Taş parlaktı ve taşa dokunduğumda elimde çok büyük bir enerji hissettim. Tekrar tekrar teşekkür edip anneme sarıldım. Herkes uykuya daldığında ise gerçek anneme sarılacaktım.