PARAPSİKOLOJİ [TAMAMLANDI]

Ölüme Beş Kala

Biliyorum cok uzun zamandir yb gelmiyor ama iki hafta boyunca sinavlara girdim . Anca oldu arkadaslar kusura bakmayin.

Doruk'un amcasının dilinden..

Doruk benden nefret ediyor diye geçirdim içimden , hapishane duvarlarını seyrederken . Sanırım oturup burada ölümü bekleyeceğim.
Doğru zamanı bekleyeyim derken onu zar zor kazanmıştım ve şimdi onu , dayılığımı hissetiremeden kaybettim.
Çok zeki bir çocuktu. Keşke o başkanı ona neden öldüttürdüğümü bilmek isteseydi. Belkide ona bunu ben söylemeliydim ama eğer ben söyleseydim delirebilirdi.
Ona öldürttüğüm başkan annesinin yeteneklerini kullanmaya çalışmıştı. Sonra annesi buna izin vermeyince ona tecavüz etmişti. Onu yaşarken öldürmüştü. O sıralar annesi Doruk'a hamileydi ve böyle bir şeyi kaldıramadı. Defalarca intihara kalkıştı ve o da iyi biliyordu ki çocuğuda onun gibi özel biri olacaktı. Onuda kullanmak isteyeceklerdi. Ve intihar girişimleri istediği gibi sonuçlanmayınca vazgeçmişti. Ama doğuma yakın zamanlarda iyice kötüleşmişti. Hastalanmıştı. Doğumdada öldü.
Doğumda girmeden önce söylediği sözler hala aklımda
"Oğluma iyi bak"

Bunları düşünürken içime bir ürperti geldi. Belki fazla aceleciydik ama ona ihtiyacımız vardı sadece biraz büyümesi lazım dedim. O zaman her seyi anlayacak.
Tam o sırada Furkan:
-"Nerdeyiz ulan biz ?" diye bağırdı.
-"Hapishanede."
-"Hiç bir sey hatırlamıyorum"
-"Bende " dedim.
Bir süre sessizlik olduktan sonra :
-"Oğlum nerde ??" dedi Furkan.
Hic bir sey diyemedim. Bilmiyordum. Onu ayrı bir yere almış olmalılar diye geçirdim içimden. Ve o sırada Furkan ağlamaya başladı. İlk defa onu böyle görmüştüm.
"Benim yüzümden"diyordu.
"Benim yüzümdenn!! Acele ettim ama onu özlediğim için
Onu sevdigim icin belkide bu islere onu sokmamalıydim. "
-"Zamanı gelmişti " dedim.
Hala ağlıyordu.
Tam o sırada çok gıcırtılı bir kapı sesi duyuldu. tüyleri diken diken ediyordu.
Kaslı , Vin Diesel'i andıran bir adam içeri girdi. Elinde değişik metalden bir şey vardı.
"Konuşun" dedi.
Bu adamı daha önceden görmüştüm.

-"Konuşun şimdi.Niye burdasınız?"
-"Doruk nerde?"
-"Burda soruları ben sorarım!"
-"O zaman boş yere uğraşma. Konuşmayız " dedim. Adam dilimizi rahatlıkla konuşabiliyordu.
-"Tamam şöyle yapalım o zaman" dedi.
İlerideki karanlığa doğru gitti. Elinde iğne ile geri döndü. Son olarak hatırladığım suratıma gelen çok büyük bi kuvvetti.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Kendime geldiğimde vücudumdaki ağrılar iyice artıyordu. Furkan hala kendinde değildi. Onun vücudunda beninkinden daha fazla yara vardı. Yer kan gölüne dönmüştü.
Midem deki iğrenç duyguya dayanamayip kusmaya başladım. İçim dışıma çıkmıştı. Ağzımda iğrenç bi tat vardı.

Doruk ne yapıyordu acaba diye geçirdim içimden. Tam o sırada yine o adam geldi.

Yüzünde pis bir gülümseme ile
-"Sizin Doruk idam ediliyormuş. Ön sıradan biletim var." dedi.

Adam eliyle bi işaret etti ve göremediğimiz birilerine bizi almalarını söyledi.

O sırada Furkan'ın sesini duydum.
-" Gücünü göstermenin zamanı geldi Ufuk . Doruk dayısının yeteneğini görmeli."

××××××××××××××××××××××××××××××××

Kocaman bir meydanda ilerliyorduk. Bizi Doruk'un idamını izlemek için getirmişlerdi.
Sıra bana gelmişti. Onlara kim olduğumu gösterecektim.
Yerle bir olmak neymiş şimdi öğreneceklerdi .
Doruk' u görebiliyordum . Çok kötü görünüyordu. Gücü kalmamıştı.

Başlayalım dedim sessizce. Yerin yapısını düşündüm . Yer olduğumu hissettim. O tanecikleri tek tek gözümün önüne getirdim. Ve yavaş yavaş hissetmeye başladım. Şimdi sırası gelmişti. O taneciklerin kıpırdamaya başladığını hissettim. Yavaş yavaş yerin kırılmaya başladığını...
Artık güc tamamen elimdeydi. Hissedebiliyordum. Ve o büyük depremi yapmaya başladım. O kadar öfkeliydim ki sanki kardeşim bana yardım ediyordu. Sanki bütün anılarım acıya dönüşmüştü. Ve işte o korkunç görüntüyü yaptım. Yer resmen yarılmıştı . Etraf deli gibi sallanıyordu ve bir çok yapı yıkılmıştı . umarım geç kalmamışımdir diye geçirdim içimden. Ve evet geç kalmamıştım. Doruk kurtulmuştu. Bana bakıyordu . İnsanlar kaçışmaya başlamıştı. Bir sürü ölü vardı. Çoğu o çukura düşmüştü.
Meydanda nerdeyse kimse kalmamıştı. Yanımızdaki adamlar kaçmıştı. Ve ben ilk defa bu kadar güçlü hissediyordum.

Doruk korkmuş bir sekilde beni izliyordu.
Ve tam o sırada Doruğun yüzü bembeyaz oldu. Dudakları sarardı ve gözleri yavaşça kapandı. Furkan ın ona doğru koştuğunu gördüm.

|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°|°

~ Bedenim bu gücü kaldırır mı bilmiyorum. Ama zihnimdeki o şirin kent bu güçle yerle bir olacak bunu biliyorum. Aslında o kentte istiyor bunu . Çünkü bitti artık. Eski bir kent o. Çünkü dayanacak gücü kalmadı o kentin. Çünkü her kent yıkılacak . Çünkü yeni kentler gelmek zorunda. Çünkü yeni bir kent kurmak için , eski kent yıkılmalı. Çünkü zihnimin artık o kenti taşıyacak gücü kalmadı.