PARAPSİKOLOJİ [TAMAMLANDI]

Derin Uyku

"Durumu biraz daha iyi"

Sanırım şuan rüyadaydım. Kulağıma garip sesler geliyordu . Fakat bunların hiçbirinin şuanda gördüğüm dünayayla bağlantısı yoktu.
Karşımda çok güzel bir kadın vardı."anne?"

-"Seninle konuşabilmek çok güzel. Benden daha akıllı ve yeteneklisin oğlum"
-"Sen ...seninle nasıl konuşabiliyorum.Bu bir rüya ve uyandığımda gideceksin değil mi?"
Hafiften gülümsedi "Hep seninle olucam"

Büyük bir ağrı ile uyandım. Karşımda üvey anne babam duruyordu. Babam perişandı.Annemde aynı şekilde. Başımda bir doktor duruyordu ve kapının olduğu yerde ise Ufuk Abi telefonu ile ilgileniyordu. Uyandığımı anlayınca hemen bana baktı. Ağlamak istiyordum uyanmadan önce gerçek annemle konuşmuştum. Çok güzeldi ve onunla yeniden konuşabilmek için bir planım vardı. Ben bunları düşünürken doktor durmadan salak salak sorular soruyordu aynı şekilde annem ve babamda.

Bir şey merak etmiştim hala güçlerim yerinde miydi? Sağ yanımda duran vazoya odaklandım tüm enerjimle onu hareket ettirmeyi denedim . Ah çok güzel olmuyor.
Ufuk abi ne yapmaya çalıştığımı anlamıştı.
-"Kendini yorma ufaklık "
-"Olmuyor"
-" Odaya geldiğimizde gebermek üzereydin . Şuan sağlam olduğuna şükretmelisin."

Harbi ya annem ve babam olayı öğrenmişlerdi. Ya da belkide daha önceden biliyorlardır .. Ufuk abiye bağlı. Beynim uyuşmuştu . Mantıklı düşünemiyordum.

Olaydan iki hafta geçmişti. Uzun süredir anne babamın evinde duruyordum. Sıkımıştım. Şu psişik yeteneklerimde yerine gelmeye başlamıştı.

Sabah erken uyandım . Mutfağa gidip bana bakan aileme bir şeyler hazırlamaya karar verdim. Tamam waffle yapıcam. Bir yandanda televizyonu açıp sesini biraz kıstım. Malzemeler listesine bakıp bir yandanda dolaptan onları çıkarıyordum. Kulağıma televizyonun sesi geliyordu.
"Herkes olayı görünce şoka girdi. İki haftadır çözülemeyen olay çözüldü. Karlar şehri başkanını kaybetmişti. Fakat bunu yapanın kim olduğu bilinmiyordu. Kamera görüntülerine bakılırsa....."
Kafamdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Baştan emin olmasamda ekrana baktığımda öldürülen başkanın resmini görünce anladım. Bu adamı ben öldürmüştüm. Bana görev deyipte bir başkanı öldürdüler. Neden ama neden ? Sanırım sinir krizi geçiriyordum. Malzemeleri öylece bırakıp , şoförümü aradım.
"Where are you now!?"
" In front of your home !"

Çok güzel. Yol boyunca kontrolü kayetmemek için zor dayandım. Şoförümde yol boyunca birine hiç bilmediğim bir dilde bir şeyler anlattı. Departmanın önüne geldiğimde Nazlı beni bekliyordu.
-"Sakin ol iyi misin ?"
-"Çekil önümden.!!!"

Departmana girdim. Ufuk abinin odasıma doğru hızla ilerlerken Nazlı arkamdan geliyordu. Yolda önüme gelen herkese bir tane patlatıyordum. Ufuk abinin ofisine acayip bir nefret ve hızla girdim. Kapı nerdeyse kırılacaktı.
-"Hızlı ve öfkeliyi seyredipte mi geldin sen ? Baya etkisinde kalmışsın. "
-" Ben ayrılıyorum ASB'den "
-"Delirdin mi sen ne oldu şimdi ya ?" Sesi sakin geliyordu .
-"Bana yalan söylediniz o başkanı neden öldürttünüz bana ha söylesene ?"
Aniden ciddileşmişti.
-"O bize yamuk yaptı . Eskiden kalan bir davayı bitirdik."
-"Bana !!! O davayı bana bitirttiniz. Beni kendi amaçların için kullandın Ufuk Bey ! Ayrılıyorum burdan görüşmemek üzere. Kendinize benim kadar iyi bulursunuz umarım . Dikkat edinde onuda kullanmayın. Böyle şerefsizlik olmaz ya !!"
-"Burası ASB Doruk. Burdan çıkamazsın." bunu söykerken kolumu öyle bir sıkmıştı ki neye uğradığımı şaşırdım.
-"ASB sanıp yanlı" deyip sırıttım.

Ceplerimde buraya ait olan ne varsa masaya bıraktım . Bana verilen evin anahtarı dahil.
Hiçbir şey demedi. Dışarı çıktığımda herkes kapının önünde bekliyordu. Endişelenmişlerdi. Çıkar çıkmaz bir milyon tane soru aldım . Kimseyi dinlemeden yoluma koyuldum. Hemen bir taksi çağırıp bindim. Hayır anlamıyorum sorun bende mi acaba . Kısa süre içinde o kadar çok şey yaşadım ki . Cemreyi kaybetmem , ailemin gerçek olmadığını öğrenmek.... Bende ciddi bir sorun var . Nereyi gideceğimide bilmiyorum.
Yanımda yüklü miktarda para vardı. Şehrin diğer tarafında bulunan başka evimiz vardı. Oraya gidecektim. Biraz kafa dinlerdim. Yaşadıklarım çok kötüydü . Gerçekten dinlenmeye ihtiyacım var. Umarım babam evi satmamıştır. Kısa sürede o kadar şey yaşadım ki yarın doğum günüm olduğunu unutmuşum . Vazgeçmiştim . O eve gitmiycektim . Ailemin yanına dönecektim. Ama önce bitirmem gereken bir iş vardı.

Görünen hiç bir şeyden korkmam ben . Korkmam ! Ne ufuk abiden , ne ASB den , nede başka bir şeyden. Ne olduğu belli olmaz saçma sapan dünya varlıkları işte. Ama görünemeyenler... Sizin korktuğunuz varlıklar benim yakın arkadaşım. O yüzden bu kadar güçlüyüm. Onlar sadece siz yanlış bir şey yaptığınızde size musallat olurlar. Ama siz iyi olursanız sizin en iyi dostlarınızdır. En önemliside onlar yalan söylemez ! Sırtınızdan bıçaklamaz ! Güveninizi alt üst etmez. Yeterki onlardan yardım isteyin. Her şeyi yaparlar.