KALP MAHZENİ DİLAN #Wattys2023

🔺BÖLÜM14🔻

Sağar ve kör oldular insanlar... Aslında bu yolda insanlıktan oldular da haberleri bile yoktu. Yaşadıkları yalan dünyada en önemli şeyi kaybettiler. İnsanlıklarını...

Nigrumavis. !

Wer Min Beryatekir Zalım merî

(Özledim seni zalim adam)

Tatlı bir heyecan sarmıştı hazırlıkları tamamlayan kadını. Hazırladığı sofraya özenerek bakarken heyecandan terleyen ellerini eteğine sildi.

"Bir eksik var mı Hate?" Diye sordu yanındaki kaynanasına yan bir bakış atarak. 

"Yoktur kızım. Her şey dört dörtlük." Demiş ve gelinin omzunu hafifçe sıkmıştı Leyla hanım. 

Dilan kocaman gülümsemesi ile hafif gözlerinin kenarındaki çizgiler güneşten dolayı kıstığı için belli olan kadına minnetle bakıp, omzunda olan elini tutup sıktı.

"Sağ ol hate." Demişti. Leyla hanım kızı gibi gördüğü gelinine bakıp tebessüm sunmuş ve omzundaki elini gelininin beline götürüp sıvazlamaya başlamıştı.

"Ben bir Ayşe'ye bakayım kızım." Diyerek yanından uzaklaşan kadının arkasından bakındığında kulağına Rojda'nın çığlığı gelince kaşlarını çatmıştı Dilan. 

"Allah seni davul etsin Afran! Çek onu benden!" Diye çığlık çığlığa bağıran kıza bakmıştı Dilan gözlerini kısarak.

"Yok yok sevdi bu seni dotmam. Gel hele gel!" Diyen Afrana ve elindeki sopanın uçunda duran ölü yılana bakındığında Dilan da bir çığlık koyu verirken; "Afran! O nedir öyle?" Diye söylendi. Afran iki kadının çığlığı ile yüzünü buruşturdu.

"Siz kadınlar çok cırlaksınız!" Diye homurdanmış elindeki sopada sallanan ölü yılanı siyah bir poşete koymuştu. Rojda bozulan şalını düzeltip Afran'a öldürücü bakışlar attığında; "Biz kadınları cırlatan öküzlerde suç!" Dediğinde Afran alttan bakışlar ile Rojda'ya bakmıştı kısık gözleri ile. Rojda, Afran'ın bakışı ile olduğu yerde yutkunup kalırken genç adamın yavaşça doğrulup elindeki sopayı atışını ve ağır adımlarla yanına doğru gelişini izledi bir müddet. Afran'ın bakışları değişmezken gözlerini bir an olsun karşısındaki kızdan ayırmamıştı. Uzun uzun baktı kıza. Sonra ise giydiği kıyafetlere. Bakışlarını kızın kahve gözlerine aheste bir yavaşlıkta çıkardığında; " Öküz diyen dilini keserim senin." Demiş ve bir adım atmıştı. Afran'ın tepkisi ve sözüyle kalbi sıkışan Rojda bir adım gerilediğinde ayağı yerdeki küçük çakıllara takılınca dudaklarından ufak bir çığlık kaçmıştı. Rojda düşeceğini umut etmiş ve o şekilde gözlerini kapayıp düşmesini beklemişti. Afran müdahale edemese büyük bir ihtimal düşecekti Rojda. İlk başta hissetmedi beline dolanan sıkı elli. Sonra yüzüne sertçe vuran o sıcak nefesi. İkisinin göğsü hızla inip kalkarken hafifçe araladı Rojda kirpiklerinin ardında kalan koyu kahvelerini. Adamın ela gözleriyle buluştuğunda yutkunmuştu usulca. 

" Ke...Kesemezsin..." diye fısıldadı korku ile. Afran kızın söylediği ile kaşlarını çatarken bakışlarını 'kesemezsin' diyen kızın dudaklarına sabitlediğinde; 

" Keserim Rojda... Yapmak istemediğim şeylere zorlama beni..." dedi genç adam karşısında kollarında titreyen kıza bakarken. Dilan ise gördüklerinin şokunu yaşıyordu. 

"Bu ikisi..." diye mırıldandı Dilan. Ne ara yakın olmuşlardı ki böyle? Birinin görmesinden korkan Dilan, hızla yanlarına varmış ve onları ayırırken sertçe kaşlarını çatmıştı.