Το πρώτο μου...
Φοβήθηκα...
Ήρθες και σάρωσες τα πάντα.
Δεν το περίμενα, αλήθεια.
Στο πέρασμα του ανέμου, καμία αντίσταση.
Πως να το ξέρεις ότι με παρέσυρες και χάθηκα μαζί σου;
Ήρθες, διαλύθηκα. Αλλά μου άρεσε.
Ήσουν άνεμος δυνατός κι εγώ ξερό κλαδί.
Μ' έκοψες εύκολα.
Η αλήθεια μου ήταν πως λάτρευα την καταστροφή.
Μονάχα γιατί είχε το όνομα σου.
Φοβήθηκα να σε βαφτίσω αγάπη, μη μου φύγεις.
Κι έφυγες...
Έφυγες πριν προλάβω να σου φωνάξω έστω ένα "σ' αγαπάω".
Φοβήθηκες...
Κι έτσι δεν φώναξα, αλλά ήξερα ότι πάντα θα μ' αρέσει η καταστροφή.
Μονάχα γιατί θα μου θυμίζει εσένα.
Μη μου προσφέρεις ξανά τις ανεμώνες που κόψαμε από τον κήπο της αγάπης.
Δεν τις θέλω πια.
Μαράθηκαν...
YOU ARE READING
Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)
PoetryΠοιήματα από μένα... έτσι για αλλαγή. 4/9/2016 4η θέση στην κατηγορία "Ποίηση"