Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)

39.Να φοβάσαι τη σιωπή

Περπατώ ακόμα
στον ονείρων μου το κύκλο
τι κι αν είμαι εδώ με σώμα
πάντα με τη σκέψη λείπω.

Περπατώ ακόμα
στης καρδιάς σου το κενό
νοιώθω καπνός και ξένο σώμα
νοιώθω μια ανάγκη να κρυφτώ.

Αν δεν μιλώ είναι γιατί περνώ τα ζόρια μου
γιατί χωρίς φωνές ξεσπά η στεναχώρια
θυμήσου ότι σου είχα πει
πονάει πάντα η σιωπή
πονάει πιο πολύ απ' όλα τα λόγια.

Περπατώ ακόμα
σε τεντωμένο σκοινί
με σφραγισμένο στόμα
σε όσα φωνάζει η ψυχή.

Περπατώ ακόμα
σ' ένα άδειο σκηνικό
φοράω το δικό σου σώμα
σαν ρούχο ξένο και φθαρτό.