Πέρασε ο καιρός κι εμείς ξεχάσαμε
πέρασαν οι άνθρωποι μα ούτε που θυμάμαι
στο τέρμα μας ποτέ δεν φτάσαμε
κι αν μένει κάτι να σου πω, είναι "λυπάμαι".
Δεν έχει τώρα ούτε πως ούτε γιατί
είμαι για μένα τώρα πια και μόνο
μην απορείς σ' αυτή την άδικη ζωή
μην απορείς, που απ' το δίκιο σου ματώνω.
Με ρωτάς, με παράπονο, ρωτάς
τι 'ναι γραφτό για μας και τι αξίζουμε
γιατί τον ουρανό για μια στιγμή αγγίζουμε
πως βαδίζουμε χωρίς να ξέρουμε που πάμε.
Μη ρωτάς δεν σε θυμάμαι πια, λυπάμαι.
Τώρα πια όπως τότε δεν θα σε κοιτώ
κι ούτε θα νοιαστώ ξανά για σένα
θα φύγω πάλι με τον ίδιο εγωισμό
για να μη δεις τα μάτια μου τα βουρκωμένα.
أنت تقرأ
Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)
شِعرΠοιήματα από μένα... έτσι για αλλαγή. 4/9/2016 4η θέση στην κατηγορία "Ποίηση"
