Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)

46.Γυάλινα κομμάτια

Μια στάλα κρασί
να βγει η νύχτα αυτή
να ξεχαστώ, να σε ξεχάσω.
Μέθυσε απόψε η ζωή
κι έχω πάλι αναστηθεί
μόνο για να σ' αγκαλιάσω.

Τρέχουν σαν σταγόνες της βροχής,
τα λόγια που θα πεις.
Κι όσο πάει, δυναμώνει το γιατί.

Κομμάτια από γυαλί
κάθε λέξη σου κόβει μια πνοή.
Κομμάτια η νύχτα αυτή
φεύγω κι ας ξέρω πως θα είμαι παντα εκεί.
Για μια αγάπη που ράγισε
για μια καρδιά που σταμάτησε.
Για όσο λίγο και να κράτησε
ξέρω πως άξιζε, στη τελική.

Τρέχουν σαν σταγόνες της βροχής
τα λόγια που θα πεις.
Κι όσο πάει δυναμώνει η σιωπή...