Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)

42.Λίγο από σένα

Η δική μου αγάπη, είναι τρέλα κι εμμονή

είναι δάκρυ και καμιά φορά φυγή

σ' ένα ψέμα.

Η δική μου αγάπη, δεν γνωρίζει δισταγμούς

είναι τυφλή και δεν πιστεύει σε θεούς

μόνο σ' εσένα.

Μη με ρωτήσεις πόσο σ' αγαπώ

δεν μετριέται μάτια μου η καρδιά

πως να 'χω σύνορο εγώ τον ουρανό

όταν μαζί έχουμε φτάσει πιο μακριά.

Μη με ρωτήσεις γιατί μένω ακόμα εδώ

έτσι νιώθω κι είμαι πάλι στο πλαι σου

γέρνω επάνω στο στήθος κι ακουμπώ

να μ' αγκαλιάσει λίγη απ' την αγάπη σου.

Είναι ο έρωτας, ελπίδα στο σκοτάδι

όνειρο που φώτισε το βράδυ

μα και ψέμα.

Είναι καρδιά που δεν γνωρίζει από φραγμούς

που από καιρό δεν πιστεύει σε θεούς

μόνο σ' εσένα.