Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)

17.Φίλε

Βροχές και θύελλες κι ονόματα
βαθιά στα χαρακώματα θα βρω.
Μνήμες, πληγές και σώματα
σκοτεινά μου χρώματα, μέσα σας θα ζω.
Σ'ότι μ' αγγίζει, σ'ότι μ' αφήνει
παραδίνομαι στη δίνη, ναι αξίζει,
το ξέρω αξίζει.

Έλα να θυμηθούμε ιστορίες
και για αγάπες μας να πούμε
μια βραδιά ίσον χίλιες νύχτες
στα παλιά μαζί να πιούμε.

Σ' είχα αδερφό και φίλο
τώρα λες και δεν σε ξέρω
έγινες του ανέμου φύλλο
πως το χθες πίσω να φέρω;

Βροχές, χαλάζια και γυρίσματα
φίλε ασ' τα πείσματα, δεν τα μπορώ.
Μνήμες, πληγές κι εθίσματα
κάλπικα νομίσματα, μαθαίνω να ζω.
Σ'ότι μ' αγγίζει, σ'ότι μ' αφήνει,
παραδίνομαι στη δίνη, ναι αξίζει,
το ξέρω αξίζει.

Αν θέλετε σχολιάστε, με βοηθάει πολύ αυτό!