Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)

58.Με κυνηγάς

Να φύγεις τώρα, στη σκιά της μοναξιάς
κι εγώ να κρύψω όσα νιώθω με χαμόγελο.
Κάνει ψύχρα εδώ κι εσύ μου γελάς
λες κι έχεις βγει από παράξενο μου όνειρο.

Και με κυνηγάς, με κυνηγάς τις νύχτες,
όταν περιμένω να 'ρθεις πάλι
σαν να μην ξέρω πως οι αλήτες,
έχουν πάντοτε αγύριστο κεφάλι.

Με κυνηγάς, σε κάθε όνειρο, σε κάθε εφιάλτη,
και στη καρδιά μου, έχεις βρει δικό σου σπίτι.
Ας έχεις μπει με τη ψυχή λαθρεπιβάτη,
εγώ σ' ονόμασα δικό μου αλήτη.

Να φύγεις τώρα στη σκιά της μοναξιάς
κι εγώ να κρύψω όσα νιώθω με χαμόγελο.
Είμαστε δύο στο παιχνίδι της καρδιάς
μα το τέλος δυστυχώς είναι επόμενο.

Και με κυνηγάς, με κυνηγάς τις νύχτες,
όταν περιμένω να 'ρθεις πάλι
σαν να μην ξέρω πως οι αλήτες,
έχουν πάντοτε αγύριστο κεφάλι.