Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)

63. Η μόνη μου αλήθεια

Η μόνη μου αλήθεια
πέρα από χίλια παραμύθια,
η μόνη μου αλήθεια είσαι εσύ.
Μια αίσθηση βαριά,
μια ανάσα του βοριά,
η ανάσα που διψάω στη ζωή.

Σε λάθος δρόμους περιφέρεσαι συχνά
χωρίς προορισμό, χωρίς γυρισμό
με πληγωμένη τη καρδιά.
Ήσουν η αλήθεια και η γλύκα
σε ένα κόσμο από ψέμα
ήσουν στη φλέβα μου το αίμα
κι εξαφανίστηκες μια νύχτα.

Η μόνη μου αλήθεια,
έχει μαχαίρια και λεπίδια
η μόνη μου αλήθεια είσαι εσύ.
Εν' άρωμα πικρό,
κομμένο σ' αγαπώ,
μια γκρίζα, μα ευαίσθητη ψυχή.