Στο πέρασμα του ανέμου (Wattys2016)

45.Πως να σ' αρνηθώ

Συνεχίζω, δεν φοβάμαι, δεν ελπίζω

έχω σπάσει πλέον όλα τα δεσμά μου.

Κλείνω τη πόρτα, στη βροχή που μπαίνει

και σε μια νύχτα μεθυσμένη

πίνω τη πίκρα όλη απ' τα όνειρα μου.

Κι όμως εσύ, πέφτεις σαν βροχή

μπαίνεις με τον δικό σου τρόπο στο μυαλό.

Κι όμως εσύ, έρχεσαι σαν αστραπή

πως να σου πω το όχι, πως να σ' αρνηθώ.

Μου κάνεις κακό, τη ξέρω πια την ιστορία

κι όμως εγώ στα λάθη έχω επιρρέπεια.

Μια ζωή, αντέχω, στην κακοκαιρία

δεν με τρόμάζει πια καθόλου η συνέπεια.

Συνεχίζω μα στα ίδια γυρίζω

κι όσο το ψάχνω, τόσο χάνεται η ουσία.

Ποιος νοιάζεται, τα λάθη να πληρώσει

όταν δεν έχει μετανιώσει

κι όταν αγγίζει λίγο από την ευτυχία.

Κι είσαι εσύ, που πέφτεις βροχή

μπαίνεις με τον δικό σου τρόπο στο μυαλό.

Κι είσαι εσύ, που έρχεσαι αστραπή

πως να σου πω το όχι, πως να σ' αρνηθώ.