Volleyball Game

Κεφάλαιο 26

Ο Δημήτρης πάρκαρε έξω από το σπίτι μας Και η Αλίκη χωρίς πολλά λόγια κατέβηκε από το αυτοκίνητο.

Γύρισε να με κοιτάξει ο Δημήτρης αναζητώντας τα μάτια μου, μέχρι που τα αντίκρισε. Ήταν κόκκινα και βουρκωμένα, το κατάλαβα γιατί η μύτη μου άρχισε να βουλώνει πάλι. Εκείνος κατέβηκε από το αυτοκίνητο και αμέσως ήρθε να μου ανοίξει την πόρτα, κατέβηκα και με έβαλε στην αγκαλιά του... Τότε ήταν που απελευθερώθηκαν τα δάκρυα και έβγαλα ένα λυγμο.

Κ. "ει-είσαι τ-τοσο τυχερός που δ-δεν σ-σε έκρινε η-η-η..... " είπα μέσα στους λυγμούς μου αλλά ποτέ δεν κατάφερα να ολοκληρώσω την πρόταση μου.

Δημήτρης

Καθώς προσπαθούσε να ολοκληρώσει την πρόταση της λιποθύμησε στην αγκαλιά μου. Την σήκωσα σε στυλ νύφης και όταν γύρισα για να την πάω μέσα η Αλίκη είχε ήδη ανοίξει την πόρτα και κοιτούσε το λιπόθυμο σώμα της αδερφής της σαστισμένη. Είμαι σίγουρος πως μας παρατηρούσε.

Δ. "είναι καλά. Λιποθύμησε από την στεναχώρια και το στρες." είπα στην Αλίκη πριν καν με ρωτήσει ενώ κατεβαίνω τις σκάλες από το δωμάτιο της Κατερίνας.

Απαντάει με ένα "οκ" και κάθεται στον καναπέ κουλουριάζοντας τα πόδια της.

Δ. "μπορείς να μου πεις γιατί αντέδρασες έτσι; " είπα και κάθισα δίπλα της, ενώ την ξεδιπλωσα και την έβαλα μέσα στην αγκαλιά μου. Την κοίταξα στα μάτια και σκούπισα τα δάκρυα της

"αφού ξέρω πως δεν είχες θέμα... " συνέχισα.

Α. "ναι Δημήτρη! Τότε δεν είχα θέμα επειδή μιλούσες υποθετικά! Που να ήξερα η ηλιθια ότι θα γινόταν κιόλας!" είπε και έβαλε στο πρόσωπο της μέσα στις παλάμες της

"θα με παρατήσει Δημήτρη!" είπε ανάμεσα σε έναν λυγμο.

Δ. "ει ει... Κοίτα με λίγο!" πήρα τα χέρια από το πρόσωπο της και έγειρα λίγο για να δω τα κόκκινα μάτια της.

Παρόλο που δεν έχουν κάποια συγγένεια έχουν ολόιδιο τύπο ματιών.

Πως ξέρω για την Αλίκη;

Όταν ήρθα στην ομάδα έπεσε στα χέρια μου το πρώτο πιστοποιητικό γεννήσεως της. Η μητέρα της μου εξήγησε και από τοτε το κρατάω μέσα μου μέχρι να της το αποκαλύψουν.

Δ. "η Κατερίνα σε αγαπάει! Δεν πρόκειται να σε αφήσει! Θα επικοινωνεί αρκετά συχνά μαζί σου και στις διακοπές θα έρχεται Θεσσαλονίκη να σε βλέπει ή στην τελική θα..." έκανα μια παύση πριν πω αυτό που δεν θέλω να γίνει ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να με κοιτάξει απότομα.

"ή... Θα σε παρει μαζί της κάτω." κοιταξα αλλού και τότε ένιωσα το μικροσκοπικό της χέρι να ακουμπάει το πιγούνι μου αναγκαζοντας με να γυρίσω να την κοιτάξω.

Α. "δεν πρόκειται να ξαναπάω Αθήνα το κατάλαβες;"

Εγνεψα θετικά και μπήκε στην αγκαλιά μου χωνοντας το πρόσωπο της στον λαιμό μου και μύρισε το άρωμα μου.

Όταν το κάνει αυτό δεν ξέρει πόσο απίστευτα με ανάβει.

Ήρεμα μικρέ δεν είναι τώρα η κατάλληλη ώρα... Ξεφεύγουμε από το θέμα μας!

Λοιπόν πριν έγινε ένα λάθος με το κεφάλαιο και το ανέβασα καταλάθος μισό :3. Πιο αργά θα μπει το 27 ως 2ο μέρος του 26.

P&L Xx