Harry
Βγήκα από το αυτοκίνητο νευριασμένος και μπήκα απευθείας στο σπίτι.
Δεν νευρίασα με αυτήν αλλά με αυτούς! Τους είχα προειδοποιήσει ότι αν την παίρνανε από τα δικά μου χέρια, θα τους έπαιρνε στα χέρια του ο Χάρος!
Ότι έχω βελτιώσει εγώ πάνω της, θα το αξιοποιησουν αυτοί! Αλλά δεν είναι αυτό που με καίει. Θα φύγει μακριά μου και δεν θα μπορέσω να την ακολουθήσω γιατί είμαι αναγκασμένος να μείνω ως προπονητής στο κλιμάκιο για 2 χρόνια, και άλλα τόσα ως παίκτης στην ομάδα του PAOK.
Γαμωτο μου δηλαδή!
[...]
Έχει περάσει αρκετή ώρα που σκέφτομαι το θέμα της μεταγραφής και καταλαβαίνω πως ακόμα είμαι με τις φόρμες της ομάδας. Έτσι, πηγαίνω στο μπάνιο και αφού βγάλω τα ιδρωμένα ρούχα μου βάζοντας τα στο καλάθι με τα άπλυτα, μπαίνω στο ντουζ.
Το καυτό νερό κυλάει στο σώμα μου χαλαρωνοντας με. Μετά από αρκετή ώρα σκέψεων -και στο μπάνιο για αυτό το θέμα- το νερό άρχισε να παγώνει, έτσι το έκλεισα και βγήκα τυλιγοντας απλά μια πετσέτα γύρω από την μέση μου.
Δεν πρόλαβα να πάω να ντυθώ και χτύπησε η πόρτα. Υπέθεσα πως θα ήταν ο Zayn ή όπως θέλει να τον λέμε πλέον, Δημήτρης, γιατί είχαμε κανονίσει και έτσι δεν έκανα τον κόπο να αλλάξω.
Έλα όμως που τελικά δεν ήταν αυτός!
Κατερίνα
Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα απευθείας έξω από το παράθυρο του δωματίου μου. Γυρνάω πλευρό και βλέπω την Αλίκη να στηρίζεται στην κάσα της πόρτας. Από εδώ μπορώ να παρατηρήσω πόσο κόκκινα και πρησμένα είναι τα μάτια της. Διστακτικά με πλησιάζει και της κάνω νόημα να καθίσει.
Δεν πέρασε ούτε ένα δευτερόλεπτο και ήδη βρίσκεται στην αγκαλιά μου ψιθυρίζοντας συνέχεια συγνωμη. Της έλεγα να μην το λέει αλλά εκείνη συνέχισε.
Την απομάκρυνα και τηε σκούπισα τα δάκρυα από τα μάτια.
Α. "αλήθεια συγνωμη Κατερίνα, απλά μου ήρθε ξαφνικό. Εννοείται πως χάρηκα για εσένα! Συγνώμη!" και άρχισαν να κυλάνε νέα δάκρυα στα μάτια της.
Κ. "ας το ξεχάσουμε εντάξει; εγώ θα φύγω σε ένα χρόνο από τώρα. Ως τότε ποιος ζει, ποιος πεθαίνει! " της είπα και εγνεψε καταφατικά με ένα γελάκι να ξεφεύγει από τα χείλη της.
Την έβαλα στην αγκαλιά μου και μείναμε για λίγο έτσι.
Ώσπου άνοιξε την πόρτα φουριόζος ο Δημήτρης και μας κοίταξε έντρομος, ενώ εμάς η απορία ήταν ξεκάθαρη στο βλέμμα μας.
Δ."απλά έπεσε πολύ ησυχία και νομιζα πως έγινε κανένα φονικό! Δεν έπρεπε να το χάσω οπότε ήρθα..." δικαιολογηθηκε με ένα γελάκι και εμείς σκάσαμε στα γέλια.
[...]
Έχει περάσει αρκετή ώρα από τότε που συνήλθα και τώρα βρίσκομαι μπροστά στην πόρτα του Harry.
Χτυπάω το κουδούνι και ταυτόχρονα ακούω το αυτοκίνητο του Δημήτρη να φεύγει. Το ήξερα πως θα περίμενε μέχρι να το κάνω!
Δεν περνάνε ούτε 2 λεπτά και ανοίγει την πόρτα εχοντας πάνω του μόνο μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από την μέση του καλυπτοντας τα βασικά.
Έχω μείνει στύλη άλατος και απλά κάθομαι και παρατηρώ το σώμα του.
Αχχ όταν σε έπλασε εσένα ο θεός αγόρι μου, σίγουρα θα είχε έμπνευση!
Χωρίς αμφιβολία!
Harry
Βρίσκεται απέναντί μου και τα μάτια της καίνε το σώμα μου.
Η. "σου αρέσει αυτό που κοιτάς; " λέω πριν καν το σκεφτώ.
Αμέσως με κοίταξε στα μάτια και μάγουλα της πήραν ένα απαλό κόκκινο χρώμα.
Γίνεται τόσο γλυκιά όταν το κάνει αυτό.
Της είπα να περάσει μέσα στο σαλόνι και της πρόσφερα ένα ποτήρι νερό όπως μου ζήτησε.
Όλη αυτή την ώρα είμαι με την πετσέτα και συνέχεια την βλέπω να ξεροκαταπινει. Έτσι παίρνω την απόφαση να πάω να ντυθώ.
Εε ναι, γιατί κρίμα είναι το κοριτσάκι να πάει από καρδιακό.
Απαράδεκτη. Είμαι απλά απαράδεκτη. Προχθές κοιμήθηκα ενώ έγραφα το κεφάλαιο και μέχρι σήμερα βαριομουν να το συνεχίσω. Το ξέρω ότι είναι μικρό και λίγο ότι να'ναι όμως μπορεί να το διορθώσω αν χρειαστεί.
Επίσης κάτι ακόμα που ήθελα να πω. Σήμερα και επισήμως ξεκίνησε η προετοιμασία στο βόλεϊ και οι προπονήσεις είναι κάθε μέρα, πράγμα που σημαίνει ότι κενό θα έχω μόνο το ΣΚ. Οπότε τα κεφάλαια θα μπαίνουν ή Σάββατο ή Κυριακή, μπορεί και τις 2 μέρες.
Αυτά από εμένα. P&L Xx.
YOU ARE READING
Volleyball Game
FanfictionΗ Κατερίνα μία επιτυχημένη βολεϊμπολίστρια σε μια τοπική ομάδα της Θεσσαλονίκης, θα κληθεί να παίξει στην γυναικεία ομάδα της Εθνικής Ελλάδος στο φετινό World Grand Prix αλλά και στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου(2012). Στην ομάδα θα έρθει νέος...