Volleyball Game

Κεφάλαιο 25

Είμαι πίσω από την πόρτα και η πλάτη μου ακουμπάει πάνω της. Κάθομαι κάτω και αφήνω τα δάκρυα που κρατούσα τόση ώρα ελεύθερα.

Πως τα έχω κάνει έτσι.

Δεν περνάνε μερικά λεπτά και η πόρτα ξαναχτυπάει.

Είναι πάλι αυτός.

Η."σε παρακαλώ Κατερινα άνοιξε μου, συγνώμη, άσε με να σου εξηγήσω." ακούστηκε η βραχνή φωνή του.

Κλαίει.

Σηκώνομαι αμέσως, σκουπίζω τα δάκρυα μου και ανοίγω την πόρτα.

Είχε σκυμμένο το κεφάλι του και ακουμπουσε στην κάσα της πόρτας. Με κοίταξε και χωρίς να πει κάτι, έκανε ένα βήμα προς εμένα, πέρασε τα χέρια του γύρο από τη μέση μου και με έσφιξε πάνω του χωνοντας το κεφάλι του στον λαιμό μου.

[...]

Ο Σεπτέμβρης πέρασε, ο Οκτώβρης μπήκε δυναμικά με βροχερό κλίμα και η Αλίκη συνεχίζει κανονικά το σχολείο μέχρι να φύγουμε από την χώρα.

Ξαπλώνω στον καναπέ και κοιταω το διετές συμβόλαιο που έχω κάνει με τον Ολυμπιακό, όπου στην ουσία ειναι η μελλοντική μου δουλειά. Σήμερα το απόγευμα μετά την προπόνηση θα με πάει ο Δημήτρης ως προπονητής μου Αθήνα, στα κεντρικά για να παραδώσω το έντυπο. Θα μου πείτε ότι αυτό το κανονίζουν οι προπονητές και όχι οι αθλητές αλλά εγώ ήθελα να είμαι μαζί του. Τώρα περιμένω τον Δημήτρη που πήγε να πάρει την Αλίκη από το σχολείο.

Ακούω το κλειδί στην πόρτα και αμέσως κρύβω το συμβόλαιο κάτω από τα μαξιλάρια του καναπέ. Δεν ξέρει κανένας γι'αυτό εκτός από τον Δημήτρη.

Μπαίνουν μέσα τα παιδιά και προ εκπλήξεως είναι και αυτός μαζί τους. Υποδέχομαι τον Harry με ένα τυπικό "γεια", το ίδιο κάνει και αυτός αλλά τα χαμόγελα μας δεν άργησαν να φανούν.

Α. "σε 3..."

Δ. "..2..."

Α. "...1."

Χωρίς να χάσουμε δευτερόλεπτο βρέθηκε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου δίνοντας ένα παθιασμένο γλωσσοφιλο.

Βλέπετε το παιδί μ πήγε Λονδίνο αυτή την εβδομάδα για να δει τους γονείς του κι εμείς κάναμε προπόνηση με τον Δημήτρη. Ήταν η χαρά της Αλίκης... Και η δική μου δυστυχία.

Δ. "έλα...εντάξει...φτανει... Δεν θέλουμε να το κάνετε μπροστά μας! Υπάρχουν και ανήλικα!" είπε ο Δημήτρης και κάλυψε τα μάτια της Αλίκης λες και ήταν κανένα 5χρονο.