Η Κατερίνα μία επιτυχημένη βολεϊμπολίστρια σε μια τοπική ομάδα της Θεσσαλονίκης, θα κληθεί να παίξει στην γυναικεία ομάδα της Εθνικής Ελλάδος στο φετινό World Grand Prix αλλά και στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου(2012). Στην ομάδα θα έρθει νέος...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Κ. "εντάξει με την Μαρία; Τα βρήκατε;" έσπασα την σιωπή και σκούπισα ένα δάκρυ που πρόλαβε να μου ξεφύγει.
Εκείνος γύρισε και με κοίταξε με ένα στραβό χαμόγελο.
Η. "ζηλεύεις την Μαρία, Κατερίνα; " είπε έκπληκτος και και του ξέφυγε ένα γελάκι.
Είναι δυνατόν να γελάει;
Κ. "δεν Θα'πρεπε;"
Η. "όχι; " είπε λες και ήταν κάτι το προφανές.
Κ. "γιατί; " ρωτάω έχοντας σηκωμένο το φρύδι.
Η. "γιατί είναι η ξαδέρφη μου; "
Κ."τι σου είναι; " το στόμα μου είχε μείνει ορθάνοιχτο και κόντευε να φτάσει στο πάτωμα.... Μην σας πω και στον βυθό...Μιας που είμαστε κοντά σε θάλασσα..
Η. "ναι το ξέρω... Μπορεί να κουνιέται στον οποιονδήποτε, αλλά είναι πολύ εντάξει άτομο.. " είπε χαλαρά κι εγώ άρχισα να φουντώνω μέσα μου..... Μέχρι που...
ΜΠΑΜ!
Κ. "Ε ΤΟΤΕ ΤΟ ΤΣΟΛΙ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΜΑΖΕΨΕΙΣ ΛΙΓΟ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΣΑΝ ΕΝΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙ! ΕΠΙΑΣΕ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ... " ήμουν τόσο θυμωμένη, φώναζα μεσα στα μούτρα του κλαίγοντας λες και έφταιγε εκείνος... Αλλά οοοοχι.... Αυτός φταιει!
Η. "Κατερίνα σε παρακαλώ... Ηρέμησε!" και έτσι με φουντωνε παραπάνω
Κ. "ΜΑΖΕΨΕ ΤΗΝ!" φώναξα μία τελευταία φορά και σηκώθηκα κι έφυγα.
Σήμερα γενικά είχα μια τάση για φυγή.
Πήγα πίσω στο γήπεδο, πήρα το αυτοκίνητο κι έφυγα δεν ξέρω για που, απλά έφυγα. Έστειλα ένα μήνυμα στην Αλίκη λέγοντας της ότι δεν θα επέστρεφα σπίτι για όλη την εβδομάδα και να πήγαινε να μείνει στου Δημήτρη. Εννοείται της είπα ότι αν χρειαστεί κάτι να με πάρει αμέσως τηλέφωνο.
Αυτή την στιγμή μόνο ένα άτομο μπορούσε να με ηρεμήσει, γι'αυτό πήγα σπίτι, έβαλα σε έναν σάκο το μαγιό μου και μερικά ρούχα και έφυγα για Χαλκιδική!
