Bir insanin sevilebilmesi icin kendisi gibi olmamasi gerekiyormuş.
Kalbinde kiracinmiyim.
.
Bu basit bir siir gozlerin dolmasin.
Kendime kizginim krndime kirginim.
Azalttim su murekkep denen zikkimi.
Acilarini bana gonder haketmiyosun.
Yada hakediyosun. İnadından is kaldi.
Biraktin yalanı. Biraktin inadi.
Ben geldim hosgeldim ozaman kalbine.
Dün gibi severiz ozaman kalir tadi.
Gecmiste olanlarin kalmaz adı.
Aysegülüm. Herbiseyim.
Anlamiyorsun beni.
Ben senin icin yenmisken gurur denen illeti.
Senin inat denen zilletle işin neki.
Yeniden sarbeni.
Gozlerinin taraginda.
Ölüyorum.
Yavaş yavaş ölüyorum.. . .
Sahilde bir ev gibiydim beni tanidi deniz . . .
O kadar zorduki.
Duygulrim gozlerimden tasacak.
Boyle sel olup akacak.
Binlerce km uzaktasin..
Dokunamiyosun baskalari goruyo.
Baskalari görüyor ve baskalari dokunuyor.
Hocbisey soyleyemiyorsun.
Dilsizsin.. . .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya ( Raflarda )
PoesíaHerbir satri gozlerine ithaf edilenler Hesaba katilmayan ayriliklar. Yazilmasi gereken gercekler. Dinlenmesi saglanan yalanlar. Siirin her bir tonunda aciklamalar. Var olanlar ve yar olmayanlar.
