Papatya ( Raflarda )

bir umut

Herseyin basladigi o an.
Umut larimiz. Ve bizi umutlandiranlar.

Sonra verdikleri bir bugday tanesi umutla.
Dağ gibi ümitlerimiizi yıkarlar.

Alakadan sıkılmak normaldirde.
İlgisizlikten bıkkınım.

Papatyam güneşe dönmüş yüzünü.
Ben karanlık ta kalmisim.

Kahve dökülmus kitaplar arasinda kalmisim
Yalnizligim cahillikten degil sairlikten bunalmisim.

Gördüklerimiz görmediklerimizin yüz karası.
Hayatimiz bir kölenin diz yaması.
Hayallerimiz yoksulluktan yoksun.
Dirseklerimde catlaklar kalbim sen yarası.

Sen sarısı gorduklerim. Ben karası.
Tutun ayaklarimdan cekin yok pahası.

Yazdiklarim korkar yazamadiklarimdan.
Kalemim kirilir titrer parmaklarim.
Anlttiklarim korkar anlatamadiklarimdan.
Dilim sürcer oynamaz dudaklarim.

Sana bi siir yazdim otur yanima okuyayim.
Güvercinlerim öldü atım yarali korkarim.
Haber gelmedi sen dediklerimden simdi yapayim.
Kervanlara sen yukledim geliyorum.
Yoldayım.. .