Papatya ( Raflarda )

FELÇ

Kirginligim sen olmayan herkeze.

.

Ve sevdiginizin sizi üzmesi kadar zalimce bir sey yok bu dünyada. Ve sizi en cok üzen seyinde sevdiginizin olmasi kadar garip.

Bir şarkinin notasinda gozlerine bakarken versem son nefesimi.

Ama ben daraldim herseyim. Veregim artik şu üstumdeki emaneti.
Tasiyamiyorum ruh denen laneti.

Boguluyorum ben senden uzakta yapamiyorum.
Sabrim kalmadi hicbirseye dayanamiyorum.
Kacgelneolursun ben yapamiyorum.
Elini uzat ayagim kaydi boguluyorum.

Dayanacak omzum ol orda aglayayim.
Gözümden akanlari sil sana bakayim.
Ben agzindan cikan kelimelere tapayim.
Gücüm kalmiyor artik akil ver ne yapayim.

.

Sonsuzluga giden yolda atilan bir adim olsam.
En dipsiz ucurumlarin ucu gibi.

Ve bu ceset torbasini atin artik okyanuslarin dibine. Gömulsun en soguk topraklarin icine.
Agir geliyor yaşamin herbir zerresi.
Direniyor kelebek kadar hafif kalbi.

.

Ve beni zamanla sinirküpüne cevirdiler.
Susstukca uzerime uzerime geldiler.
Dayanamadim patladim en sonunda.
Sonra bana bakip tekrar gülemediler.

Peki kimin samimiyetine inanacak kalbiniz.
Bu yapmacik suratlara ne diyecek diliniz.
Kactikca uzerinize gelmiyecekmi sevdikleriniz.

.

Kocaman bir bosvermislige dogru itiyosunuz beni.

Sizin istediginiz gibi bir süs kopegi olmaya
Herseye tamam diyen ruhsuz duygusuz hissiz bir oyuncak bebek olmaya dogru yorgun adim marş ilerliyo beynim.