Olimpos'un Laneti

Bölüm.7 ; ilk şüphe/ Anılar

arkadaşlar Percy'nin ilk ailesi hakkında şüpheye düştüğü , gerçeği aramaya başlayıp başlayamayacağı anı anlatacağım.İyi okumalar..

Bu bölüm @acelyanehirahin gelsin :)

Percy nerede olduğunu bilmiyordu ama çok tanıdık geliyordu durduğu yer.Etrafı karanlıktı.Normalde karanlık onu rahatsız ederken şimdi çok dost canlısı gelmişti.

Kafasını hızlıca sağa sola doğru salladı.Buraya görevi yüzünden gelmişti, ne kadar istemese de bu ona özel olarak verilen bir görev olduğu için Annabeth'i getirememişti ve şimdiden onu çok özlemişti. Kamptan ayrılalı 2 gün kadar olmuştu.Annesiyle en son kamptan ayrılmadan hemen önce konuşmuştu ve göreve gideceğini sakin olmasını endişelenmemesini söylemişti.

Eh annesinin onu dinlemeyeceğini ve meraktan kendini yiyip bitireceğini biliyordu.

Percy'nin düşüncelerinden çıkmasını sağlayan etrafta aniden duyulmaya başlayan hışırtı sesleriydi. Percy kendini hazırladı ve kalemini eline aldı. Aniden önüne kurda benzeyen bir şey atladı ve Percy refleks olarak dalgakıran'ı açığa çıkardı.Percy'nin kılıcı ortalığı aydınlatırken karşısındaki şey daha da iyi görülüyordu.Kurttan kesinlikle daha büyüktü ve tamamen...lacivertti? Evet kesinlikle lacivertti.Kürkü lacivert renkteydi gözleri ise sarı. Percy hafızasını yokladı,sağolsun Annabeth sayesinde baya şey öğrenmişti.Neredeyse tüm yunan-roma tarihini.Birde Carter sayesinde Mısır tarihi vardı tabi.Eh ne de olsa yakın arkadaşlardı.Ve eğer karşısındaki yaratık mısıra aitse hemen onu arayacaktı.O da böyle yapıyordu.Karşısındaki roma veya yunanlı bir canavarsa Percy'yi arıyordu. Aralarındaki şey aynı kardeşlik gibiydi.Tek bir görevden olsa da .Aralarında derin bir bağ oluşmuştu.

Önündeki kurda benzer yaratık hırladı ve parlamaya başladı.Percy eliyle gözlerini kapadı.Işık gittiğinde elini indirdi ve sertçeyutkundu.Şimdi karşısında yeşil gözlü lacivert saçlı bir kadın duruyordu...Çıplak.

"S-sen de k-kimsin?" diye sordu Percy titrek sesiyle. Kadın onu bir gülümseme bahşetti ve dolgun kırmızı dudaklarını araladı.

"Beni annen yolladı Perseus.Gerçek annen. Sana ancak bu şekilde ulaşabilirdim özür dilerim."

Sesi yumuşacıktı.

"Gerçek annem mi? Sally'den mi bahsediyorsun?Ama o ölüml-" Percy'nin sözünü kesen hırıltıydı. Karşısındaki kadın gözleri öfkeyle parıldarken konuştu.

"O sürtük kadının adını ağzına bile alma Perseus.O senin annen değil.Senin annen Khaos'un kardeşi olan Tanrıça Serana'dır.Kendinle gurur duymalısın çocuk."

"Tanrıça Serena mı?" Percy bu adı hiç duymamıştı.Eh Annabeth söyleseydi ona hatırlardı ama bu ismi bir yerlerde gördüğünü bile sanmıyordu, "O da kim?"

Kadın nefesini sertçe dışarı üfledi.

"Ah lanet Zeus , herkesi aynı sanarak Tanrıçamızı dışladı ve sırf bu yüzden 'sevgili' Gaia ile anlaşma yaparak herkesin hafızalarından onu sildi ve bariyer koydu. Bir çok küçük tanrı bu yüzden öldü.Pan'ı hatırlıyorsun değil mi ?"

"Evet ama o küçük bir tanrı-"

"Hayır Perseus o hiç de küçük bir tanrı değildi. Belki de en güçlüleriydi. Doğa her şeyi yaratandır. Sence böyle bir Tanrı sadece unutulduğu için yokolur mu?"

Percy tam evet diyecekken durdu. Soru tuzak soruydu. Percy duyduklarını sonradan düşünmeye karar vererek önündeki hala ÇIPLAK olan kadını dinlemeye devam etti. Bakışlarını kadının gözünden ayırmıyordu. Ayıramıyordu.

"Hayır Perseus. Küçük tanrılar unutuldukları için bazen yok olurlar kendi istekleriyle. Ama büyük tanrılar unutulsa da yok olmaz sadece güçlerinin bir kısmı gider. "

"Peki Pan neden yok oldu?"

Kadın gözlerini kızgınlıkla gökyüzüne çevirdi.
"Hatırlamıştı. Tanrıça'mı hatırlamıştı. Ve bu lanetini aktifleştirdi. Lanet onu içten çökertirken güçlerini size verdi. "
Percy ne diyeceğini bilmiyordu. Bu kadının anlattıkları gerçek miydi ?
"Peki sen bunları nereden biliyorsun? Ayrıca tanrıçan da güçlerini kaybetmiyor mu unutulduğu için ?" Percy bunları büyük bir merakla sormuştu.

"Hayır. Tanrıçam unutulmuş olabilir ama insanlar hala var. Onun insanları. Umut hala var. Onun gücünün kaynağı dünyadır. İnsanlardır. Gücünün kaynağı git gide arttıkça Nasıl gücünü kaybedebilir ? Ben onun yardımcısıyım. Eskiden insandım ama Tanrıçamı tanıyordum. Rüyalarımdan. Bir gün ölmek üzereyken bana göründü ve beni kurtardı. 500 yıldır ona çalışıyorum. Ve sen de Persus ... Onun oğlusun ."