ACEMİ VAMPİR

22~Koll Yakalandı~

Toplantı odasında sırayla dizilmiş olan arkadaşlarıma göz attım.

Masalı bekliyorduk. Toplantıya başlamak için. Hanımefendi son olaydan sonra biraz çekinmiş ve toplantıya gelmemişti.

Kapı üç kez tıkladıktan sonra açıldı ve Masal kafasını odaya uzattı.

"Masal hanım umarım işiniz gücünüzü yapmanıza engel olmamışızdır. Müsade ederseniz toplantı yapalım. Tabi isterseniz." dedim imalı imalı.

Masal'ın yüzü düşüktü zaten. Benim bu sözüm ile daha bir düştü. Bunu fark eder etmez ayağa kalktım ve ona doğru yaklaştım.

İki omzundan tuttum ve "Sorun nedir dostum?" dedim.

O sırada bizim ekipte ayağa kalkmış arkamda bizi izliyordu.

"Prens ben beceriksizin tekiyim. Hiç bir işe yaramıyorum. Bulduğum şeyleri ise batırıyor..." derken sözünü kestim.

"Şşşşş.... Saçmalama. Sen mi işe yaramıyorsun? Bir yıl önce uyuşturucu operasyonunda kurşunum bitmişti. Biri beni vuracaktı az kalsın. Elindeki silahı nasıl büyü ile havalandırmıştın. Adam silahı havada yakalamaya çalışırken ben onu çoktan öldürmüştüm."dedim onu sakinleştirmeye çalışırken. Tüm ekip derin bir kahkaha attık.

Arkadan Su konuşmaya başladı.

"Sen mi işe yaramıyorsun ha? Nişanlımın beni aldatacağını söylemiştin bende inanmamıştım. Evlenmeden bir gün önce onu bir kadınla bastım ya. Hayatımı kurtardın resmen."

Dedi. Hemen ardından Thomas söze girdi.

"Sen mi işe yaramazsın? 7-8 yıl önce bir adam beni yaralamıştı. Durumum çok kötüydü. Hiç bir doktor beni kurtaramıyordu. Senin yaptığın büyü sayesinde hayata geri dönmüştüm." dedi tüm içtenliği ile.

Bu sefer de Bob ağzını açtı.

"Sen mi işe yapamıyorsun? Seninle ilk tanıştığımız zamanlar 125 kiloydum. Kendimi önemsemeyen biriydim. Bir gün keskin nişancılık yapacağım için çatıya çıkmam gerekiyordu. Çok acil bir durum olmuştu. Ve operasyonda bana ihtiyaç vardı. Ama ben kilolardan çıkamıyordum. Sen beni ilk önce tam zamanında çatıya çıkardın büyü ile. Operasyondan sonra da bana bir bitki verip zayıflamama yardımcı oldun. Bana kendimi sevdirdin." dedi. Ardından da homurdandı "Şimdi daha yakışıklıyım" diye. Bunu ben dahil herkez duymuş olacak ki oda kahkahaya boğuldu.

En son Okan açtı ağzını.

"Sen mi işe yaramazsın? Yıllar önce eşim ve oğlum araba ile Fransa ya kayın validelere gitmişlerdi. Dağın başında kaza yapmışlardı. Onları ararken sen büyü yaparak bulmuştun. Karım çoktan ölmüştü. Ama sen olmasaydın oğlum, biricik oğlumda ölecekti." dedi burnunu çekerken.

Masal'ın gözleri dolmuştu hepimizin sözlerine.

"Sen misin işe yaramazın teki? Daha sirkelesek neler çıkar. Sen olmazsan biz yarım kalırız masal. Üzme kendini. Lütfen." dedim.

Masalın gözlerinden bir yaş düşerken boynuma atladı ve sarıldı.

"İyiki varsınız " dedi.

Etraftaki ler de kucaklamaya katıldı.

Bir birimizden ayrılınca toplantı masasında ki yerlerimizi aldık.

Tam ağzımı açıp konuşacaktım ki Thomas'ın telefonu çaldı. Masanın üzerinde ki telefonu aldı ve hızla açtı.

" Evet...... Tamam..... Emin misin?... Hemen geliyoruz... " dedi ve telefonu kapattı.