ACEMİ VAMPİR

7~Sil Baştan~

Hızla odadan çıktım. Karşıma Austin çıktı. "Dolunay'ı salın gitsin." dedim ve yürümeye devam ettim. Merkezden dışarıya çıktıktan sonra arabama atladım. Nereye gittiğimi bilmeden sürüyordum aracı.

Yaklaşık 15 dakika geçti geçmedi telefonumu merkezde unuttuğumu anladım. "Offf şimdi geri dönmeliyim" diye söyledim kendi kendime. U dönüşü yaptım ve aracı merkeze sürdüm.

DOLUNAY'IN AZINDAN

Sonunda kurtulmuştum şu illet yerden. Hızla dışarıya çıkmıştım. Ellerimi iki yana açıp gözlerimi kapadım. Derin derin oksijeni içime çektim. Gözlerimi açtığımda arabadan inen David'ı gördüm.

Onda bana ait bir şey vardı. Ona doğru yaklaştım. Oda beni görünce bana doğru yaklaştı. Ortada bir yerde karşı karşıya geldik.

Avucumu ona doğru uzattım. "Ne var" dedi öküz zekalı.

"Sende bana ait bir şey var. Bıçağım" dedim. İki elini göğsünde birleştirdi.

"Beni bıçakladığın bıçak mı? Yanlız o artık bizde kalacak. Suç aletini sana geri vermemizi mi istiyorsun."

" Hayır vampire dönüştüğüm gece gömdüğün bıçak. O bana aitti ve ben onunla kimseye zarar vermedim."

"Aaa tabi ya. Ama üzgünüm o artık benim." dedi şımarık bir şekilde.

"Ya ben bıçağımı istiyorum. Verir misin?" diye çıkıştım.

Bana lavbayı bir bakış attı ve "Bence şansını fazla zorlama. Seni tekrar içeri tıkabilirim. Nede olsa beni bıçakladın. Ama ben suç duyurusunda bulunmadım. O yüzden bir daha gözüme gözükme Dolunay Ay" dedi ve omzumu dokunup yanımdan geçti.

Arkasından bağırdım "Asıl sen bir daha benim gözüme gözükme. Bu sefer kalbine saplarım" dedim.

Ve hızla merkezden uzaklaştım. 5-6 dakika öylece yürürken bir dükkanın camında kendimi gördüm. Birden duraksadım.

Ben nereye gidiyordum. Şu halime bak. Saçım darmadağın, kıyafetlerim kirlenmiş. Ben ne yapacağım.

Tabii ya Emma. Hemen elimi cebime attım. Telefon yok. Tabi ya Yalın'ın evinde kaldı. Ya tüm kredi kartlarına felan ne olacak.

Derin bir iç çektim. Yanımdan geçen bir kadına "Pardon telefonunuzu kullanabilirmiyim?" diye sordum.

"Şu haline bak ya hırlı mısın, hırsız mısın belli değil" dedi haklıydı. Biraz daha ilerledim ve acıktığımı fark ettim.

Lanet olsun. Ben gerçekten geri zekalıyım. Ben vampirim. Bir keresinde yalın yapmıştı. Birini transa sokuyor ve istediklerini yaptırıyordu. Tabi ya onu yapmalıyım.

Önüme gelen ilk kişiyi çevirdim. 25-30 yaşlarında bir kadındı. Köşeye çektim. Gözlerimi onun gözlerine diktim. Yandaki camda yansımam vardı. Gözlerim kırmızı olmuştu.

İlk önce biraz kanını içtim. Daha sonra ona kendi kanımdan verdim. "Telefonunu ver" dedim. Çıkartıp verdi. "Burada bekle" dedim ve ondan biraz uzaklaştım. Emma'nın numarasını çevirdim.

"Alo siz kimsiniz."

"Emma benim dolunay. acil gel. Lütfen."

"Dolunay 2 gündür sana ulaşmaya çalışıyorum. Neredesin"