MAN , WHO I HAVE TO MARRY[FINISHED]//SOON TO BE PUBLISHED UNDER LIB//~

[PART2] chapter 25...

ok, nag'update ako.. bakit??

*nawawalan ako ng readers >.< ou, nawawala sila, hindi nga makaabot sa kota oh...

*may pasok na kasi ee, baka matagalan next update...

*trip lang.. hehehe, ganda ng dahilan ee no?

basta hah.. VOTE, LIKE, POST COMMENT and BE A FAN HO !

readers, wag naman kayong magalit dahil uumalis si DREI, anu ba kayo??sino ba bida dito?? -________-

PAKI'PLAY NA LANG PO YUNG VID. SA GILID ! WAHAHAHA, EXPERIMENT KO YAN, ESTE NAMIN PLA NG KAPATID KO ^_________^

ok... here's the UPDATE.. sorry kung LAME !

**********************************************************************************************************

FAYE’S POV...

 

Kanina ko pa tinitingnan ang itsura ngayon ni Euphy...

Tingnan ko plang siya, gusto ko ng umiyak at yakapin siya...

Nabalik na naman yung Euphy na huling nagpakita noong nawala si Ryu...

Si Euphy na tahimik, snob, party goer, at.... mean...

Ayan na naman siya... nag’iinom, nagpapakalunod sa alak para makalimutan ang lahat ng nangyari...

Hindi ko alam... pero, kung anu man ang dahilan ni Drei... nagagalit pdin ako sa kanya...

Kung kelan handa na si Euphy... saka siya nagpaka’tanga ! naiinis ako sa kanya, akala ko pa nman mahal niya bestfriend ko... bakit niya nagawa yun?? Bakit niya iniwan si Bhestie...??

“Don’t look at me that way..” tapos tumingin siya sakin... “ano bang ginagawa mo dito?? Wag mong sayangin ang oras mo kakasunod sakin, pwede ba?? Malaki na ko.. alam ko ginagawa ko..” tapos pinagpatuloy niya ang pag’iinom..

Andito kami sa isang disco bar... pinasundan siya sakin ng Mom niya dahil gustuhin man daw nitong samahan si Euphy, hindi nito magawa dahil may kailangan itong ayusin sa ibang bansa... minsan, nakaka’awa din si bhestie... laging wala sa bahay parents niya... kaya siguro, dinadaan niya sa ganitong paraan ang sakit na nararamdaman niya.. pero.. hindi niya ba naiisip na nandito kaming mga kaibigan niya na nagmamahal at handing damayan siya??

“sigurado ka nga bang alam mo ang ginagawa mo?? Dahil kung totoong alam mo, wala ka dito, wala ka sa lugar na to..” sabi ko sa kanya.. kabutihan niya lang din naman ang iniisip ko ee.. gusto kong mapabuti ang lagay niya...

“leave me alone...” sabi niya... sa totoo lang, ni katiting na galit hindi ko maramdaman, dahil naiintindihan ko ang pinagdaraanan niya.. naiintindihan ko ang side niya...