MAN , WHO I HAVE TO MARRY[FINISHED]//SOON TO BE PUBLISHED UNDER LIB//~

chapter 36 [PART 2] ...

EUPHY’S POV...

 

“mahal ko, sobrang namiss kita, pasensya na kung hindi ako nakarating sa Malaysia hah... pasensya na kung hindi ko natupad yung promise ko sayo.. sorry kung umiyak ka ng dahil sa akin.. hindi ko naman sinasadya, ayaw kong malungkot ka, alam mo namang hindi ko kayang Makita na umiiyak ka db? Patawarin mo ko MAHAL KO, sorry talaga..”

 

Sabi niya habang nagpapatakan ang mga luha niya mula sa kanyang mga mata...

Unti-unti na ding nagpapatakan ang mga luha ko.. nakatitig lang ako sa kanya, suddenly, parang gustong sumabog ng puso ko, nanghihina ako, nanghihina ang mga tuhod ko... nawawalan ako ng lakas...

Mahal ko...

 

m-mahal ko....

 

“RYU....”

 

Tama.. si Ryu, siya lang ang tumatawag sa akin ng ganun.. siya lang...

p-pero... b-bakit.. paanong... anong nangyari...?

“Eunice, hindi ko ginusto na iwan ka.. hindi ko gusto na paiyakin ka... kung may magagawa lang ako, binalikan kita noon... kung kaya ko lang, pinuntahan kita noon.. pero mahirap.. mahirap gawin iyon.. dahil... noong mga panahong iyon... hindi kita naaalala.. hindi ko alam kung sino ako.. ninakaw ng aksidenteng iyon ang pagkatao ko... kung maiibalik ko lang yung panahon... sana, hindi na lang ako umattend, sana sinundan na lang kita agad.. kung alam ko lang Eunice.. kung alam ko lang..” sabi niya habang masuyong hinahaplos ang mukha ko at patuloy na umiiyak...

Habang pinapakinggan ko ang mga sinasabi niya, lalo akong nanghihina, lalo akong nawawalan ng lakas...

Si Ryu, buhay siya.. buhay si Ryu... at siya si Kurt...

Hindi ako makapaniwala... after all this time, tama pala ako ng hinala... tama pala ako.. kaya pala ganito yung nararamdaman ko sa tuwing nandyan siya, kaya pala unang kita ko plang, magaan na ang loob ko sa kanya.. kaya pala kahit anong tanggi ko sa isip ko na hindi siya si Ryu, hindi ko magawa... dahil tama pala ako... tama ako ! siya... siya si RYU ! ang lalaking unang minahal ko...