Hayallerinin Peşinde / #wattys2016

Tekrar Birleşme

Jong In:

Megafonu tutan kişi sürekli olarak "onu rahat bırak, sende kurtul," diyordu ama o pisliğin kurtulma şansı yoktu artık benim için. O pislik polislerden kurtulsa bile onu ben mahvedecektim. Hala bir hareket görmüyordum içeriye bakarken. Adam kendi kendine konuşuyor gibiydi. Tam polisin dedikleri hiçbir şeye yaramıyor gibi düşünürken binanın içinde bir gölge belirdi. Ancak bu gölge bir kişinin gölgesi olması için biraz garip duruyordu. Onlar çıkışa yakınlaştıkça gölgenin neden öyle garip durduğunu anladım. O manyak Rana'yı boğazına bıçak dayamış bir şekilde getiriyordu. Rana! Rana'yı gördüğüme bir an tanımakta zorluk çektim. Biraz zaman geçince Rana'nın o olduğunu anladım. ona biraz daha dikkatli baktım ama baktıkça daha da kötü bir hal alıyordu. üstü başı kan olmuş, her yerinde yaralar oluşmuş. baktıkça kötüleşiyor kötüleştikçe gözlerim doluyor ve bütün kaslarım sinirle kasılıyordu. Onu böylesine hale getiren kişiyi incelemeye başladım bu sefer. ben erkek olmasını bekliyordum ama o bir kız. onu bu hale nasıl getirdiğini anlayamadım. Rana'nın boyundan biraz daha uzun, siyah saçlı, klasik bir koreli kızdan başka bir şey değildi. Ona baktıkça ona olan nefretim biraz daha büyüyor, üstüne atlayıp öldürene kadar dövme isteğim iyice artıyordu. bu yüzden gözlerimi onun üzerinden alıp tekrar Rana'ya bakmaya başladım. Bu sefer gözleri bana kilitlenmiş bir şekilde bakıyordu. yüzündeki ifade ise... bu ifade beklediğim bir ifade değildi. beklediğim ifade ağlamaklı, yalvaran bir ifadeydi ama şu an Rana hiç öyle bakmıyordu. Onun bakışları daha çok... nasıl ifade etsem, bir şey yapmayı planlıyor gibiydi. Gözünü benden ayırdığında etrafına hızlıca bakmaya başladı. Elini boğazına dayalı bıçağı tutan elleri daha da sıkı tutacak şekilde yukarı kaydırdı. Ne yapmaya çalıştığını düşünürken kafama dank etti. O şu an hayatı üzerine tamamen kumar oynar gibi bir hamle yapmak üzereydi. Kaçmaya çalışacaktı ve arkasında onu tutan kişinin buna hiçte izin verecek gibi biri olduğunu zannetmiyordum bu zamana kadar onu getirdiği hale bakarsak.

Yazarın Ağzından:

Rana "ne tarafa gidebilirim, ne yaparsam o bıçak bana zarar vermeden benden uzaklaşır? Ne yaparsam buradan en az zararla kurtulurum?" gibi düşüncelerle etrafına hızla bakıyor, olduğu durumu tartmaya çalışıyordu. Jong In ise Rana'nın kaçmaya çalıştığını anladığında içini daha da büyük endişe sararken aynı zamanda süre geçtikçe daha da umutlanıyordu. "Belki başarır ve kendisine daha da fazla zarar gelmeden kurtulabilir" diye düşünüyordu ancak endişesi bu umudu yavaşça eziyor ve bitiriyordu. Polisler hala o kıza seslenip "Hadi bırak, vazgeç, onu da seni de kurtaralım buradan" gibi vaatler sunuyordu ancak onun polislerin dediği şeylerle ilgisi yoktu. Polisler biraz daha konuştukça sinirleri bozuluyor bir az önce polislerin gitmesini istiyordu bu yüzden bağırarak konuşmaya başladı.

"Ben! Ben buraya sizinle anlaşmak için çıkmadım. Anlaşmak için çıksa şu an bu kızı öldürebilecek şekilde tutmazdım. Ben buraya sizin gitmenizi istediğim için çıktım. BASIN GİDİN BURADAN! BU KIZ BUGÜN BURADAN SAĞ OLARAK ÇIKMAYACAK!!!"

Rana onun dedikleriyle daha da telaşlanıp biran önce elinden kurtulması gerektiğini düşünüyordu ancak korku ve endişesi yüzünden tam olarak nasıl kurtulacağını, nasıl yara almayacağını düşünemiyordu. tek düşünebildiği şu an boynuna dayalı olan bıçaktan kurtulabilmekti. Kız uyarısını yaptıktan sonra geri geri yürümeye başladı. Geri gittiklerini anlayan Rana artık daha da fazla bekleyemeyeceğini anladı ve elleriyle bıçağı tuttu. O an ki sahip olduğu adrenalinle elinde oluşan bıçak yaralarının acısını bile hissedemiyordu. Jong In Rana'nın elini bıçağa götürmesiyle yerinden ani bir şokla 2 adım ilerledi. gözleri kocaman olmuş, kalbi güm güm hıp hızlı bir şekilde atar halde Rana'yı izlemeye başladı. Rana bıçağı aşağı doru çekti ve diğer eliyle de kızın diğer elini boğazından hızla aşağı indirdi. hızlıca arkasını dönerek kızın ellerini ona doğru ittirdi. hızlı hareketlerle geriye dönüp koşmaya çalışırken bıçaklı kız ona doğru hızlı bir hamle yaptı. Bu saldırıyı geç fark eden Rana her ne kadar onu savuşturmaya çalışsa da artık karnının sağ tarafında derince bir bıçak yarası vardı. Kız daha da sinirlenip tekrar saldıracaktı ki polislerden birinin silahı ateşlendi. Rana sağına baktığında kızın bıçağının neredeyse karnına batıracağını fark etti ama kız şu an hareketsizdi. bir süre öyle kaldıktan sonra polislerden bir ateş sesi daha geldi. Rana kızın vücuduna baktığında biri karın boşluğunda diğeri ise sol göğsünde olan iki kurşun yarası olduğunu gördü. Olayın farkına varan Rana bıçaktan uzaklaşma isteğiyle hızla polislerin olduğu yere koşmaya başladı. koştukça bacakları yoruluyor, sendelemeye başlıyordu. Binanın çıkışına geldiğinde artık daha fazla ayakta duramayıp dizlerinin üzerine düştü. Gözlerini bedeninin alt kısmına yöneltti ve ellerini kanın çıktığı yere götürdü. Eline gelen kanı görmesiyle yaralarının acısını hissetmesi bir oldu. Bu sırada Jong In hızla Rana'nın yanına koştu ve Rana tam yana doğru düşerken onu tuttu. Rana ikinci kez kollarının arasında yaralı bir şekilde duruyordu. yaralıydı belki ama o yanındaydı. Ambulanstaki görevliler hemen sedye getirdiler. Jong In Rana'nın sedyeye konmasına yardım ederken Rana gözlerini bir an olsun Jong In'den ayırmayarak mümkün olduğunca ona bakmaya devam etti. Jong In'de Rana'dan farklı olmayarak gözlerini ondan ayırmıyordu. Ambulansın içine girerlerken Menajer Jong In'e seslendi ancak o anda Kyung Soo Menajer'in omzundan tutup onu durdurdu. Menajer ne olduğunu anladığını işaret eder bir şekilde kafasını salladıktan sonra Kyung Soo'da Jong In'in yanında Ambulansa bindi. Ve ambulans Hastahaneye hareket etti.

( UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR. BİLİYORUM YİNE UZUNCA YAZAMADIM ÇÜNKÜ BEN 1 AY ÖNCE AMELİYAT OLDUM. ÇOK ÖNEMLİ BİR ŞEY DEĞİLDİ AMA KÜÇÜKLÜ BÜYÜKLÜ ETKİLERİ OLDU. HALA KÜÇÜK ETKİLERİNDEN TAM OLARAK KURTULMUŞ DEĞİLİM AMA ELİMDEN BU KADARI GELMİŞKEN YAPMALIYIM DEDİM. UMARIM HİKAYEYİ BEĞENİP VOTELAYIP NE DÜŞÜNDÜĞÜNÜZ HAKKINDA YORUM DA YAPMAYI UNUTMAZSINIZ. HAYIRLI OKUMALAARR :D :D :D )