Can you be my FAKE GIRLFRIEND?

CHAPTER 21- "BETS...da hu?"

Kung MAHAL mo siya dahil lang KAILANGAN mo siya... hindi LOVE yon!

                                PAGSASAMANTALA yon!

Pero kung...

KAILANGAN mo siya... dahil MAHAL mo siya... yon pa lang ang  tinatawag na LOVE!!!

‘Examine yourself now...’

<Ei’s POV>

“Zee... pwede ba? Pwede mo bang sabihin saken...”  ang sakit na ng dibdib ko na parang dumudugo yung puso ko... nanginginig yung kamay ko at nangangatog yung tuhod ko...

“gusto mo na bang tapusin yung pagpapanggap ko bilang... FAKE GIRLFRIEND mo...?”

Mahina lang yung pagkakasabi ko pero MALINAW. Napahinto siya at humarap saken ng nakayuko.

“h-hindi Ei... a-ayokong tapusin...” sabi niya tapos nag-angat na siya ng tingin saken at tinuloy ang pagsasalita

“ayokong tapusin... K-kailangan kita... kailangan kita k-kasi...”

“kasi...?”

Ano Zee!?!? Kasi ano!? Zee... sabihin mo lang na MAHAL mo ako... okaya kahit GUSTO mo ako... please!

Halos magsisigaw yung puso ko! >_< isa lang naman ang gusto kong maging sagot niya... sabik na sabik na akong marinig na MAHAL niya ako... pero... hindi ko alam kung anong mangyayari saken kung taliwas pala sa katotohanan yung iniisip ko. Of all the times na magkasama kami.. noong ayain niya akong maging FAKE girlfriend niya... noong yakapin niya ako... kapag tinititigan niya ako... noong halikan niya ako... I could always feel LOVE in it! Pero hindi ko lang narealize ng mas maaga na LOVE na pala yon! Cause I was too NUMB to feel it! Too INNOCENT to think of it! Too SHY to mean it! Pero now... I can finally say na ‘I LOVE HER!’ hindi ko alam kung paano pero yon na lang ang alam ko!

<Zee’s POV>

Alam mo ba Ei... kung gaano ko kagustong MAHALIN ka...??? at sabihin sayong MAHAL KITA...? pero... pero ang HIRAP kasi eh... kung gagawin ko yon..! magagalit saken si EL ...

Dahil lalabas na INAGAW kita sa kanya! Inagaw kita sa matalik kong KAIBIGAN!

Nauna na siya sayo... at hindi na ako makakasingit pa...

Mas gusto ko na lang na paniwalain yung sarili ko at isiping si Ainah lang talaga ang MAHAL ko at karapat- dapat para saken...

“Kasi... kasi... kailangan kita kasi hindi ko pa nakukuha si Ai...”   napapikit na lang ako pagkatapos kong sabihin yon. Tahimik! Nakakabinging katahimikan hanggang sa unti-unti ko nang naidilat yung mata ko at itinataas ko na ang ulo ko... 

=______________=

WALA NA PALA SIYA SA HARAP KO!

~SIGH~ lumakad na lang ako palayo...

Buti na lang walang masyadong estudyanteng dumadaan doon...

Ba’t kaya siya umalis...?

Ano kayang dahilan...?

-       -      -     -      -      -

-LUNCH-

Hindi masyadong matao sa canteen ngayong lunch kasi mga grade7 at grade12 lang ang nandito sa school. Walang pasok yung mga grade8...yung mga grade9-11 naman ay nag HOSPICE care somewhere overthere! Wala din masyadong laman yung canteen kaya tahimik...