Can you be my FAKE GIRLFRIEND?

CHAPTER 25- "Henyo ng Basketball"

<Zee’s POV>

“Okay class... intrams na next month and just to inform you all na ayusin niyo ang performance niyo...” -Mr. Top Ahng

“pero sir... tapos na po namin yung dance presentation, pino-polish na lang po namin at costume na lang po talaga yung kailangan... the problem is-----“  hindi na naituloy ng class president namin yung sinasabi niya dahil siningitan siya ni sir.

“by the way... your team color is blue! Good day...” sabi niya at dire-diretso na siyang lumabas sa classroom.

Ewan ko ba...! ba’t ang sungit ng teacher na yon! ~~~ hayyy... ba’t ba kasi namin siya naging adviser ehhhh??? Parang daig niya pa yung mga babaeng tumanda ng dalaga at mag memenopause na!!! Dapat sa kanya hindi ginagawang adviser! Dapat PRINCIPAL!!! Sungit eh! >___<

Naidukdok ko yung mukha ko sa lamesa at pumikit.

Malapit nanaman yung intrams... PAGOD nanaman kami niyan, may specific task kasi na pinapagaw sa kada year levels twing sasapit yung araw ng intrams. May mag d-drama performance, may musical, cheerdance, hiphop, speech choir, at kung anu-ano pa. Sa amin napunta yung pagsayaw ng mga katutubong sayaw. Buti na lang may mga tao talagang talented sa ganyan kaya nagawa naming tapusin agad yung sa dance namin.

“sinong sasali sa ballgames??? Sa basketball sino?? Pakitaas yung kamay!” 

O______________o

Napabalikwas ako at mabilis na tumayo sabay sigaw ng

“AKO!!!”

Nagtinginan saken lahat ng mga kaklase ko at nag kunot noo yung president namin.

“ang sabi ko... paki TAAS yung KAMAY at hindi SUMIGAW!?!?! Malinaw ba sayo yon Zee???” masungit niyang sabi. Itong isang to! manang-mana sa adviser namin!!! Pareho silang nuknukan ng kasungitan!

“okay lang yan ms. President! Magaling si Zee at siguradong panalo na tayo dahil player natin siya!!!”  sabi nung isa kong kaklase sabay kinilig-kilig pa

Hindi ko naman ide-deny na magaling talaga ako sa basketball dahil madalas kong panalunin yung team ko.

“nuks! PANALO na THIS!!!” sabi ni Kyu na inakbayan pa ako

*PAK!*

“panalo mo mukha mo.... basta andito ka... TALO tayo!” pinalo ko siya sa pwet

“ewan ko sayo...! basta sasali ako!!” sabi niya na parang bata kaya tinignan ko siya ng nakakaloko

“ikaw!? Sasali!?!? Sinong niloko mo!?” natatawang sabi ko

“why!? Waz’ wrong!?” sabi niya sabay hinila yung patilya ko. Ganyan talaga kami... haha way of showing our LOVE and APPRECIATION namin yan!

Speaking of Kyu...and basketball....  hindi kasi talaga marunong mag basketball si Kyu. Badminton talaga ang sport niya kaso basketball players ang sport namin nila Em, Jei, at EL ehh kaya pinagpipilitan niya yung sarili niya sa laro na to. Pero hinahayaan na lang namin siya dahil nag-eenjoy din naman kami na isama siya sa LARO kahit puro FOUL siya hehe

“what’s the problem!? Nag babasketball ka eh hindi mo nga maitakbo yung bola habang nagdidribble eh! Hindi ba problem yon???”  sabi ko sa kanya

“ehhh nadi-distract kasi ako kay Ja!!!” reklamo niya pero tinignan ko na lang siya ng

 “WHAT-DO-YOU-MEAN-look”

“lagi kasi niya akong pinagchi-cheer eh! Yung CHEER na nakakaTURETE na sa tenga!” naiinis na sabi niya

“Wow! So maingay!? Edi kung tatahimik... masho-shoot mo yung bola ganon!?” sarcastic na sabi ko

“ah basta! Ngayon wala na si Ja!! Wala ng DISTRACTION!!!”

“DISTRACTION o INSPIRATION!?!?”

*WAPAK!*

+___________+

Bigla na lang niya akong sinapak!

>_____________<

“BASTA AKO.....! HENYO AKO NG BASKETBALL!!! NYAHAHAHA!!!”