Can you be my FAKE GIRLFRIEND?

Chapter 3 - "BREAK UP"

<Zee's POV>

Takte! Ang sakit pa rin ng puso ko! Iba pala talaga yung pakiramdam kapag First Love mo yung unang mananakit sayo. Hindi na nga ako makakain eh! Kasama ko ngayon yung mga ka-banda ko. Banda/(slash) kabarkada ko sila.

"Pare! Ano ka ba naman? Hindi mo man lang ginalaw yung pagkain mo oh!" narinig ko na kumatak si Kyu. Hindi ko siya pinansin, busy na ako no kaya ayaw ko ng istorbo. So nakayuko pa rin ako at nagmu-muni muni. Hayyyy...

WAPAAAAAAAAAAAAAAK!

"Aray ba't mo 'ko binatukan!?" gulat na sumigaw ako.

"Eh pano, para kang abnoy na nag se-senti diyan" si El.

"Wag niyo nga akong pakeelaman! Hindi naman kayo yung nasasaktan eh!" Tumalikod ako sa kanila tapos naramdaman ko na lang na may kamay na humahagod sa likod ko.

"Zee, Pare, naman kasi eh! One week na...kausapin mo na kaya ulit si Ai" si Em. Inakbayan niya ako. May point naman siya. One week na kasi pagkatapos noong nag-usap kami ni Ai at may nahugot pa nga akong girl na hindi ko kilala eh. Sa totoo lang....Hindi ko kasi alam kung papaano ko siya kakausapin, kung anong sasabihin ko, at kung paano ko maibabalik yung dati.

"Alam mo pare, sa tingin namin.... Hindi mo maaayos yang sarili mo hangga't hindi ka makikipag-usap sa kanya. Huwag kang! Bading! Harapin mo yung dapat harapin! Ang ginagawa mo kasi tinatakbuhan mo eh!" 

----------------------------------------

Hindi ako makapag focus sa lesson. ~ ~ ( > . < ) ~ ~ Ginulo ko yung buhok ko. Asa classroom ako at nag di-discuss na yung teacher ng first lesson pero wala talagang pumapasok sa utak ko. Puro si Ai, si Ai, si Ai!!!!!!!!!! Hayyyyy!!!! Arggghhh!!!! Dinadabog ko yung lamesa ko. As in talagang pinupukpok ko pa yung ulo ko sa table pero nagulat ako nang may maramdaman akong humawak sa leeg ko at diniin ako papalapit pa lalo sa lamesa ko.

"Ms. Zee o Mr. Zee, I don't know what's your problem dahil kanina pa kita pinag ma-masdan! At mukha ka nang bubuyog na nag e-evolve diyan. Nag di-discuss ako dito at kung ayaw mong makinig....PLEASE! Just leave the room!"

Si Mr. Top-Ahng pala yon! Totoo naman yung sinasabi niya! Hindi pa talaga ako nag p-pay ng attention sa lesson simula kanina.

----------------------------------------

"2:30 pm, Dismissal"

"Zee!" Naglalakad ako sa may corridor papalabas ng building nang may tumawag sakin. Siyempre lumingon ako at nakita ko si Em.

"Oh Em!?!?" pagtataka ko. "Hintayin natin si Ai!?" hingal na sabi niya. "H-hintayin si A-Ai!?!? B-bakit k-ko gagawin yun???" nagkakanda-utal ako kasi parang bigla akong nanlamig at bumilis yung kabog ng puso ko.

"Pare, napupundi na kasi ako sa mga moments mo! Twing magka-kasama tayo...parang invisible kami sayo! At pag nag p-practice tayo...para kang palaging paos tapos pumu-pyuk ka pa kahit mababa yung kanta." Ganyan talaga si Em, isip bata siya kahit mag-i-18 na. She's always caring and never fails to spend her time para lang maayos yung problema.

"Go home!" mahina kong sabi sa kanya.

"W-why?" narinig ko na parang disappointed siya.

"I can do it by my self" ngumiti ako sa kanya at umalis na.

<Author's POV>

Dahil tiwala si EM na magagawa ni Zee yon mag-isa eh sumunod na lang siya sa sinabi ni Zee. He went home. Zee on the other hand did what he said.

Hinintay niya ngayon si Ai sa labas ng school.

"Can I do this?" pinukpok niya yung ulo niya ng bote ng C2. "Haoouuuccchhh!" napahawak siya sa parte ng ulo niya na pinalo niya at hinimas-himas ito. "Punye----------" nagulat siya ng may maaninagan siyang babae sa gilid niya. Si Ai.... "Zee...." napatingin siya kay Ai, "Wee need to,....talk" pagtutuloy pa ni Ai. "Let's go sa Coffee Cafe" Hinawakan siya ni Ai sa kamay na ikinagulat naman ni Zee. She missed the touch of Ai's hand holding her firm hands. She wanted to hug Ai but something's pushing her away from doing it. This is not the time for her to think such....