Outsider (VK)

Κεφάλαιο 30ο

Εδώ και λίγα λεπτά καθόμαστε αγκαλιασμένοι στο κρεβάτι... Εκείνος ανασηκωμένος, να ακουμπά την ράχη του στην πλάτη του κρεβατιού κι εγω να έχω κουρνιάσει στον ώμο του με το χέρι του τυλιγμένο γύρω μου. Είναι πολύ γλυκό... Αισθάνομαι όμορφα όμως για κάποιο λόγο δεν μπορώ να χαλαρώσω... Οι ανησυχείες με τρώνε για αυτή την σχέση που μόλις ξεκίνησα. Δεν λέω, είναι υπέροχος! Απλά έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Από εκεί που τον μισούσα βρέθηκα να τον αγαπάω και μέσα σε μερικά λεπτά κάναμε ο ένας ερωτική εξομολόγηση στον άλλο... Και έτσι απλά τα φτιάξαμε;

"Τώρα δηλαδή είμαστε πραγματικά μαζί; Έχουμε κανονική σχέση;" σπάω πρώτη την γλυκιά σιωπή που μας περιβάλλει. Ακούω για λίγο την ανάσα του πριν μιλήσει...

"Μμμ έχεις δίκιο! Στην ουσία δεν έχουμε όσπου να γίνεις επίσημα η κοπέλα μου..." δεν καταλαβαίνω τώρα, τι ακριβώς θέλει να πει; Δεν είμαστε μαζί; Έχω μπερδευτεί αλλά ταυτόχρονα καπως μου κακοφαίνεται...

"Και πότε θα γίνω επίσημα κοπέλα σου δηλαδή;" τον ρωτάω κάπως πειραγμένη.

"Τώρα! Θέλεις να γίνεις το κορίτσι μου;" ρωτάει σαν να είναι το πιο απλό πράγμα στον κόσμο... Είναι τόσο διαφορετικός από εμένα, είναι αυθόρμητος!

"Εμμμ ναι! Υποθέτω..." απαντώ κάπως διστακτικά και τον ακούω να γελά σιγανά. Πρώτη φορά μου τα ζητάει κάποιος τόσο απλά και ευθέως που μου φάνηκε κάπως περιεργο, ίσως παιδιάστικο το να απαντήσω με ενα μόνο 'ναι'.... Έτσι απλά! Χωρίς καμιά προσπάθεια και περιττές σάλτσες!

"Ωραία τότε! Είμαστε μαζί!" ανακοινώνει και μετακινείται λίγο πιο κάτω ώστε να βολευτώ λίγο καλύτερα στο ζεστό του σώμα.

"Τι; Αυτό ήταν;" κάνω παραπονεμένη... Νομίζω αυτό το σκηνικό θέλει λίγο περισσότερο ρομαντισμό... Και επίσης έχω πολλή ώρα να γευτώ τα χείλη του... Τωρα που είναι όλος δικός μου θέλω να χορτάσω τα φιλιά του που τόσο λατρεύω...

"Ναι! Σαν τι άλλο πρέπει να πούμε;"

"Δεν θα... Με φιλήσεις;" λέω παιχνιδιάρικά και σηκώνω το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω. Πεταρίζω λίγο τις βλεφαρίδες μου προσπαθώντας να το παίξω χαριτωμένη. Εκείνος με κοιτά με ένα πονηρό βλέμμα και ένα στραβό χαμόγελο... Ναι, ξέρετε! Εκείνο το βλέμμα όλο υποσχέσεις...

Απευθείας ικανοποιεί την επιθυμία μου ενώνοντας τα χείλη μας. Το φιλί του αυτή την φορά δεν είναι τόσο απαλό μα πιο απαιτητικό, κι αυτό το παιχνίδι πιο ενδιαφέρον...