Clay's POV
"Sure ka na ba sa desisyon mo? Di ka na magbabago pa??"
Seryoson tanong sa akin ni Gabriel. Bestfriend ko siya, Architect Course niya. Kaibigan namin siya ni Ilong.
"Oo sigurado nako, Ayokong masayang pinagsamahan namin. Ayokong mawala yung friendship namin."
Sagot ko sa tanong nito. Nasa Coffee shop kasi kami, Napaaga kami ngayon. Wala bro bonding lang.
"Ganon? So you choose friendship rather than relationship?"
Uhm??? Napaisip naman ako sa tanong nito.
Yun nga ba pipiliin ko? Kahit sinasabi ng puso kung ...Mahal ko siya? Pero sabi ng utak ko... Tama ba?
Oo tama kayo, I fell inlove with my bestfriend. Matagal na! Pero tinatago ko lang kasi ayokong Masira pinagsamahan namin.
Kahit may times na sasabog na puso ko para umamin ng totoo kung nararamdaman para sakanya.
Mahirap pala, Sobrang hirap mainlove sa kaibigan mo. Di mo alam ang gagawin mo, di ko alam ang desisyon na dapat kung sundin.
"Hoy! Kinakausap kita clay!"
Natauhan naman ako sa sabi ni Gab.
"Di ko din alam pre. Ang hirap ng sitwasyon ko."
Napabuntong hininga nalang ako at uminom ng Kape.
Ano nga ba?? Lord! Help naman oh?
"Alam mo clay, Sundin mo sinasabi ng puso mo, Susunod din naman yang utak mo. Or try mong ibalance para parehas gagana."
"Paano ko ibabalance kung parehas ngang nagtatalo?"
"Edi Piliin mo mas gusto mo, ano ba dun??"
"Uhmmm?? Friendship?? Hayy ewan!!"
Di na muling nagsalita si Gab. At nagpatuloy sa paginom ng kape.
"Subukan mong Lumaban, subukan mong pumusta. Malay mo panalo ka naman pala, Hindi mo lang pinusta Inisip mo agad na talo ka, Sige ka magsisisi ka. Mas masakit matalo ng hindi manlang nasusubukan."
Parehas kaming nagulat ni Gab sa isang babaeng nagsalita sa katabi naming table.
Medyo maliit siya, maikli buhok, maputi, Maganda naman, pero weird niya. San nanggaling pinagsasabi niyan??
"Excuse me Miss?"
Pagtatanong ko dahil bigla bigla nalang kaya siya nagsasalita.
Imbis na magsalita ay tumayo na ito at aalis na sana ngunit nagulat ako ng bigla itong ngumiti at muling nagsalita.
"Kasi ang love parang sugal yan, minsan talo minsan panalo minsan bawi bawi lang. Kaya dapat ay hindi ka matatakot sumugal at masaktan. Dahil masakit matalo ng hindi lumalaban. Pero yung pinakamasakit sa lahat? Ang malaman na panalo ka na sana kaso hindi ka tumaya."
At tuluyan na itong umalis.
Whaatthe?! Anong pinagsasabi nung babaeng yun?! Ang creepy niya! Pero parang tama siya? Aish! Bahala nga siya.
"Pre tara na! Mamaya kung sinong santo naman magsalita di naman natin kilala."
Aya ko kay Gab na parang tulala at wala sa sarili.
"Pre ang ganda nung babae! Ano kaya pangalan niya??"
Nakangiting sabi nito.
Naknang! Patay tayo dyan! Tinamaan yata ang Papa Gab namin.
YOU ARE READING
Love Last
Teen FictionSa mundong ginagalawan natin iba't ibang taong ating nakakasalamuha, iba't ibang ugali, iba't ibang bagay, iba't ibang pananaw sa buhay Pero, may isang bagay ang talagang iba sa lahat ng ito, Iba't ibang klase kung paano magmahal at mahalin, Possibl...