Projekt Lady | Ninjago

12

Pixal

Leżę sobie na moim łóżku i rozmyślam, jak zabić Dicką. Przez nią wszystko mnie boli. 

Nagle z łazienki wybiegła Nya. Płakała. Podbiegła do swojego łóżka, położyła się na nim i zaczęła jeszcze głośniej płakać. Mimo bolących mięśni podeszłam do niej i ją przytuliłam.

- Nya, co się stało? - zapytała Skylor.

- M-moja m-ama n-nie żyje... - powiedziała nie przestając płakać.

Skylor i Seliel podeszły i tak jak ja przytuliły Nyę.

Tydzień później.

Dzisiaj wraca Nya. Kilka dni temu pojechała na pogrzeb swojej mamy. Bardzo mi jej szkoda. Ja nie wiem jak to jest stracić matkę, ponieważ nigdy jej nie miałam. Zmarła zaraz po moim urodzeniu. Ale staram się o tym nie myśleć, w końcu mam wspaniałego tatę. Z moich rozmyśleń wyrwała mnie Skylor.

- O, patrz, już jedzie - pokazała na nadjeżdżającą limuzynę, która po chwili stała już przed nami. Drzwi od samochodu otworzyły się i naszym oczom ukazała się Nya. Widziałam, że ledwo co wymusiła u siebie uśmiech. Podeszła najpierw do Skylor i się do niej przytulia. Następnie powtórzyła tę czynność tylko, że w stosunku do mnie.

- I jak się czujesz? - zapytałam troskliwie.

- Dobrze - powiedziała łamiącym się głosem.

Podeszła jeszcze do mentorek, żeby się przywitać, po czym poszłyśmy do naszego pokoju, gdzie czekała już na nas Seliel. Po tym, jak Nya przywitała się z naszą przyjaciółką, zaczęła opróżniać swoją torbę. Ja postanowiłam sprawdzić, co tam na facebooku. Miałam jedną wiadomość od Zane'a.

Zane Julien: Hej.

Pixal Borg: Hej.

Zane Julien: Co tam u ciebie?

Pixal Borg: A wszystko ok. 

Zane Julien: To fajnie. A jak tam Nya?

Pixal Borg: Jakoś się trzyma.

Zane Julien: To dobrze. Kai jeszcze nie przyjechał. Ale zaraz powinien być.

Godzinę później.

Pixal Borg: Haha! Genialne!

Zane Julien: Wiem, bo ja jestem genialny.

Pixal Borg: I bardzo skromny.

Zane Julien: No to też.

- Pixal! Możesz wreszcie odłożyć ten telefon i pogadać z nami? - zapytała znudzonym głosem Skylor.

- Już kończę - westchnęłam.

Pixal Borg: Muszę już kończyć, bo dziewczyny się mnie czepiają.

Zane Julien: Szkoda. Bardzo fajnie mi się z tobą pisało. 

Pixal Borg: Mi też. Pa.

Zane Julien: Pa.

- Już skończyłam. Zadowolona?

- Tak i to bardzo - powiedziała Skylor - No to z kim tak pisałaś? 

- Nie powiem ci.

- Jeszcze zobaczymy - zaczęła się podejrzanie uśmiechać.

W tym samym czasie.

Misako

- Jutro im powiemy - oznajmiłam Teresie.

- Tak, zgadzam się z tobą. Wiesz co? Pójdę już.

- Dobrze, to idź.

- Do zobaczenia - powiedziała po czym szybko wyszła z mojego gabinetu.

- Tak. Do zobaczenia - powiedziałam ale ona już tego nie usłyszała.

Nya

Siedzę na moim łóżku i przysłuchuję się kłótni dziewczyn na temat tego, z kim pisała Pixal. Cały czas jest mi smutno po tym, co się stało. Ale kiedy są ze mną dziewczyny, od razu poprawia mi się humor. 

- Ej, Skylor. Weź sobie odpuść. Przecież ona i tak ci nie powie, z kim pisała - oznajmiła Seliel.

- Odpuszczę sobie... na razie - ostatnie dwa słowa powiedziała tak cicho, że ledwo je usłyszałam.

Następnego dnia. 12.00

- Uwaga dziewczynki! Mamy dla was wspaniałą wiadomość - powiedziała Pani Misako uśmiechając się od ucha do ucha.

- Jaką? - zapytała Hope.

- Za tydzień jedziemy na wycieczkę do... Chwila napięcia... Paryża! - krzyknęła uradowana a my zaczęłyśmy skakać ze szczęścia - Ale to jeszcze nie koniec niespodzianek. Będą nam towarzyszyć chłopcy z Projekt Gentleman - kolejny napływ szczęścia a zwłaszcza ze strony Skylor, która mało co nie zgniotła mi wszystkich narządów wewnętrznych, przytulając mnie - A teraz czas na lekcję. Dzisiaj nauczymy się, jak wita się prawdziwa dama.

Jay

Przed chwilą nasi mentorzy powiedzieli nam, że za tydzień jedziemy do Paryża. Nie cieszę się z samego wyjazdu ale z tego, z kim tam pojedziemy. Ach, Paryż. Miasto miłości. Może to właśnie tam powiem Nyi, co do niej czuję...

Hej! Wiem, że dawno nie było rozdziału no ale nie miałam czasu. W ogóle zapraszam na moje nowe opowiadanie pt."Książka o wszystkim". Będą tam między innymi nominacje ale nie tylko... Także to już chyba wszystko. Elo.