We zetten deze verhalen even in een apart hoofdstuk omdat Casuelle nog moest inleveren en niet alle verhalen op een passen. :)
Zachtjes kroop ik mijn warme bedje uit. Iets had me wakker gemaakt. Plots hoorde ik gestommel, gevolgd door een hels kabaal en een gil. De geluiden leken van beneden te komen. Op mijn Hello Kitty-sokjes trippelde ik de houten trap af, nieuwsgierig als ik was. Het maanlicht verlichtte de hal onheilspellend. Muisstil begaf ik me naar de deur die naar de woonkamer leidde waar het lawaai vandaan leek te komen. Met elke stap die ik zette, klonken de geluiden luider. Langzaam haalde ik de deurklink naar beneden en deed de deur open op een kier. Het volgende wat ik zag, liet me op slag stilstaan. Mama lag op de grond.
Ze bewoog niet meer.
Overal was bloed.
Rode plakkerige vloeistof die haar bedekte en omringde.
Rood. Bloed. Overal.
Mijn vader hing over mijn moeder heen gebogen. Net wanneer ik papa wou roepen en me in zijn armen wou werpen, merkte ik het mes in zijn hand op. Een mes besmeurd met diezelfde rode vloeistof die uit mama vloeide.
Een snik ontsnapte mijn lippen. Snel sloeg ik een hand voor mijn mond. Maar het was al te laat.
Mijn vader keerde zich abrupt naar me toe. Een straal licht verlichtte mijn angstige gezichtje. Ik schrok van wat ik te zien kreeg. Mijn vaders ogen waren bloeddoorlopen en er glansde een krankzinnige schittering in die ik nog nooit eerder had waargenomen, maar daarna nog veel zou zien. Zijn gezicht was bleek en ingevallen en het werd ontsierd door dikke wallen. Het leek alsof hij al dagen niet meer geslapen had.
"Kom hier." Mijn vaders stem kraakte en klonk ongewoon kil.
Trillend strompelde ik achteruit. Ik wist wat er komen ging. En ik wist wat er gebeurde als ik ongehoorzaam was.
Met grote ogen draaide ik me om en spurtte weg, zo snel mijn kleine beentjes me konden dragen. Voor ik de trap op kon rennen, werd ik echter hard bij de arm gegrepen en teruggetrokken. Snikkend probeerde ik me los te wurmen. Ik trappelde tevergeefs in het rond. Plots voelde ik mijn wang branden. Mijn vader sleurde me hardhandig aan mijn haren de woonkamer in.
"Help!" schreeuwde ik zo luid ik kon, terwijl ik in het rond schopte. Mijn kinderstemmetje weerklonk nietig en zoet in het grote en kille huis.
"Houd je bek, jij waardeloos onderkruipsel!"
Die woorden kwamen aan als een klap in mijn gezicht, net zoals de hand van mijn vader. Hij sloeg me hard en ongenadig. En nog eens. En nog eens. Tot de wereld duizelde en mijn hoofd bonkte en er geen onder en boven meer was.
Daarna liet mijn vader me abrupt los en smeet me op de grond. Met een pijnlijke smak kwam ik neer in het helderrode bloed van mijn moeder en alle lucht werd uit mijn longen geperst. Snikkend kroop ik in een hoekje, zo ver mogelijk van mijn vader vandaan en van mijn moeder en haar bloed dat nu aan mijn handen kleefde.
"Wat heb je met mama gedaan?" vroeg ik haast onhoorbaar.
"Mijn vrouw was een hoer. Jóuw moeder was een hoer. Een hoer, verdomme!"
Mijn vader stootte zijn vuist hard tegen de muur, vlak naast me. Stukjes pleisterwerk sprongen alle kanten op en daalden als een witte, helse regen over me heen. Piepend kromp ik ineen en hield mijn handen beschermend voor mijn gezicht.
"Je weet wat ze zeggen: de appel valt niet ver van de boom. Misschien moeten we dat eens testen..." Mijn vader liet een onheilspellende pauze vallen. En ik wist meteen dat er iets heel fouts wat. Dreigend zette hij een stap naar me toe.
JE LEEST
Letters van Inkt - Schrijfwedstrijd
RandomIs schrijven jouw passie? Houdt je van een uitdaging en wil je wel eens weten wat je allemaal kan? Schrijf je dan nu in bij deze schrijfwedstrijd. Een wedstrijd zoals velen hier op wattpad, maar toch net een beetje anders :)
