Masum

NEFES

Artık hikaye kendini az çok gösterdi. Sadece okuyup geçmeyin, yorumlarınızı bekliyorummmmm.

Multimedya Elif.

Olumsuzca kafamı salladım. Hayır tabiki de onu kucağıma alıp içeri götürmeyecektim. Eğer orda yatmayı tercih ettiyse keyfi bilirdi. İyilik meleği değildim sonuçta ben.

İki saattir mavi gözün başında dikilmiş kendi kendimi ikna etme çabasındaydım gerçekten. Kafayı yemek üzereydim anlaşılan.

Bu kız neden benim sinirlerimi alt üst ediyordu ki? Düzgünce eve giremez miydi? Büyük ihtimalle yine ona yaklaşırım diye korkmuştu. Gerçekten çok saftı. Öyle olsa kaçmasına yardım etmezdim. Orda bir fahişeyken ona istediğimi yapardım. Beni engelleyemezdi. Bunu düşünemiyor muydu? 

Üstelik oradayken bile dokunmamıştım ona. Ama bayıldığı için bunu farklı yorumluyordu. İstediğini düşünebilirdi. Bu onun kendi kurduğu hayaldi sonuçta.

Ben olmasam burnunu bile çıkaramazdı oradan. Ama onun yüzünden benim de başım ağrıyacaktı. Sait büyük ihtimalle kameralardan ona benim yardım ettiğimi görmüştü. Hala neden aramadı şaşırıyordum. Aslında ne düşündüğünü az çok tahmin ediyorum da neyse.. Şu an önümde bir baş belası duruyordu ve ben onun yüzünden iki saatir burda dikiliyordum.

Kendi kendime olan savaşımı bitirip onu götürmeyi seçtim. Burayı kimse bilmese de öğrenmeleri pek uzun sürmezdi, Sait buraya gelebilirdi. Ve onu alırsa yaşatacağını sanmıyordum. Yoksa burda soğukta donmasını büyük bir keyifle izlerdim. Ama öyle güzel uyuyordu ki bir an bundan o kadar da zevk almayacağımı anladım.

Bunca senedir ne kimseden yardım almıştım ne de kimseye yardım etmiştim. Her şeyi kendi başıma kazanmıştım. Bu gücü, bu parayı, bu saygınlığı...

Bunları kazanırken çok şeyden de vazgeçmiştim. Şu zamana kadar kimseyi almamıştım hayatıma. Kimseyi sevmemiştim. Kadınlar benim için sıradandı. Birini sevmek insanı zayıflatırdı.

Karşımda ki uyuyan kıza baktığım da ne kadar güzel ve masum olduğunu düşündüm. Adını bile bilmiyordum. Ama bana bunu yaptıran tek kadındı. Düşündüğüm tek kadın...

Onu seviyor muydum? Büyük ihtimalle hayır. Sadece beni reddeden ilk kadın olduğu için cazip geliyordu. Ben kimseyi sevmezdim. Hele ki bu kızın geldiği yer belliyken onu hiç sevemezdim.

Sıkıntıyla nefesimi dışarı verip onu kucağıma aldım. Ellerini anında boynuma dolamıştı. Bu yaptığı hareket gerilmeme yol açtı. Ondan etkilendiğimden falan değil sadece öylesine gerildim işte. Siktir.. Ne saçmalıyordum ben böyle?

Yavaş adımlarla odaya doğru çıkartmaya başladım. Uyanırsa bide bana yaklaşma diye bağırmalarını çekemezdim. Bugün yeterince beni sinirlendirmişti.

Odaya getirdiğim de kafasını iyice boynuma gömmüştü. Bir an önce onu yatağına bıraksam iyi olurdu. Aksi halde kendimi tutamayabilirdim. Yatağa bırakacakken bir şeyler mırındanmaya başladı. Heralde rüya görüyordu. Umursamadan yatağa bırakıp üstünü örttüm. Tam odadan çıkıyordum ki ağlamaya başladı. Ne söylediğini anlamıyordum ama çok kötü görünüyordu.

Bir an gidip uyandırmayı düşündüm. Böyle ağlaması beni sinirlendirmişti. Onu bu kadar üzen şeye sinirlenmiştim. Ama sonra hemen vazgeçtim. Böyle bir şey yapamazdım. Yapmazdım da. Ben duygularımı unutmuştum. Hatırlamaya da hiç niyetim yoktu. İstediği kadar ağlayabilirdi. Bu beni bağlamazdı.

Odadan çıkar çıkmaz kendi odama geçtim. Sıcak bir duş alıp uyumaya ihtiyacım vardı. Gerginliğimden kurtulup dinlenmem gerekliydi. Yarın çok işim vardı anlaşılan..