IM IN LOVE WITH YOU,DIPPER

13.Bölüm(Devam)

***Dünya***
"Efendim istediğiniz büyüyü yapmak için güç topladım."
"Güzel.Şimdi git ve dediğimi yap."
"Emredersiniz efendim."
***Bill***
Gideon'un düzgün biri olmaya çalıştığını sanıyordum.Yanılmışım
Berly'e Dipper'ı yok et demiş.
Ona engel olmalıyım.Hemde hemen.
Hızla Gideon'ın evine ilerledim.
Nihayet vardığımda ayaklarım acıyordu ve nefes nefeseydim.
Bahçe kapısına yöneldiğimde evden çıkan Berly'i gördüm.
Lütfen geç kalmamış olayım lütfen!
Hızla evin kapısına ilerledim.
"Berly dur!"
"B-Bill?Sen neden buradasın?"
"Arkadaşlarımı korumak için."
"B-Ben..."
"Gideon nerde?"
"O..."
"Gideon nerde dedim!"bağırmamıştım adeta kükremiştim.Berly çok korkmuştu.Gözlerinin kocaman açılışından bunu anlayabiliyordum.
"S-Salonda."
Salona doğru ilerledim.Gideon gerçekten de salondaydı.
"Gideon?"
"Bill?Senin burada ne işin var?"
"Sence?"
"Bir fikrim yok."
"Arkadaşlarımı korumak için geldim."
"Arkadaşların mı?Dipper'ın arkadaşın olduğunu bilmiyordum."
"Değiştiğimi biliyorsun Gideon."
"Evet değiştiğini biliyorum.Ama Dipper senin sadece arkadaşın değil."
"Ne demeye çalışıyorsun sen?"soğukkanlılığımı giderek kaybediyordum.Sinirlerim gerilmeye başlamıştı.
"Ne demeye çalıştığımı gayet iyi biliyorsun.Candy,Grenda,Melanie hatta Mabel bile senin arkadaşın ama Dipper senin arkadaşın değil."
"Kapa çeneni seni bücür."
"Gerçekleri duymak canını mı acıttı?"
"Bunlar gerçek değil.Şimdi Berly'i buraya çağır ve büyüyü yapmamasını söyle!"sakin başladığım cümlemi kükreyerek bitirmiştim.
"Ona engel olursam senib eline ne geçecek?"
"Kimse zarar görmemiş olacak."
"Ama sen zarar göreceksin."
"Yine ne saçmalıyorsun sen?"
"Melanie Dipper'ı seviyor.Belki Dipper da onu seviyordur."
"Yani?"
"Yani Dipper seni sevmiyor."
"Ahh Gideon gittikçe saçmalıyorsun."
"Beni iyi dinle Bill.Istediğini yapıp Dipper'ı yok etmeyeceğim.Melanie'yi kendime Dipper'ı sana aşık edeceğim yani herkes mutlu olacak."
"Bu saçmalık eğer Dipper'ı kendime aşık etmek isteseydim bunu kendim hallederdim."
"Bill neden anlamıyorsun kimseye zarar gelmeyecek."
Gideon'un söyledikleri doğru olabilir mi?Kimseye zarar gelmeden herkes mutlu olabilir mi?
"Neden cevap vermiyorsun?"diyerek düşüncelerimi böldü.
"Tamam.Kabul ediyorum."
"Inan bana çok mutlu oldum.Hadi gidip işimizi halledelim.Berly buraya gel."
"Buyrun Efendi Gideon."
"Melanie ve Dipper'ı depoya çağır.Planlar değişti sana yolda anlatırım."
"Emredersiniz Efendim."

Doğru mu yapıyorum bilmiyorum.Şuan kendimi ihanet etmiş gibi hissediyorum.
Hep birlikte depoya gitmek için arabaya bindik.Gideon Berly'e yeni planları anlatıyordu.Bense kendi düşüncelerimde boğuluyordum.
Berly Gideon'a Dipper ve Melanie'yi çağırdığını ve bizi beklediklerini söylerken ben başıma aniden saplanan ağrıyla cebelleşiyordum.
Az sonra deponun oradaydık.Melanie ve Dipper oradaydılar.
Melanie'nin saçları dağılmıştı.Onu ilk kez bu kadar bakımsız görüyordum.
Dipper...
Sesli ve derin bjr şekilde nefes alıp verdim.
İçimde bir ses yapma diyordu."Yapma bu iyi bir şey değil."sürekli bunu tekar ediyordu.Ama ben bu sesi dinlemiyordum aksine onu susturmaya çalışıyordum.
"Hadi yapalım şunu."deyip ilerleyen Gideon'un arkasından yürüdüm.
Ayak seslerimizi duyan Melanie başını bu tarafa çevirdi.
"Bill?"çok şaşırmıştı.Melanie'nin şaşırmasıyla beraber Dipper da bu tarafa döndü.Ağzından tek kelime çıkmıyordu çok şaşırmıştı.Dudakları belli belirsiz sağa doğru  kıvrıldı.Melanie yavaş yavaş yürümeye başladı.Adımları git gide hızlanıyordu.Bir anda koşmaya başladı.Ben gözlerim dolu dolu ona bakarken birden geldi ve bana sarıldı.
Sarılmasıyla birlikte ağlamaya başladım.O da ağlıyordu.Ben bunu ona nasıl yapacağım?
"Bill...Bill...Bill"başka hiçbir bir şey demiyordu.
Diyemiyordu.Kesik kesik gelen nefesi heyecanını belli ediyordu.
"Geri döndün."diyebildi nihayet geri çekilerek.
"Döndüm."sesim titremişti resmen.Beni bu denli seven birisi vardı ilk kez hayatımda ve ben ona ihanet ediyordum.
Vazgeçmeli...
Hayır yapamam.
"Yeter bu kadar hasret gidermek."Gideon bütün anı bozarak en soğuk halde konuşmuştu.
"Haklısın yeter bu kadar."deyio gözlerimi sildim.
"Berly bağla onları."
"Emredersiniz Efendi Gideon."
"Ne bağlaması?Ne efendisi?Berly Gideon'un arkadaşı değil miydi?"
"Hayır küçük kız kandırdık seni."
"Ne?Bill ne oluyor burada?"
"Üzgünüm."
"Neden üzgünsün ya neden?"Dipper boğazını yırtarcasına bağırmıştı.
"Eehhh yeter artık!Elini çabuk tut Berly!"
Berly hızlı ama nazik adımlarla Dipper'ın yanına gitti.Avucunu açıp bir sandalye ve ip getirdi.
Sandalyeyi yere koyup Dipper'ı sertçe itti.Ipi ona bağlamaya başladı.Çok sert bağladığı daha ilk dakikadan kolunun kızarmasından belli oluyordu.
"Bill!Engel olsana neden bakıyorsun?Yardım et."Dipper'ın çığlıkları kulağımda çınlıyordu.
Melanie Dipper'a doğru koşmaya başladı.Çığlık atıyordu ve dediği hiçbir şey anlaşılmıyordu.
Berly onu kolundan kavradı avucunu tekrar açtı elinden yine bir sandalye ve ip çıktı.Melanie'yi tıpkı Dipper'a yaptığı gibi sandalyeye oturttu.
Dipper bağırmayı kesmişti.Yüzünde buz gibi bir ifade vardı.Ne nefretle ne de sevgiyle bakıyordu.Buz gibi bakıyordu.
Buz gibi!
"Çok uzadı bu iş yap artık şu büyüyü!"
"Peki efendim merak etmeyin."
Berly avucunu açtı ve elindeki alevi Melanie'nin başının üzerinden salladı.Melanie kocaman açılmış gözlerle Berly'e bakıyordu.Berly pis bir sırıtmayla bana döndü.Melanie Berly'nin bacağına bir tekme savurdu ve Berly'nin dengesini kaybetmesiyle yere yığılması bir oldu.Başını sert bir şekilde çarptı.Dipper iplerden kurtulmak için debeleniyordu.Elini zorlanarak cebine attı.Çıkardığı rozetin kapağıyla ipleri tırmalamaya başladı.Biraz uğraştıktan sonra başardı.Ayağa kalkıp koşmaya başladı.Hızla Gideon'a bir yumruk geçirdi.Dipper'ın yumruğunun hemen ardından Gideon da yere devrildi.Dipper Gideon'a birkaç yumruk daha savurup Melanie'nin yanına koştu.Ipleri çözdükten sonra ona sarıldı.Saçını okşayarak
"Geçti.Ben yanındayım.Korkma."
"Dipper..."Melanie hıçkırarak ağlamaya başladı.
"Sakin ol Melanie ben yanındayım."
Saçlarını okşarken kafasını hafifçe sağa çevirip çok narin bir öpücük bıraktı anlına.
"Hadi gidelim."Dipper elini Melani'ye uzattı ve onu kaldırdı.
El ele yanımdan geçtiler.Melanie bana nefretle bakıyordu.
Benden Nefret Ediyorlar.
Yere oturup ağlamaya başladım.
Ben böyle bir aptallığı nasıl yaptım?Ha nasıl?
Ben bile kendimden nefret ediyorum.
Eğer açıklamak istesem benden daha çok nefret edecekler.
Kendimi affetirmem lazım.
***Yazar Notu***
Bölümü cumaya kadar yetiştirmeye çalışırım demiştim ama yetiştiremedim.
Okullar açıldı ve daha ilk haftadan bir sürü ödev verdiler.Kusura bakmayın.
Hikaye ile ilgili görüş ve isteklerinizi yorumlara bırakabilirsiniz.
Hepinizi çok seviyorummm...