A Thousand Years ♥

2 THOUSAND: [Her notebook!]

"The truth is, I'm married."

O______O

My jaw dropped.

"Married, ate? Pa'no?!" >__<

"Simple lang, fixed marriage."

"Ahhhhh. Wow! Kaya pala! Edi ang saya mo ate! Magtatapos ka lang ng college tapos ayos na! You're happy na! Work na lang ang kulang!" Hindi ko alam kung bakit ko siya nia-ate. 4th year din lang naman ata siya. -________-

Pero infairness, nabuhayan ako ng dugo. Ngayun lang kasi ako nakarinig ng ganun eh, fixed marriage. *u* As in, 'yung totoo talaga. 'Yung may kakilala ka. Hindi 'yung napapanuod mo lang sa mga tele-teleserye... -_______-"

"Yeah, I know. Mahal na mahal ko nga siya eh. But..." Napayuko siya bigla at kinuha 'yung panyo niya. Hm. What seems to be the matter kaya?

"But...?"

"But he doesn't love me at all." She started sobbing. Tsk, kasumapa sumpa naman 'yung lalaki na 'yun.

"Eh? Pa'no 'yun ate? Nasa iisang bahay kayo? Tapos...? Huh?" Sa ganda ba naman kasi ni ate? Sa bait? Hindi niya pa mahal? Ang swerte niya nga eh. Hmp! Choosy niya ha.

"Hahaha." She laughed in a fake and terrible sound. "Hindi kami magkasama sa isang bahay. Wala ngang nakaka-alam na may relationship kami at na kasal na kami kasi hindi naman halata at secret lang din naman. Only our family's know. At... madami na din naman siyang naging girl friend as far as I know kahit na kasal kami. Tapos, mahirap ang pinagdadaanan niya."

What? That's crazy! "Hinahayaan mo lang na ganun?!"

"Because I love him."

"Hm. Eh nasaan siya ngayun?"

"He's actually here." Ngumiti na ulit siya. Hay sa wakas.

Teka, nandito lang? As in andito lang talaga? Eh wala namang ibang tao dito sa may bulletin board ah? Kami lang naman ah? Ibig sabihin... O________O "WAAAAAAAAHH! Ate naman eh!" >__________<

"Hahaha! Hindi! Ano ka ba. Buhay pa siya. Pero, nandito siya sa school."

Ahhhhh. Gets ko na. Akala ko eh.... Wew. -_____- "Ano pangalan niya? Kasection mo ba? Gwapo ba? Kaklase ko? Waaaa! Tell me ate!" Ang showbiz ng lovelife ni ate. XD

"Hahahaha. Secret." Binelatan lang ako. Nice talking, ate.

"Ang ganda naman ng pangalan niya ate. Secret..." -_________-

"Ikaw naman oh, maybe soon, sasabihin ko din sa'yo."

"How soon naman? Parang matagal eh."

"In time. Don't worry, kapag ikakasal na kami, I'll invite you."

Yieeeee! Taray oh! Kasal agad! "Kasal agad Aysha ha? Hindi ba pwedeng studies muna?" Eksaherada tayo 'te! =))

"Hahaha, tara na nga. Uwi na tayo." Umuwi na siya aat naglakad paalis. Hay.. Free schedule pa naman ngayun. Kaya hindi pa regular. Sumunod na lang ako sakanya.

I really thing she's nice and trustwothy at napaka-gaan ng loob ko sakanya. Siguro talagang mabait 'to kaya pinili din ni papa para mag-bantay sa'kin dito sa school. Plus, matalino pa. Oha! Ansaveeeeeh? Combo eh.

Haruuuu~

Dumating na kami sa gate and she waved good bye at me and I did the same with a smile on my face. Biglang may dumating na BMW sa harap niya at sumakay na siya.

BMW.

BMW.

BMW.

BMW.

BMW.

Kahit mayaman kami wala akong ganun. PERIOD. ToT Hahahaha. Nagreklamo pa eh. I have to commute dahil gusto daw ni papa na maging responsible ako so magiging responsible talaga ako. Sasakay ako ng trycicle pauwi.

"Manong? Magkano po papuntang Ristash Subdivision?"

"20 po ma'am."

"Oh I see. Sige, sige."

Okay naman 'yung fare. Sumakay na 'ko at *broooooooooooooooom* Humarurot ng takbo si manong. Alam niyo kanina, napaka-ayos ng buhok ko. Nakalugay pa man din. Okay na okay 'yung bagsak niya. Ngayon, feeling ko, kailangan ko ipakulong 'yung hangin.

Alam niyo kung bakit?

KASI NI-RAPE NG HANGIN 'YUNG BUHOK KO. -________-

Wala bang bibilis pa dito? Ang bilis magpatakbo. Malapit na nga kami agad. Psh.

Ay.

Teka.

Hala.

Hindi pwede 'to!

Huwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!

'YUNG NOTEBOOK KO!

'YUNG PRECIOUS NOTEBOOK KOOOOOOOOOOO!

T_____________T