A Thousand Years ♥

22 THOUSAND: [Another scene]

"Ikaw. Sumama ka sa'min."

Hinatak ako ng lalaki at sinakay agad sa van tapos tinakpan niya 'yung mata ko.

"Bitiwan niyo akoooooooo!!!"

*plaaaak!*

"Wala ka ng magagawa ngayun! Hahaha!"

Sumara na 'yung pintuan ng van.

>_________<

"'Tol ako una diyan ha."

"Hindi 'tol. Ako mauuna diyan."

"Sabay sabay na lang kaya tayong lahat sakanya?"

"'Wag nga kayo. Ako ang mauuna. Ako ang leader. Leader always takes the first step. So I take the first taste. Anyway, libre naman 'to eh. So you guys don't have to argue."

O________O

"Ayun 'tol. Ayos."

"Thank you boss!"

"Thank you! Nako! Masarap 'to!"

WWWWAAAAAAAAAHHH!!!!

Ayoko ng ganito!!

>__________________<

Lord, tulungan niyo po ako!!

Ayoko pong mailibing sa lupa ng buhay!!!

TT_____________TT

*booooomm!*

"Uy pre. Ano 'yun?" Sabi nung isa.

"Gulong ata? Teka, hinto muna tayo." Sumagot naman 'yung driver.

"Ay shet. Wrong timing naman oh. Hoy bilisan niyo ang pagaayos diyan kung hindi malilintikan tayo kay boss." Sabi nung isa. Kanang kamay siguro siya nung demonyo/a nilang boss. -_____-"Ikaw, 'wag kang aalis diyan. Subukan mo lang papatayin kita." Hinawakan bigla parehas kamay ko. Aba't masakit 'to sa pulso ah. >___<"

After 20 minutes...

After 20 minutes, sumakit pa lalo ang pulso ko. Daig niya ba handcuff. Ayos kamay niya ah. Kamag anak niya ata si incredible hulk. Juicemayo.

"Hoy ang tagal niyo diyan ah!" Sumigaw siya.

Wala namang sumasagot. Muntanga. Pfft.

"Babae, diyan ka lang. 'Wag mong tatanggaling 'yang panyo sa mata mo. Kung hindi..."Binitawan niya na ang kamay ko. Agggghhk. Ang sakit. >3< "Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko." Bumaba na siya at hinwakan ko lang 'yung pulso ko. Grabe, ang sakit talaga eh.

Wala naman akong balak na tanggalin. Ayokong may masamang mangyari sa'kin. Ayokong mamatay. Ayokong makuha ulit ang pagkababae ko kung 'yun ang gusto nilang gawin. Ayoko ng ganun... Ayoko... na...

"Aaaahhh!" Teka, 'yun ba 'yung lalaki kanina? "A-arayyyy!" Ano kaya nangyayari sa labas? Hay.. Hindi ko naman pwede tanggalin 'tong piling ko. "N-nandun siya sa loob! Please! T-tama na! Hindi na mauulit!" Sigaw ulit nung lalaki.

Ano ba nangyayari?

Boss niya kaya 'yun?

"Krizza, hindi ka nag-iingat. Tsk.." Bigla may humatak sa'kin. 'Yung boses niya.

'Yung boses niya...

Si...

Si Vin.

"V-Vin? I-ikaw ba 'yan?" Nangangatog na 'ko. I thought I was going to die. Akala ko may masama nanamang mangyayari sa'kin. Ayokong... maulit lahat...

"Oo, ako 'to. Tara na nga." Tinulungan niya 'kong bumaba without knowing na, tears are flowing down my cheeks. Tinanggal niya 'yung tali sa mata ko. "Ba't ka umiiyak? May nangyari bang masama sa'yo?"

"W-wala..." Yumuko lang ako. Pero umiiyak pa din ako. Lahat... naalala ko. Every single thing that happened in the past. And I regret it.

"Tara muna sa sasakyan." Inilalayan niya 'ko sa sasakyan. Hindi ko alam na... na may sasakyan pala siya.

"M-May sasakyan ka pala.."

"Nope, this is yours." Sinara niya na 'yung pintuan ko at sumakay na din siya. Pinaandar niya 'yung engine pero hindi niya pina-andar. "Ano ba talaga kasi nangyari?"

"A-ah eh, wala." I'm trying to avoid the question. I don't want to breakout. "Ikaw kasi eh," I punched him playfully in he arm. "Sabi mo... h-hindi mo 'ko iiwan 'di ba?"

"I really didn't leave you. Sabi ko sa'yo eh, sumama lang pakiramdam ko. I followed you around."He smiled at me. "Binutas ko 'yung gulong nung sasakyan tapos binugbog ko sila isa isa. It's my job to protect you. Pero... mukhang hindi ka okay? Ano ba kasi nangyari?"

It's your job to protect me... Pfft. Hindi ba pwedeng you want to protect me? Not because it's your job but because that's what you want to do. asdfgpmzxcvbqw Whatever Krizza. Nababaliw ka na talaga. Kung anu-ano ang sinasabi mo.

Pero with what he said, I felt secure and safe.

"W-wala.." I didn't look at him and denied. Ayoko na talaga maalala lahat.

"Don't lie. Halata naman eh. Pa'no kita tutulungan kung hindi mo sasabihin?"

"You can't help me. Everything's been done." I suddenly said out of curiosity while clenching my right fist.

"Huh? So... Dati na pala?" Napasandal siya and sighed.

Magde-deny pa ba 'ko? I spilled the bean myself. "O-oo.."

"Can you tell me the story, at least?" He looked at me with sad eyes.

"Hindi mo magugustuhan." Kahit sino... hindi magugustuhan... hindi magugustuhan ang storya ng buhay ko.

"Papakinggan kita Krizza. Iiyak mo na lahat ngayun kung gusto mo habang nagkwe-kwento ka. I'll let you. Hindi mawawala 'yan kung lagi mong itatago sa puso mo." He said in a very sincere tone na para bang pinagsasabihan niya 'ko as someone he loves dearly.

Siguro nga, tama siya. Hindi mawawala 'to, kung lagi kong itatago. "Are you ready to listen?"

He started driving. "I always am."

I sighed deeply.

The memories lingered in the back of my head.

And then every memory flashed before my eyes.

A tear easily fell from my right eye, "I wasn't just a brat before. I was a mess." I started.