A Thousand Years ♥

17 THOUSAND: [Abnormal?]

O_________________O

"Ikaw?!" 

"Oh well, bodyguard mo 'ko, remember?"

>_________________< 

"So pinaalis mo talaga lahat ng tricycle sa school at kanina ka pa dun? Nakatingin sa'min? Hindi ka naman siguro nakikinig sa usapin naman ano?" 'Yung pinaguusapan naman kasi kanina 'yung tungkol sa kaninang umaga. Remember? Anak ng mga anak at tinapa sana hindi niya talaga narinig. -____-

"Eh ganun na nga. Hehe. Utos din ng papa mo. Tsaka, hindi ako ganun 'no. Hindi ako nakikinig sa usapan ng may usapan."

 Aba eh mabuti naman at hindi siya nakinig. "Hay.. Bakit daw ba? Ano ba kailangan ni papa?"

"May imee-meet daw kayo. Matagal mong hindi na nakikita na relative at sure na sure na daw ang papa mo na miss mo na siya. Siguro, close kayo 'no?"

Matagal nang hindi nakikita na relative? Meron ba 'ko nun? "Parang wala naman eh. Tsaka, close? Hindi ko talaga maalala. As in."

"Sigurado ka? Kung babae ka, lakad mo 'ko ha." ^_______~

"Che! Umayos ka nga!"

 Sakto namang nasa bahay na kami. Wew. -____-" Bumaba na 'ko ng tricycle at sumunod naman siya. Pumasok na 'ko ng bahay namin.

"Oh basta ha, lakad mo 'ko."

Tumingin muna 'ko sa paligid. Ay nako. Walang maibato. "Tumigil ka nga! Magbibihis na 'ko!" Dumire-diretso na lang ako dahil wala talaga akong makitang pwedeng ibato sa pagmumukha niya. -____-

"Ay oo nga pala! Cocktail dress daw! Okay? Formal daw set-up eh."

I sighed. "Okaaayy.." And went up to my room to fix myself and changed.

Pag dating ko, I immediately locked the door. Baka naman kasi biglang pumasok 'yung kumag na 'yun eh magbibihis ako. Pfft. Kunin ko mata niya. -________-

Nakakainis. Here we go with formalities again. Ayoko ng ganun eh. Nakakainis. Nakakasawa. If that's a family member then I should just be myself right? Puro pagiging formal nanaman tapos ang sinasabi be yourself. Saan naman ako lulugar? Hay..

And here I am now, looking at my dress closet. Naku dress nanaman. Ano ba pipiliin ko? Etong pink? Eh? No. I hate pink. Gusto ko sana ng black. Para namang pupunta sa patay. Hahaha. Hm. How about... this plain white cocktail dress? Simple lang din siya eh. Hm. I'll go for this.

I wore the dress and tied my hair up. My usual hair style kapag may formal party. Tapos doll shoes. I only wear heels kapag sobrang formal na or party. Like debut's and such.

Bumaba na 'ko ng hagdan without bringing anything except for my phone.

Hinanap ko si Vin sa sala pero wala. Hm... Ayun! "Uy! Andiyan ka lang pala sa labas. Pfft. Ayos ba?" I raised an eyebrow para ipakita na nagta-tanong ako. Hindi ko kasi alam kung okay lang o ano eh. -_____-

"Yup! You look stunning." He smiled.

*dug dugsh, dug dugsh, dug dugsh*

>//////<

"Are you blushing?" He asked with a sly smile on his face.

Hinawakan ko 'yung cheeks ko pero... Waaaaaahhhh~ Tanga tanga ko naman! Malamang malaman ko kung nagblu-blush ako kapag hinawakan ko 'di ba? Aissssh. Teka, tsaka bakit ang bilis ng takbo ng puso ko? Hoy puso, tumatakbo ka ba?

Ish. Ang abnormal ko na. -_____-

Nakita ko naman bigla 'yung kotse na regalo sa'kin ni papa nung nakaraang birthday ko. Red. Hee. Ang ganda talaga ng kotse ko. *u* Too bad, I can't drive.

"Hoy hindi, tara na nga." Ngumisi ngisi siya at sumakay na ng kotse.

Aba tatawa tawa pa siya? Ano naman daw kaya ang nakakatawa? Pektusan ko siya at pitikin pa tonsils niya eh. At take note, hindi niya pa 'ko pinagbuksan ng pintuan. Alam ko namang may kamay ako pero... Ugh! Basta!

Sumakay na lang din ako. Pfft.

"So saan daw ba ang meeting place?"

"Sa Resorts World Manila."

"Oh. Sige, tara na."

"Seatbelt?"

"Don't need that."

"Yes you do."

"No."

"Yes."

"No."

"Yes."

"No."

"Yes."

"Hindi nga sabi."

"Oo nga kasi."

"Hindi nga sabi. Ano ba Vin. Mas marunong ka pa sa'kin. Ang kulit mo ha." -______-

"Ako pa ang makulit ngayun? It's my job to protect you." He draw his body near me and his face and suddenly leaned.

*dug dugsh, dug dugsh, dug dugsh*

O_______O

"What do you think you're doing?!" >_______<

He just smiled and fixed my seatbelt for me. Umayos siya ng upo at ini-start na 'yung car.

"I told you, it's my job to protect you." He smiled again at pinaandar na 'yung kotse. "Masyado ka kasing naghihinala eh.."

Anong naghihinala ka naman diyan?!! Aba eh malay ko ba kung anong pwede mong gawin sa'kin! Ika nga nila eh, DON'T TRUST ANYONE. "Pfft. Whatever. Mag-drive ka na nga lang Vin."

"If you say so miss Krizza." He smiled again.

And my heart did beat fast.

Sabi ko naman sa inyo eh.

Abnormal na nga ata talaga ako.