Ludzie: Nowotwór Złośliwy

12. Miłość i jej Brown Eyes CZĘŚĆ II

Nie chcę patrzeć w Twoje brązowe oczy.
Nie chcę zostać w Twoich brązowych oczach.
Chcę odejść.
Gdyby wszystko było wszystkim ... Zaraz przecież wszystko już skończone.
Zgubiłem miłość, już nie pamiętam tej twarzy, którą widziałem zawsze rano na tapecie telefonu. Zniknęły Twoje Brązowe oczy. Skończyłem to show i się żegnam. To nie jest niespodzianka. Żegnam te czekoladowe oczy i brązowe włosy.

Rano w lustrze, w moich niebieski oczach widzę smutek. Z Brązowymi oczami nigdy nic nie wiadomo. Może gdybyśmy byli bardziej dojrzali to by z tego coś wyszło. Spokojnie to tylko kolejny i ostatni rozdział o Tobie. Oszalałem.

Wszystko byłoby wszystkim, ale to ostatnie show, czas się pożegnać. Jak zatęsknisz za mną to odczytaj to jeszcze raz i pożegnaj moje niebieskie oczy. Kochanie, te niebieskie oczy.

Masz niezły tupet, chcesz aby nadal nas coś łączyło.

Poznaliśmy się jakiś czas temu - miedzy nami od razu zaiskrzyło, ale to nie było to. Obiecaliśmy sobie cały świat. Kradliśmy alkohol Twojej mamie i szliśmy nad rzekę. Rozmawiając o naszej przeszłości i przyszłości składaliśmy krótkie pocałunki. Nigdy nie planowałem, że cię stracę. W innym życiu może byłbym z Tobą, ale nie w tym. Twoje brązowe oczy już nie robią na mnie wrażenia. Wszystkie wydanie pieniądze nie są w stanie wynagrodzić nam krzywd, które sobie wyrządzliliśmy nawzajem.

Gdzie tak pędzimy? Mam wrażenie że źle skręciliśmy , donikąd . Zabrałeś mnie do domu, łóżko usłane różami i my. Moje okulary przeciwsłoneczne przesłaniały moje niebieskie oczy. To była wakacyjna przygoda? Summerboy.

“To nie była miłość, to była perfekcyjna iluzja”

Czuję jak mnie dotykasz, niczym jak na amfetaminie. Gdzie jesteś? Pytam, bo nie chcę Cię zobaczyć. Spokojnie - pnę się w górę. Zaraz będę na szczycie.