"Jaycee Vera and Hatey Faye Aragon."Napakunot-noo ako nang tawagin ang pangalan ko kasama ang ibang pangalan. I requested to our professor na mag-sasarili na lang ako ng paggawa sa research but he still paired me with someone. Some of my classmate look at me with a hint of envy in their eyes. Jaycee? It seems familiar?
My eyes widen when I recognize his name. Oh, their so-called prince? Kaya pala naiinggit sila. As if I'm happy. Sa totoo lang natatakot ako. Jaycee is a silent type of guy and his aura shows that he is dangerous. Ano ba 'yan, bakit kasi kailangan i-pares pa ako?
Bago lumabas ang prof ay lumapit siya sa akin saka ngumiti.
"Napansin kong ilag ka sa mga tao. And Jaycee as well, hindi kayo mahilig makipag-socialize. So I decided to pair you. You both are already first year college, dapat matuto na kayo makipag-socialize. I hope merong progress after this," aniya saka ngumiti at umalis.
Hindi man lang ako hinayaan mag-reklamo. Nanlulumong napaupo ako saka natulala. What to do now? Ah, pwede ko nalang sabihin na ako na lang ang gagawa. Tapos isasama ko na lang siya! Tama.
Pumunta ako sa comfort room saka nag-hugas ng kamay. Tinitigan ko ang aking sarili sa salamin. I already wore contact lense. I used black lense na mukhang natural lang. Kaya hindi na ako na-bubully unlike no'n. Many approach me to be friends pero ako ang umaayaw. I am afraid that I will be taken for granted again. I think I had trauma, na kapag lumalapit sa akin ay naiisip ko na may hidden agenda. Kaya naman wala akong kaibigan. I stay being alone. I just always praying for my family's love and attention. Sila lang, I would be happy forever.
Lumabas ako ng comfort room at naglakad paalis nang mapansin si Jaycee na nakasandal sa pader habang nakasuot ang headphone sa kaniyang tenga. Nakapamulsa siya saka walang emosyon na nakatingin sa sahig. His black charcoal eyes are looking straight to the floor like it is the most interesting thing in this world. Mas lalo lang na-emphasize ang matangos niyang ilong dahil sa pag-side view. His tongue lick his thin red lips. Matangkad siya at mayroong kayumangging balat. He is almost perfect, many girls are drooling because of his undeniable gorgeousness. Marami ang nag-kakandarapa sa kan'ya but I'm not one of them. Napa-iling ako saka nagsimula ulit humakbang. Bakit ko nga ba dinidescribe ang lalaking 'yon?
Muli akong napatigil nang maramdaman ang paghawak sa braso ko upang mapigilan. My forehead knotted saka nilingon ang kung sino at napataas ang kilay nang makita ang seryosong mukha ni Jaycee.
"Why?" I asked.
"About the project," he answered. Napatango naman ako saka humarap sa kanya. Bumitaw siya sa pagkakahawak sa braso ko at tumingin sa akin na tila naghihintay.
"Ako na lang ang gagawa. I-sesend ko na lang sayo ang copy para ma-review mo para baka sakaling kailangang i-report, alam natin pareho," sagot ko at hinawi ang nakatakip na buhok sa mukha ko. Kita ko ang pag sunod ng mata niya sa ginawa ko.
"We must do it together," aniya na nagpakunot muli nang noo ko.
"Bakit? Kaya ko naman eh. Ayaw mo no'n, wala kang gagawin?" Saad ko.
"I am responsible. Dapat gawin natin ang kung anong naka-atas," aniya. I bit my lower lip to suppress my annoyance. One of my mannerism.
"Okay, i-sesend ko na lang kung ano ang na-isearch k--" he cut me off.
"Bakit ayaw mong gawin natin nang magkasama? Do you like me, don't you?" Saka siya ngumisi. Napa-ismid naman ako dahil sa sinabi niya.
"Of course not. It's just tha--"
"Then we will do it together. Chat me on Facebook kung kailan tayo magsisimula," he said saka ibinalik ang headphone sa tenga niya at naka-pamulsang umalis sa harap ko.
Argh, nakakainis. Ayoko lang naman kasi na maissue na naman 'to kila Mommy. Kaya nga lumalayo ako sa mga lalaki, iisipin agad nila na boyfriend ko.
Hays, nevermind. Bahala na, kailangan gawin eh. Ayokong bumagsak.
Tumingin ako sa pambisig na relo saka naiinis na nilingon ang paligid. He's already late. Napag-usapan namin na susunduin niya ako dito sa 7-11 dahil 'di ko naman alam ang bahay nila. Do'n na kami gagawa sa kanila. Hindi pwede sa amin dahil iba ang takbo ng isip nila do'n. Nakahinga ako nang maluwag nang makita na siyang papalapit. Naka-blue na shirt and black jeans. His clothes are simple, pero marami pa rin ang naaagaw ang pansin sa pag-daan niya. Napa-ismid ako sa mga babaeng nagbubulungan pero rinig na rinig naman. Tungkol sa kagwapuhan ng lalaking nasa harap ko ang pinag-uusapan. Na-dismaya naman sila nang makita ang paglapit ni Jaycee sa 'kin.
"Late ka," Inis kong saad.
"Bakit ganyan suot mo?" Tanong niya. Yumuko ako saka tinignan ang damit. Nothing is wrong in my outfit. Gray sleeveless na damit tapos black skirt na above the knee. Naka-doll shoes pa.
"What's wrong?" Takhang tanong ko.
"Tss, pinag-pipyestahan ka ng mga lalaking dumadaan," inis niyang saad.
"Kahit mag-balot pa ako nang suot, kung manyakis ang lalaki. Manyakis pa rin yan," Sska siya inismiran. He pinch the bridge of his nose. Oh, one of his mannerism when he is annoyed.
"Halika na nga. They are feasting on you," saka ako hinila papunta sa kotse. Pinagbuksan niya ako ng pinto saka itinulak papasok. Ilang sandali ay nasa loob na rin siya at ini-start ang engine.
"Gentleman na sana, nanulak pa," bulong ko.
"What?" Tanong niya at sandaling bumaling sa akin saka muling itinuon ang pansin sa daan.
"Wala," sagot ko saka tumingin sa bintana.
Nanatiling tahimik sa loob ng kotse hanggang sa pumasok kami sa isang high class subdivision. We stopped in front of a lively mansion.
Lumabas ako sa kotse saka inilibot ang tingin sa paligid. Maraming mga magagandang halaman na mayayabong at malulusog. At iba't ibang kulay ng mga bulaklak na may matitingkad na kulay.
"Baby Jaycee!" Napatingin ako sa entrada ng mansion at nakita ang magandang babae na hindi katandaan.
She has the same feature with Jaycee except their eyes. I heard Jaycee cussed beside me. Dali-daling naglakad ito palapit sa amin at matamis na ngumiti sa akin.
"Ikaw ba si Hatey?" Tanong niya. Tumango ako saka alanganing ngumiti.
"Oh. Nice to meet you sweetie." Nabigla ako nang yakapin niya ako nang mahigpit. I felt my eyes almost watered because of the warm I felt. Pakiramdam ko ay niyakap ako ng aking ina. I close my eyes and feel the moment.
******
Supladdict<3
BINABASA MO ANG
The Unwanted (Completed)
Short Story(Painful Series #1) Do you know what is the worst feeling in this world? It is being unwanted by everyone. No one is caring.. No one is loving... You'll always feel rejected. Neglected. Alone. Do I deserve this? Why do I need to feel this kind of pa...