Nakapikit lamang ako habang nakayakap siya nang mahigpit. I suddenly imagine that I'm hugging my Mom. Tears fell down from my eyes. Sabik na sabik talaga ako sa kanila."Sweetie, are you okay?" Napamulat ako at agad na bumitaw sa yakap. Sandali akong tumalikod at agad na tinuyo ang mga luha. I'm being emotional kapag may yumayakap sa akin. Pakiramdam ko kasi, sa wakas ay may kakampi na ako.
"I'm sorry po," saad ko nang humarap sa kanila. I felt Jaycee's stare kaya napatingin ako sa kanya. He is staring at me intently.
"Okay ka lang?" Tanong niya. Agad naman akong tumango.
"I'm Janica, Jaycee's mother. Call me Tita but better if Mommy," masayang pag-papakilala ng ina niya. Ngumiti ako saka tinanggap ang kamay niya.
"I'm Hatey Faye po." Saad ko.
"Ay naku, you don't need to introduce yourself. Sa kwento pa lang ng anak ko tu---" I look at them weirdly nang takpan ni Jaycee ang bibig ni tita Janica.
"Mom!" Namumulang sigaw niya. Napangiti ako habang tinititigan sila. They seems to be very close to each other. I wish, me and Mom will be like them someday. Pati sila Daddy, kuya and sila Ate.
Natanggal na ni tita Janica ang palad ni Jaycee sa bibig niya. She giggled pero sinamaan siya ng tingin ni Jaycee. She act like she zip her lips saka tumikhim. Napangiti ako at namangha sa pagiging sobrang lapit nila sa isa't isa. They have a good relationship.
"Binata na talaga ang anak ko. Oo na! Hindi na!" Natatawang saad niya nang akmang tatakpan muli ni Jaycee ang bibig niya.
Tinaasan ko ng kilay si Jaycee pero agad siyang umiwas ng tingin and pinch the bridge of his nose. Namumula rin ang dalawa niyang tenga. Wow, the silent, mysterious and dangerous aura of him is gone.
"Pasok na kayo sa loob. Papahanda ko kayo ng makakain," ani Tita Janica saka hinila ako papasok.
Ang una kong napansin sa kanila, they are simple. Kahit mayaman sila, napaka-simple pa rin nila kumilos, manamit at makisalamuha. Unlike other na parang maiintimidate ka sa postura pa lang.
Mas lalo akong humanga sa pagpasok sa loob. Sa amin, the designs are classy and elegant. But here, it is lively. 'Yun bang ang saya ng aura. Colorful ang mga kagamitan at parang nakakahawa ang vibes.
"Ang ganda ng mansion niyo," Saad ko.
Jaycee who is beside me just shrugged his shoulder saka naglakad papunta sa sofa at umupo. Sumunod ako saka umupo sa medyo malayo sa kanya. Hindi naman kami close eh. Ngayon nga lang kami nagkalapit. Baka nga saka lang niya nalaman na may Hatey Faye Aragon, no'ng i-pair kami ni Sir.
"D'yan ka lang. I'll go upstair. Kukunin ko lang laptop ko," Aniya.
"Teka, meron ka pa bang laptop?" Tanong ko. Kumunot ang noo niya saka tumango.
"Pwede pahiram. Nakalimutan ko kasi," saad ko. Tumango siya saka naglakad paalis.
I forgot to bring my laptop, dapat pala dinala 'ko. So stupid of me.
Dumating si tita Janica na may dalang tray. Merong isang pitsel ng juice, dalawang baso and slices of red velvet cake. I licked my lips as I stare at the red velvet cake. Favorite ko iyon!
"Favorite mo 'to di'ba?" Nakangiting tanong ni tita Janica. Tumango ako bilang sagot and smirk crept on her lips.
"Naging paborito na rin 'yan ni Jaycee, hihihi. Sige, take your time to do your research. 'Jaycey' pala ang password ng wif," Tita Janica informed while a big smile plastered on her lips.
Hinalikan muna niya ako sa pisngi saka umalis. May aasikasuhin daw siya sa boutique niya. Napangiti naman ako dahil sa sobrang close agad niya sa akin kahit kakakilala lang namin. It is weird but I like it.
Favorite rin pala ni Jaycee ang red velvet cake? Dinampot ko ang isang platito saka naglagay ng isang slice nang cake. Kumain ako habang naghihintay kay Jaycee. After few minutes ay bumaba na siya bitbit ang dalawang laptop. Maroon and blue ang kulay.
"Akin yung maroon," Saad ko saka nilapag ang platito.
Medyo nahiya ako nang marealize nagdedemand pa ako, eh nanghihiram lang naman. Inilayo niya sa akin ang Maroon na laptop at inabot ang blue. Hays, favorite color ko pa naman 'yon.
Nilapag niya sa lamesa ang laptop niya at tumingin sa akin nang napansin ang cake at juice sa lamesa.
"Si Tita Janica ang nagdala niyan. Pupunta daw siya sa boutique," I said. Napansin ko ang paglikot ng mata niya bago tumikhim at nagsalita.
"M-may sinabi ba siya sayo?" Tanong niya na tila kinakabahan. I paused for a moment saka nagsalita.
"Favorite mo rin daw yung red velvet cake tapos Jaycey daw ang password nang wifi," saad ko. Tila nakahinga naman siya nang maluwag saka tumango.
Binuksan ko ang laptop and after few seconds of waiting, the wallpaper of laptop popped. Napakunot ako ng noo nang makita ang likod ng babae. Pamilyar ang figure niya. I cocked my head sideward saka pinagmasdan ang picture. Brownish hair ang buhok ng babae at kapansin-pansin ang napaka-puti at mapula-pulang balat nito. I shrugged away my thoughts. Imposibleng ako 'to. Maybe we have the same hair color and complexion.
"Who's this?" I curiously asked to him. Kunot-noo niyang sinilip ang laptop sa harap ko and I saw him stiffined for a moment then cussed.
"I forgot to change." Bulong niya.
"To change what?" Sinamaan niya ako nang tingin.
"Tss, tsismosa," aniya habang nakanguso
"Oy, 'di ako tsismosa! Curious lang," depensa ko.
Kinuha niya ang laptop saka may kinalikot nang kaunti, and the wallpaper already changed. Ayaw pa talaga sabihin sa'kin. Or baka nahiya dahil nalaman kong stalker s'ya.
"Damot nito, 'di ko naman ipag-kakalat na stalker ka eh," saad ko. Halata namang stolen shot eh.
"I'm not a stalker," inis na tanggi niya.
"Okay, dahil gwapo ka secret admirer na lang," wika ko. Ngumiti siya and I was stunned for a second saka agad umiwas ng tingin. Sanay ako na seryoso ang mukha niya, or smirk. But smile? No.
"Magsimula na tayo," aniya.
I connect the laptop on WiFi. Jaycey nga ang password. Bakit 'di Jaycee?
"What's with your password? Bakit Jaycey?" Tanong ko.
"Tss, daming tanong," singhal niya kaya nanahimik na lang ako. Ang sungit niya!
Dumaan ang ilang taon no'n at nagbago ang ugali ko. Alam kong may nagbago sa'kin. Wala na rin akong halos kausap dahil ayaw kong makipag-kaibigan. Sa school naman, kapag recitation lang. Sa bahay, wala akong kausap dahil wala namang gusto sa aking kumausap. Ngayon lang ulit ako naging madaldal, with Jaycee. And I'm enjoying annoying him.
But I'll make sure na hindi ako lalampas sa kung anong guhit. I never want to be hurt and taken for granted again maliban sa pamilya ko. And to do that, I need to defend my self.
****
Supladdict<3
BINABASA MO ANG
The Unwanted (Completed)
Short Story(Painful Series #1) Do you know what is the worst feeling in this world? It is being unwanted by everyone. No one is caring.. No one is loving... You'll always feel rejected. Neglected. Alone. Do I deserve this? Why do I need to feel this kind of pa...