BEN UYURKEN NELER OLMUŞ bitti

Bölüm 17

"Aynur abla kaç stajyer var?"

"Hiç balım,sen teksin. Gel odaları gezdireyim."

Tekrar lobiye  geldiğimizde, tam ortada, üst kata çıkan son derece orijinal  merdivene tekrar hayran kalarak baktığımda, Aynur abla , gülümseyerek beni seyrediyordu.

"Ne?"dedim.

"Sen ,burayı çok sevdin değil mi balım?"

"Valla ,ne yalan söyleyeyim, bayıldım. Buranın sahibesini gördüğümde, tebrik edeceğim.

Kadın gerçekten çok zevkliymiş. Harika bir renk uyumu ve şu ana kadar gördüğüm tüm objelerdeki bütünlük beni mest etti."

"İyi o zaman gel bir de üst katı gör."

Üst katta, beş sağda, beş solda olmak üzere tam on oda saydım. Hepsi farklı renk ve dekordaydı. 

Tüm yataklar, sanki dört kişi yatacak kadar büyük yapılmış ve hepsinin üzerine odanın renginde cibinlikler asılmıştı. Odalarda,lobi gibi minimalist döşenmişti.

Odalardaki tüm zemin,banyo hariç asimetrik kesilmiş,ahşapla  kaplanmıştı. Banyolarda jakuzi ayrıca duş vardı. 

Off, gerçekten burada bir ömür geçiresim var.

"Şu tüm koridora hakim olan en baştaki odaya da bakalım mı?"

"Olmaz, orada müşteri var. Sonra bakarız, ha birde, o odaya temizlik için, sadece ben giriyorum. Müşteri biraz huysuz da!"

"Alt kata bakalım hadi balım."

Ne tip insanlar var ya! Belkide o oda şu, beni tutan mafyanındır!

 Evet evet, kesin onundur. Yoksa neden böyle bir şart koysun ki! Belki silah, uyuşturucu falan saklıyordur!

Ahhh, zavallı Aynur abla belki kadını tehdit etti, sesini çıkaramıyordur. Bunu reise rapor etsem mi acaba!

"Heyyy hülyalı, gel bak, alt katta üst katın aynısı, odalar yine değişik renk ve döşemede şu karşıdaki odada müdürün kalıyor. Her gün temizlik istemez.Haftada üç gün yetermiş."

Müdürle mafyanın odası aynı hizada, tesadüftür belkide, aman  bana ne ya, zaten bir ay çalışıp gideceğim. Bir daha gelir miyim belli değil.

Mutfağı zaten biliyordum.Çamaşırhane, temizlik odaları,malzeme odası. En son bahçe ve havuz kalmıştı. Oraları da bir çırpıda dolaştıktan sonra,Aynur abla, beni personelin geri kalanıyla tanıştırdı.

Hepsi, benim gibi genç insanlar.Bir tek resepsiyonda çalışan Suziyi pek sevemedim. Kızda değişik bir şey var ,ama  daha adlandıramadım. 

"Bu akşam iki misafirimiz gelecek. Onlara üst kattaki, mavi ve yeşil odayı hazırladık.Haberin olsun.

Akşam saat dokuzda otuz kişilik bir grup var, yemek ve eğlence işte anlarsın kalmayacaklar. Böyle toplu yemekler sık olur. 

Bahçedeki, şu camlı büyük yer diskotekmiş. Ben gidip bakmadım. Orasının her şeyinden bizim temizlik elemanı Funda sorumlu, içeceklere de oğlanlar bakar. Bana iş düşmez."

Öyle tatlı anlatıyor ki, bu kadını ağzım açık dinliyorum. Ona göre diskotek kötü bir yer olduğu için, böyle, aşağılayarak, tükürür gibi bahsediyor.

"Hadi, bu akşam serbestsin. Müdürün emri. Git dinlen,ha sakın unutma, sabah hemen mutfağa.

Yarın ev dolacak çok yorulacaksın iyi dinlen olur mu balım."

Saat daha yedi. Bu saatte yatılmaz ki. Hem hiç yorgun değilim.

En iyisi kitabımı alıp deniz kıyısında sakin bir yer bulup okumak.

Kıyafetlerimi çıkarıp, kot şortumu , beyaz büstiyerimi  ve sandaletlerimi giyip,sahile indim.

Sadece dalgaların sesi  ve denizin kokusu. Gözlerimi kapatıp, sırtımı kayaya dayadım.

Kumun sıcaklığı ve sessizlik beni aldı.

"Anne,buradayım, babam nerede, hayır durun beni bırakmayın kaybolurum anneee, babaaaa,beni bırakmayın,durun."

"Uyan bakalım küçük kız. Sadece rüya."

Sesi duyuyorum, bu sesi tanıyorum, koku, kokuyu da biliyorum, ama hıçkırıklarıma engel olup gözlerimi açamıyorum.

Kalbim deli gibi atarken birden gözlerimi açıp, kömür karası gözleri gördüm. Öyle derin, bakıyor ki! Hani deniz kızı var ya,bu da deniz erkeği diye düşündüm.

Aaa.. bu robokop, aman Allahım hızla yerimden kalkıp," Özür dilerim,özür dilerim ben şey uyumuşum herhalde. Sizi rahatsız ettim özür dilerim."

Nasıl zıplayarak kalktıysam, kitabımın kucağımdan fırladığının bile farkında değilim. Koşarak odama girip kapımı kapattığımda her yanım titremeye başladı. Bu adam bana ne yapıyor böyle!

*Uzak dur Şimal, o sana iyi gelmez, uzak dur.*