BEN UYURKEN NELER OLMUŞ bitti

Bölüm 34

İş çıkışı eve nasıl gittiğimi bilmiyorum. Kafamın içinde, devamlı bip,sesleri yankılanıyor,beni rahatsız ediyor.

Ağlamaktan gözlerim kapanıyor, başım balyoz yemiş gibi ağrıyor. Soğuk suyla aldığım duş bile, içimin yangınını ve başımın ağrısını gidermedi.

Gözümün önünde, kadının Cihanın elini okşayan eli ve aynı otelde birlikte geçirecekleri geceler var.

Bana ne diyorum, olmuyor! Adama hiç bir şekilde evet demedim,ne yapacaktı yani,kızmak istesen bile kızamıyorum!

Bu düşünceler içinde uykuya dalamadım, huzur nerede! 

Annem, beni kollarına alıp saçlarımı okşayarak en sevdiğin melodiyi kulağıma fısıldarken rahatlayıp derin bir uykuya daldım.

Dayımın sesiyle, annemin kokusundan sıyrılıp gözlerimi zorladım. Tanrım, gözlerimi açamıyorum,

"Kalkıyorum dayıcığım. "  Bu kadar.. gözlerim aralık ,banyoya koşup,aynaya baktığımda korkunç görünüyorum.

Üzerime şort ve tişört giyip, doğru mutfağa girdim.

"Aman Allahım! Şimal, yüzüne ne oldu?" Yengemin çığlığı başımın ağrısını daha da arttırdı.

"Biraz başım ağrıyor da, buz alıp ,biraz daha yatmak istiyorum,izninizle."

"Olmaz, misafirimiz var. Dayın, seni onun için kaldırdı, salonda, git bir hoş geldin de seni bekliyor."

Elimdeki buz poşetini,alnımda tutup söylenerek salona girdiğimde neredeyse bayılacaktım.

Sendeleyince, yerinden fırlayarak beni yakaladı. Dayım, panikle ayağa kalkıp, "Neyin var kıymetlim," diye yüksek perdeden seslenince bende ipler koptu.

Hıçkırarak ağlamaya başladığımda, Cihan, başımı göğsüne yaslayıp kafasını saçlarıma gömdü hiç konuşmadık sadece sarıldık.

İroniye bakın ki.. onun yüzünden bu haldeyim ve beni teselli eden yine o.

Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum. Yengemin sesiyle kendime geldim. Zaman ve mekan kavramını tam anlamıyla yitirmiştim.

"Şimalciğim, sana kahve yaptım, birde ağrı kesici getirdim, hadi güzellik iç."

Ben, bu kollardan hiç ayrılmak istemesem de, dayımların yanında bu kadarı yeter.

"Suavi bey, eğer izin verirseniz , Şimali dışarı çıkarmak istiyorum.Hem,biraz temiz hava alırsa daha çabuk iyileşir."

"Tabi, Şimal de isterse, neden olmasın!"

Nasıl istemem, hemde uçarım ve bana verecek bazı cevapları var!  Ben nasıl bir insan oldum.Dün, kendime söylemediğim söz kalmadı, şimdi adamı görünce, jöle kıvamına geldim.

Odama gidip, üzerime daha uygun şeyler giydim antrede beni beklerken bulunca şaşırdım!

"Fazla geç kalmam,akşam iş için hazırlanmam gerekiyor, onun için vakitlice gelirim."

"Güzellik, bu gün izin alsan!Bak, renginde çok solgun. Bir aydır neredeyse hiç izin yapmadın,ha bir tanem."

"Dayıcığım meraklanmayın, akşama kadar düzelirim. Söz,kendimi iyi hissetmezsem o zaman izin isterim. Hoşça kalın."