Kilitli Hayaller (Lgbti)

Bölüm 14-Demet

Şirkete girdiğimde kimseyi görmemek için asansörü kullanmayı tercih ettim. Kafamın içi öyle karışıktı ki içinde işi düşünecek yer kalmamıştı. Arkamı dönüp asansör aynasında kendime baktım, yüzüm sapsarı gözüküyordu. Kata geldiğinde asansör sarsılarak durdu artık bakım yaptırsalar fena olmazdı. Her seferinde içinde kalma korkusuyla karşı karşıya kalıyordum.

Dışarısına çıkıp sekreterin yanına gittim. Salih Bey henüz gelmiş olamazdı ama şansımı denedim. Beklediğim cevabı alınca çay içebilmek için mutfağa geçtim. Semaverden kendime bir bardak çay alıp taburelerden birisine oturdum.

Yemek ve temizlik işine bakan Hatice Hanım beni çok severdi. Onunla muhabbete başladık. Bana önerdiği evlerin hepsini gezdiğimizi ama olumlu sonuçlanmadığını anlattım. Elindeki temizlik beziyle karşıma oturdu. İş yapmaktan, o kimyasallarla eldivensiz ilgilenmekten parmakları soyulmuştu.

Onun beni sevdiği kadar ben de onu severdim. Bazı günler iş çıkışı temizliğe yardım ettiğim bile olurdu. Evinde onu bekleyen dört çocuğu ve bir kocası vardı, eve benden önce gitmesi gereken oydu. Gülümseyip "Elbet halledeceğim, Salih beyden birkaç gün daha izin almak için geldim, bir de teslim etmem gereken işler var," dedim. Ayağa kalkıp alnımdan öptükten sonra sabah çaylarını dağıtmaya gitti.

Telefonumu çıkartıp Işıl'a bir mesaj yazmaya başladım. Belki öğle arasında onunla bir yemek yiyebilirdik. Aslında evinde konuşsak çok daha iyiydi. İş yerine yakın oturduğu için bu sorun olmazdı. Daha önce de defalarca bunu yapmıştık.

Gönderilen: Işıl

Bu öğle arasında evine gelebilir miyim? Seninle konuşmam gereken bir konu var.

Mesajı birkaç kez okuduktan sonra gönder tuşuna bastım. Bu konuşmayı bugün yapacaktım. Sekreter Salih Bey geldi diye kapıdan haber verince yerimden kalkıp onu takip ettim. Odasının kapısını çalıp gir sesini beklemeye başladım. Kapıyı kendisi açınca şaşkınlıkla bakakaldım.

"Gelebilirsin Demet, işleri bitirdin mi?"

"Tabi ki Salih Bey hepsi bu belleğin içinde."

Ona belleği uzattım, parmaklarını parmaklarıma değdirerek elimden aldı. Bana olan ilgisi bazı zamanlar sinirlerimi bozsa da herhangi bir yanlışını görmemiştim. Hislerini içinde yaşayan tiplerdendi. Masasının karşısındaki koltuğa geçip oturdum, yaptığım işlere bakmasını beklemeye başladım.

Salih Bey benden yalnızca birkaç yaş büyüktü. Aynı bölümden mezunduk ama o babasının parasıyla kendi iş yerini açabilmişti bense sadece yanında çalışan herhangi birisiydim. Uzun boyu, sivri çenesi ve kirli sakallarıyla çoğu kadının dikkatini çekebilecek yapıdaydı.

"Bunlar müşterinin istediği çalışmalar değil, daha önce detaylarıyla konuşmuştuk ayrıca çok fazla hata var. Şimdi aşağıya inip bugün bu işi bitirmeni istiyorum."

"Aslında Salih Bey hala uygun bir ev bulamadım. Eğer izniniz olursa birkaç gün daha izin kullanmak istiyorum. Yıllık tatil hakkımdan kesebilirsiniz. İsterseniz işleri bugün halledip size mail olarak atabilirim?"

"Sana burada ihtiyacımız var. Bu şekilde çalışma olmaz. Eğer böyle devam edersen seni işten çıkartmak zorunda kalırım. Yeterince müsamaha gösterdiğimi düşünüyorum."

"Haklısınız, yalnızca üç gün daha istiyorum."

Alt dudağımı kemirmeye başladım. Parmak uçlarını birleştirip ellerini bir üçgen gibi birleştirdi. Bana derin düşüncelerle bakmaya başladı.