Forever Para sa Bitter

Chapter 27: Torpe 's Road to Forever

Amethyst's POV

Naramdaman ko ang pagtigil ng patak ng ulan. Napatingala ako sa taong nasa harap ko.

Hawak niya yung payong niya sumasalo sa bawat patak ng ulan.

"Kuya..." He cares for me. Inilahad niya yung palad niya para patayuin ako. I have no one, just him. Iniabot ko ang kamay niya. Hinila niya ako palapit sa kaniya at niyakap. Habang yakap ko siya humagulgol lang ako sa kaniya.
He is the one who never left. Wala si mama and papa yet he stayed.

"Hoy ampalaya ka, hindi sibuyas. Tahan na." Napalo ko siya ng walang lakas.

"T-torpe ka pero mahal kita." Humagulgol ako.

"Kayo lang naman ni Andrei inaalala ko e." Walang lovelife si kuya dahil sa amin ni Andrei. 😭 "Sabi ni papa ipe-petition niya na tayo. Let's leave everything here."

Nakauwi na kami ni kuya, pinagpalit niya nga ko ng damit at ngayon siya na naman ang nagluto para sa amin ni Andrei.

"Kuya about dun sa kanina, alam na ba ni ate Jasmine?" Tanong ko.

"Hindi pa pero malalaman niya rin soon." Sagot niya.

"Wag mong sabihing pati sa pagsabi sa kaniya natotorpe ka. Iiwan mo na lang siya matotorpe ka pa." He fake his smile. Bakit kung kailan iiwanan natin amg isang tao, doon tayo nagkakalas ng loob para sabihin ang mga bagay na di natin nasasabi?

"Kuya alam mo rin ba na si Cortez ang nakabunggo kay Skyler noon?" Napatigil si kuya sa pagkain at tumingin sa mga mata ko ng diretso.

"Sa tingin mo ba kung alam ko papayagan ko siyang maging boyfriend mo? Mas gugustuhin ko pang maging forever bitter ka kesa masaktan ka ng ganito." Tagos sa puso na sana kaso inakasuhan pa ako.
"Ang alam ko lang ay yung sa inyo ni Skyler." Alam niya rin kaya yung tungkol kay Miriko at Sky? Mukhang kailangan kong makausap si Miriko.

Aki's POV

Matapos ang paguusap namin ni Amethyst pinatulog ko na siya. Pagod na ang kapatid ko. It's hard for me to see her in pain.

My phone vibrated. "See me tonight." Jasmine messaged me. I checked the time. It's already 9:30 pm.

"Saan?" I replied.

"Let's play sa bahay." She replied.

"Sige I'll come." I replied.
There are two reason why she asked me to play with her. It's either she's bored or she is stressed.

I went to her house.

"I'm in front of your house." I texted her as soon as I arrived.

After few minutes, he went out. Maaga ang mata with her messy hair. Padang autonatic na lang na napahawak ako sa mukha niya at tinanong siya, "What happened?" I don't know if she's too transparent with her emotions or I can also feel what she feels. Is it because of our deep friendship?

"I'm here tell me what's wrong?" Bigla na lamang tumulo ang luha sa kaliwang mata niya na agad ko ring pinunasan.

"I don't want to see you like that Jasmine. Stop crying." Ako pa rin ang nagsasalita.

"I thought you know me well. Bakit hindi mo maramdaman? Bakit yung sakit nararamdaman mo? Bakit yung sakit ko lang? Tapos aalis alis ka ni hindi mo man lsng sinasabi sa akin? I thought we're best friends? All these years , I waited. I compromised with our relationship. Best friends. Kaibigan. Matalik na kaibigan. I'm always afraid what if nagkagirlfriend ka na. Paano na tayo? Best friend ako tapos girlfriend siya? Talo ako kahit mas matagal na tayo. Ikaw---" I thought I should shut her up with my lips and so I did.

"Hmm..." yun lang lumabas sa bibig ko matapos ko siyang halikan. "I don't know what to say." Naging totoo lang ako. Wala talaga akong masabi. Pero ang dami daming kong gustong sabihin siya pero ayaw lumabas sa bibig.

"I think you like me." Hindi ko alam kung matatawa ako sa sinabi niya. Sa sobrang torpe ko si Jasmine na ang umamin ng nararamdaman ko para sa kaniya.

"You're wrong, because I love you... dati pa pero don't worry di pa naman nagexpired." I kissed her forehead.

"I want to tell you about my feelings. Matagal na since nakilala kita kaso lsging wrong timing, amd I think this is the perfect tine for you to know that all these years I don't want to settle with our relationship. I want to be with you always na hindi ka talo sa girlfriend ko dahil ikaw yun, at ikaw lang yung gusto ko maging best friend and girlfriend at the same time." I've seen her eyes twinkled when I told her my feelings.

Sinuntok niya ako sa dibdib sabay sabing, "Ganti ko yan sa pagpapahintay mo." Hinalikan ko naman siya sa labi sabay sabing, "Ganti ko yan sa paghihintay mo."  I love her. I know I love her.

"Ehem..." Natulak ako bigla ni Jasmine nang marinig niya ang papa niya. I don't know what to do. Ano bang dapat kong gawin? Like kilala naman na ako nila tito pero as a friend lang ni Jasmine. So paano?

"Ahhh.. Good evening po tito, tita. Hmm... b-boyfriend nga po pala ako ni Jasmine." Napakunot naman ng noo sina Tito at tita.

"Aki we already knew that. Ang gusto lang namin sa loob na kayo malamig diyan." Pumasok na sila tita at tito after ni tita sabihin yun. "Ok po." Sabi ko naman at tumingin ako kay Jasmine na medyo ilang ngayon.

"Knew? So dati mo pa pala ako pinakilalang boyfriend mo." Natawa naman ako sa parang batang pagpapacute niya. "Sorry na. Ayaw mo ba?"

"Gustong gusto ko. I love you." Hinawakan ko yung kamay niya at hinila siya papasok ng bahay nila. "Malamig dito, maglaro tayo sa loob." Napabitaw naman siya sabay yakap sa sarili niya.

"Anong lalaruin natin?" Alalang tanong niya.

"Ikaw ano na namang nasa isip mo ah. Halika na nga." Sa totoo lang gustong gusto kong sumabog sa nangyayari ngayon pero eto ang feelings ko natotorpe pa rin.