Işık

Normal Bir hayattan ötürü

Yooo minna bu benim ilk kitabım,medya nanami.iyi okumalaaarrr :3

Yıl  1500 Ben nanami! Normal biriyim,sıkıcı. Ev kızı işte. Babamla birlikte yaşıyoruz. Annem yok çünkü beni doğururken ölmüş. Babamla birlikte yaşıyoruz denilebilir.Denilebilir dediğimin farkındayım çünkü babam tüccar olduğu için sürekli başka şehirleri seyehat ettiğinden eve pek uğrayamıyor.O evde yokken çok yalnız kalıyorum.Bu arada köylüler beni köyün en güzel kızı olarak  biliniyorum Ama aslında o kadar da güzel değilim neremi beğeniyorlar?.Yaşım küçük olmasına rağmen taliplerim dolup taşıyor! Ama ben kabul etmiyorum.Aşık olmadan evlenmek istemiyorum birde insanların beni yüzüm için değil, kalbim için sevmelerini istiyorum.Bu güne kadar köyümüze çok az youkailer saldırmış. Onlarda aç oldukları için evleri yağmalamışlar.Güzel olmanın da bazı kötü yanları var tabii.Herhangi bir youkaiye bu haber giderse beni almak için gelir! Ama ben çok güzel olduğumu düşünmüyorum. Daha öncede söyledim  Köylülerin abartması işte. Gece uyurken kapıdan sesler duydum gibime geldi.
"Hayır! Ben böyle bir şeyi kabul edemem!"
"Tanrının emri,yapmak zorundasın!"
Elime  çakıyı alarak kapıdan gelen seslere kulak verdim. Biri babamın sesiydi. Peki ya diğeri? Çok garipti sesi.buğulu gibi,derinden geliyor gibi. Dış kapıyı hafifçe aralayıp göz ucuyla baktım. Babamın yüzüne ışık vuruyordu. Demekki gelmişti.Ama ya yayındaki? Sadece upuzun beyaz saçlarını görebiliyordum ve konuşmalarda kulak verdim.
"Bu kızımın iyiliği için.Ben her an ölabilirim ama onu sen korursan ona zarar gelmez."
"Küçücük çelimsiz ve çir-"
"Benim kızım köyün en güzel kızıdır, lütfen ona böyle hakaret etme."
"Ben bu iş için uygun değilim ona bir zarar verebilirim.Koruyucu ruh olsamda vahşiyim. Kendimi tutamayabilirim , o zaman ne yapacaksın?"
"Böyle birşey olmayacak.eşim seni özellikle seçti Daha fazla saklayamam"
"Düşü-"
Annem sözünü duyunca kapıyı açıp fırladım  bir
"Bu da ne demek! Baba" dediğim anda gözden kayboldu.
"N-nn-nanami k-kk-kapıyımı?"
"Evet ! Evet dinledim."
"Sen  bana şunu söyle annem  konuştuğun kişiyi neden ve ne için seçmiş neyi saklıyordun benden bunca zaman?"
"Annen doğmadan hastaydı ve bende biliyorsun tüccarım başıma her an bir iş gelebilir ve ölebilirim bi-"Ölüm?
"Sus baba! Sen ölmeyeceksin ! Ben evlenmeyeceğim!"
Yani aşık olmadan
"Bu arada benden ne saklıyorsun? Kimdi o?"
"Her şeyi zamanı gelince anlatacağım"
"Birde geldiğine çok sevindim.Gelde yatağını kuralım"
"Bir süre buradayım. Yarın birlikte zaman geçirelim."
"Tamam.Uyu şimdi babacığım yarın birşeyler yaparız."
Mumları söndürüp bende uyudum.
"Nanami! Hazırlan gidiyoruz. Bu gün festival var.Akşam söylemedim çünkü heyecandan uyuyamayacağını biliyorum"
Of yaa  rüyamda tam da hayatımın aşkı ile tanışacaktım. Bir dakika! Festival?
"Neeeee? Giyecek hic birşeyim yok! Ooof bittim ben! "
"Ahh tahmin etmiştim! Annene de böyleydi, Ne zaman bir yere çıkarak giyecek birsürü güzel kimonosu olsa da hiç birini beğenmezdi! Ne günlerdi"
Kısa bir sessizlik oldu ve bir anda babam yeni aldığı kimonoyu gösterdi.
"Bu şimdilik seni idare eder mi?"
"Ama bu çok güzel! teşekkür ederim" Gerçekten güzele benziyordu. Bakalım denyince ortaya ne çıkacak?
"Güzel durmuştu. Eteğinde el yapımı işlemeler vardı. Ve maviydi. Saçımı toka ile tutturdum"
Babamda geleneksel kimonolarından giymişti.
"Biriktirdiğim paradan çıkardım. Gittiğim yerde yaptırdım. Yapımı bir ay sürdü. Gerçekten çok güzel bir kız oldun. Nede olsa annende-
Neyse boşver hadi çıkalım "
Festival yerine geldik.Gelmeseydim keşke! Çünkü reddettiğim bütün erkekler  başta olmak üzere beni inceliyorlardı.Bir dahakine gelirken kesinlikle kimonomun üzerine siyah,kocaman bir pelerin geçireceğim. Şimdi taliplerimin sayısı daha da artacak!Zaten bu köyün erkekleri ile evlenmem ben hepsi nasıl desem? Beni yüzüm için seviyorlar . Babama da söylemiştim. Eğlence başladı. Herkes deli gibi eğleniyor. Ben hariç. Tüm hevesim kursağımda kaldı. Kimdi o? Neden babam şifreli konuştu?. Bunları düşünmeyeceğim.Buraya eğlenmeye geldik!biraz gülümsem lazım! Kazık gibi kaldım.Babama bir göz attım, oda çok eğleniyordu. Tam onun yanına koşarken bir ses duydum çok büyük bir ses.
"-Salllldırıııııııınnnnnn". Saldırmak? Lanet olsun youkailer? Şimdi sırasımıydı ? Akşam üzere festivalin ortasında birde?!.
Herkes sağa sola kaçışmaya başladı.
Tekrar aynı ses;
-köydeki bütün genç kızları toplayıp bana getirin!"
Babam da deli gibi beni arıyordu.
"Nanamiiii!Nanaamii!"
"Babaaa buradayııım!"
Babam bana koştu ve sarıldı.
"Şükürler olsun ! İyisin!"
"Baba bu youkailer ne istiyor bizden?,"
Bizde kaçmaya başladık.
"Seni! Senin gibi bir tane bile yok bu köyde. Seni alırlarsa bayram ederler!"
"Beklee!Neden ben?ben güzel değilim ki? Daha güzel kızılar var!"
Youkailer  birkaç kızı  yakalarken beni gördüler ve beni işaret ettiler"
"Nanami saf olmayı bırak! Seni istiyorlar anlamıyor musun? Şimdi ayrılmamız lazım ben seni ölümüne koruyacağım ve şunu bil ki ben ölürsem ağlama ! Seni seviyoruumm! " dedi ve youkailerin olduğu yöne doğru gitti.!
"Gözlerimden yaşlar dökülerek bende koşmaya başladım. Kaçtıkça yaklaşıyorlardı!  Hızımı biraz daha artırdım. Tabana kuvvet son hız kaçmaya başladım. Baba!babaa! Ölme!
İste babamı gördüm! Youkailer bana yaklaşımıştı tüm gücümle festival ortasında duran meyve masasındaki üst üste olan bütün meyveleri .Harika! Biri gitti! Geriye 4 tane kaldı. Uzun yol koştuğumdan gözlerim bulandı. yolları göremedim ve ara sokağa girdim... Lanet olsun! Kapana sıkıştım.
" Güzel kız bize çok zorluk çıkardın.Akura ou sama seni ve diğer kızları toplayıp getirmemizi istedi. Seni götürsek yeter! "
Baba! Kurtar beni!
"Bırakın kızımıııı! " youkai kafası? Iyyy kanı bile yok bu şeyin!
Baba!
"O pis ellerinizi kızıma süreseniz sizi gebertirim!"
Youkailer çok korkunç  bir gülümseme yaptılar
"Çok korktuk! Asıl biz seni öldürmeyelim!" dedikleri anda babama kılıçla 3 darbe indirdiler ! Bacağından,göğüsünden ve karnından yaralanmış babam acı içinde kıvranıyordu! Şok oldum!
"Babaaaa kalk ayağa! Kalk lütfen sen olmazsan bana kim bakar?"
"Ben bakarım! Dördünüzde geberin!" ateşler, ve youkailer yok oldular! O adam? Beyaz upuzun beyaz saçları olan
"Baba kalk hadi eve gitmemiz lazım seni tedavi ettireceğiz babaaa ölme! Sende annem gibi beni terketme!"
"N-na-Nanami! Sssen t-tanrısın annen senin için bbu ko-ruyucuyu s-seçti! Artık s-sen onunla kalacaksın!!  Adı Tom-oe Git ha,-di ben bu-rada öl-eceğim! "
"Babaaaaaaaaaaaa!ölme kalk lütfen! Ölmedim kızım de buradayım de!"
"Gitmemiz lazım! Youkailer senin için geliyor!."
"Hayır! Asla! Babamı burada bırakamam! Onun bana hala ihtiyacı var!"
babamın hala sıcak olan bedenine yapıştım.youkailerin gelmesi umrumda bile değildi. Ben de onunla ölecektim! Youkai ordusu üzerimize yaklaştı.
"Nanami! Nanami! Gitmeliyiz!"
"Hayır ben babamla öleceğim! Git başımdan! Babaaa kalk" Tomoe beni çekse de ben bırakmıyordum.
Tomoe beni kendine çevirdi,ve bana bir tokat patlattı!öyle bir attı ki kulakların çınladı
"Üzgünüm ama bu seni kendine getirir! Seninle uğraşmaya meraklı değilim ama Tanrıların emri deyip beni uçurdu.
Youkailerden kıl payı kaçtık. Babamın üstünde sinirden tepindiler.
" Babam! "
"O artık acı çekemez çünkü o artık bir ceset parçası seni istemesemde korumalıyım!
Benim gözlerimden hala yaşlar dökülüyordu ama.
Bir süre sonra Tomoe'nin kollarında gözlerim kapandı.

Bu günlük bu kadar yarın tekrar yazarım hoşça kalın!