"Ho-hoşgeldin...!"
Gördüklerim karşısında şok oldum! Tomoenin yüzü tanınmaz hale gelmişti!
"Nn-Noldu ne!?yü-yüzüne!!"
"Güçlerini kaybetmiş bir şeytan fazla yaşayamaz Nanami! Bende öleceğim!"
Gözlerimden yaşlar aktı! Sırf bana sahip oldu diye....Ölecek....
"Hayır sen ööö-lmeyece-ceksin aptal!öyle düşünme ! Sana yardım edeceğim!bana bir çözüm yolu söyle!"
"Çok az bir süre-..."
"Kapa çeneni Tomoe! Hep negatif düşünemezsin! Biraz olumlu düşün!"
"Git!"
"Ne ...?"
"Eğer beni kurtarmak istiyorsan git...."
"Pe-peki.."
"Öyle değil! Tanrıların yanına git! Tanrılar Meclisi denilen yerle alakan yoktur çünkü sana söylemedim! Yaptığım her hareketten haberleri olduğu için böyle oldu! Onlardan izin alabilirsen...Yaşayabilirim!Onlar sana birşey güçlerimi geri kazandıracak bir ilaç verirler!"Gideceğim!
"Söz! En yakın zamanda ilaçla döneceğim! O zamana kadar ölme yeter!"
"Nanami...."
"Birşey mi istiyorsun?"
"Ben ölürsem.... Üzülme...."
Cevap veremeden eşyalarımı toplayıp kağıtlarımı yanıma alarak tekrar izin almak için tanrılar meclisine gideceğim!Tomoe iyileşince de yaptıklarını ödeteceğim!Kağıdıma TANRILAR MECLİSİ yazdım! Ve peşinden gitmeye başladım! Umarım uzak değildir!
O kadar kötülük yaptığı halde gözlerimin önünde ölmesine izin veremem!Bir bakımdan benim yüzümden!
Uzun bir süre koştum.Çok yorgunum.... Hemde çok... Ne-ne yapmalıyım!
Tepelerden geçerken erimemiş karların yoğunluğu ayaklarımı ıslattı .Bir kayanın üzerine oturup dinlenirken tam üzerindeki kayaların yuvarlanacağını farkedip oturduğum yerden hızla kalkıp koştum! Koşarken Ayağım kaydı ve hızla buz yığınının içine Daldım! Ayakta durmaya çalışırken yine düştüm kalçamdam ses geldi ve galiba bu sefer kalçamı tamamen kırdım!
"Aaaaaaaaaaahhhh!"
Asla tomoeyi kurtaramayacağım! Ne aptalım! Kendi acımı unutup Tomoeyi düşündüm! Şimdi her tarafı kanla kaplanmıştır yine!Gücüm yok,Fudam gitti,Artık bu dağda yapayalnız bir çöpüm! Tomoenin çok az bir vakti kaldı ve akşamın karanlığı çöktü! Kurtlar ulumaya başladı! Bir kurt gelip kesin beni yer!
Evet birkaç kurt başıma gelip beni koklamaya başladılar! Korkudan altıma kaçırmak üzereyim! Ama gariptir ki hiçbiri bana zarar vermedi!Aksine başımda beklediler!
"Çekilin ucubeler!"
Ayağa kalkmak için debelenirken Akura ou nun sesi olduğunu fark ettim!Nasıl gelmiş buraya!Her neyse artık sadece bir yemim! Kurtlar yemedi ama akura ou yiyecek!
Yanıma gelip yüzüme ateşi doğrulttu!O korkunç yüzü görünce çığlık attım!
"Kyaaaaaaaaaaaa"
"UVAaaaaaaaaaaaaa"
"Ne diye bağırıyorsun aptal kadın!?"
"Asıl Sen niye bağırıyorsun! Aptal şeytan!"
"Hah! Sevgilin seni terk mi etti!?Tomoeyi kurtarmaya gidiyorum! Sen burada yat!kalıp seninle oynamak isterdim ama şafağa kadar vaktim var!"
Ne!!!Şafağa kadar mı!"Bekle!ben .... İstesemde kalkamam kalçam kırıldı!"
"Nne!?ahahhahaahahha! Aptal !hahahahahahha"
"Kalkamıyorum! Diyorum! Sen Tomoeye yardım eder miydin?"
"Her şey bir yana o beni bulup kardeşim ve DAYANAĞIM oldu! Tabii ki yaralamış olabilir ve ona hala biraz kızgınım ama ölmesine izin veremem!O nereden biliyor!
" ama onu kılıçla öldürmek istemiştin?"
"Orası doğru! Gözüm biraz dönmüş olabilir!Hadi beni oyalama tanrıcık!gitmem lazım!"
"Bekle!beni de götür!"
"Yatalak bir Tanrıyı yanımda mı götüreyim?"
"Hey! Bunu kâğıtlarım halledemez mi? Yeterince güçlüyüm!"
"Çoook!ayağa bile kalkacak gücün yok!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Işık
RomansaAşk yüzde değil kalpte başlar .Ben kimim? Normal bir kız değil miyim? Neden annemle ilgili sorular babam tarafından geçiştiriliyor?Neden alnımda bir iz var? Annem nerede?Asıl sorunum ise koruyucu ruhuna salak gibi aşık olmam!Ama o beni neden sevmiy...