@Tüm hakları saklıdır. Hikaye kurgusuyla her şeyiyle bana aittir. İzinsiz kullanımda yasal işlem başlatılacaktır.
Elif sana bir arkadaş nasihatı bir erkeği baştan çıkarmak istemiyorsan sakın dudaklarını ısırma. Helede bir odada gecenin bir yarısı...
Elif_Dereli61 Canım arkadaşım bölüm sana gelsin. Yanımda olduğub her zaman beni desteklediğin için teşekkürler 😍😍😍😘😘😘
Keyifli Okumalar...
Umut'tan...
Haftalar sonra ailemin yanında, kendi odamda kendi yatağımdaydım ama bir türlü uyku tutmamıştı. Şafak sökmek üzereydi. Boğulduğumu hissediyordum. Ailemin güvenli kolları bile bana iyi gelmemişti. Biraz deniz havası bana iyi gelebilirdi. Yerimden kalktım. Usulca odamdan dışarıya çıktım. Hırsız kadar sessiz davranıyordum. Evden dışarıya çıktığımda rahat bir nefes almıştım. Garajdan arabayı çıkarıp sahile doğru yola koyuldum. Sahile vardığımda hava iyice aydınlanmıştı. Arabayı uygun yere park ettim. Deniz kenarına doğru yürüdüm. Benim aksime Deniz bu sabah çok sakindi. Çok huzurlu gözüküyordu. Bir süre kumların üzerinde oturup denizi seyrettim. Denizin tuzlu kokusunu ciğerlerimi parçalamak istercesine çekerken yüreğimde ki acının dinmesi için dua ettim. Derin bir nefes alıp yerimden doğruldum. Eşofmanımın paçalarını kıvırıp terkiklerimi çıkardım. Suya girdiğim de tenime değen dalgalar celladım olmuş bana işkenceler ediyordu. Bir taraftan kalbimi görünmez eller içine almış daha fazla canımı yakmak istercesine sıkıyordu.
"Allahım beni bu azaptan kurtar, kurtulmak için bana işaret gönder"
Bir süre daha suyun içinde oyalandım. Nedendir bilinmez aklıma bir yerden Elif sızmıştı. Geçtiğimiz aylarda çoğu kez buraya geldiğim de onu sahilde boş boş denize bakarken görmüştüm. Bir kaç saat oyalanıp bir süre ağladıktan sonra giderdi... Bazen de battaniyesine sarılır uyurdu. Onu bura da gördüğüm zamanlar kendimi yalnız hissetmiyordum. Benden habersiz olsa da bana kader arkadaşlığı yapıyordu. Ancak son bir aydır ona hiç rastlamamıştım. Ya da denk gelmemiştim bilemiyorum. Bildiğim geldiğim de gözümün onu aradığıydı. Sorunlarını çözmüştü. Hatta evlenip mutlu mesut yaşıyordur benim aksime.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni ilgilendiren bir durum değildi. Benim sorunların bana yetiyordu zaten.
Elif'i aklımın bir köşesine attım. Bu sabah martılar bana arkadaşlık ediyordu. Ancak buna bir son vermeliydim. Daha fazla oyalanmazdım. Kimse kalkmadan eve dönmem gerekiyordu. Eğer dışarıya çıktığımı görürlerse bir sürü soruya maruz kalacaktım. En son istediğim babam tarafından ifadeye alınmaktı. Polis babamın ve avukat annemin olmasının zararlarını yaşıyordum. Babam çok iyi bir gözlemciydi en ufak hareketimden bir şeylerin ters olduğunu anlıyordu. Annemde sorularını istediği sonucu alana kadar sormaktan vazgeçmiyordu. Cansu'yla tanışana kadar onlara hiç yalan söyleyememiştim. Evden ayrılırken bile onları ikna etmek için akla karayı seçmiştim. Zaten evden ayrılmamın daha doğru kaçamanın temel nedenide içinde bulunduğum durumu onlara yansıtmamaktı.
Denizden çıkıp terliklerimi giydim. Yolumu kayalıklara çevirdiğim de orada birini fark ettim. Garip ama aklıma gelen ilk kişi Elif'ti.
Merakımı gidermek için hızlıca kayalıklara doğru yürümeye başladım. Yakınlaştıkça oradakinin uzun siyah saçlarından Elif olduğunu anladım. Daha fazla yaklaşmamak en iyisiydi. Nedendir bilmiyorum beni görmesini istemiyordum. Gerçi beni görünce tanıyacağından şüpheliydim. Uzun zaman olmuştu. Geriye döneceğim sıra da Elif'in hiç kıpırdamadığı farkettim. Uykusunda bile sürekli sağa sola döner sarıldığı örtüyle kavga ederdi. Onun o halini izlemek azda olsa beni neşelendirirdi.
