alıntı

2.6K 320 73
                                    

Küçük bir alıntı...

Keyifle okuyun... Ameliyat oldum iyi olmaya çalışıyorum. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.  Yeni bölüm için biraz bekleteceğim. Bir hafta on gün kadar...

Abi özür dilerim rahatsız ettim ama Elif abla telefonunu dükkanda unutmuş. Babası sürekli onu arayınca haber vermek istedim. "

"Ta... Tamam Eymen. "

"Abi sesin iyi gelmiyor." Zorla da olsa olanları anlatıp hastanede olduğumuzu kana ihtiyaç olduğumu söyledim. Uzun süre telefondan ses gelmemişti. Tek söylediği " ablama ben kan veririm. Hemen geliyorum" du. Telefon üzerine kapandı. İnanamıyordum. Bu bir mucizeydi. Eymen'in Elif'le kan gurubu aynıydı. Daha sonra Ceyhun'u arayıp Duru'mu bildirdim. İlk önce şaka yaptığımı, gelip beni eşek sudan gelinceye kadar dövmek istediğini söyledi. Keşke şaka olsaydı. Keşke dediği gibi gelip beni dövseydi. Birazdan o da yanımda olurdu. Telefonu kapattığım da koca bir boşluk içindeydim. Son zamanlarda ki mutluluğum beni korkutuyordu. Elif de korkuyordu. Bu yaşanacaklar içimize doğmuştu sanki. Elif ellerim arasından kayıp gitmişti. Bu benim cezamdı. Elif'i reddedişlerimin cezasını çekiyordum. Sevdiğimi aşık olduğumu anladığımda onu kaybetmekle sınanıyordum. O yaşasın bu acıyı çekmeye razıydım.

Funda'ya ne diyecektim. Elif'i her şeyden koruyacağıma söz vermiştin. Onu koruyamadım. O benim için hayatını hiçe saymıştı. Ben bu kadar sevilmeyi hak etmiyordum. Ölmeyi ben hak ediyordum.

Dakikalar dakikaları kovalarken Eymen kapıda belirdi. Hızlıca yanıma gelirken kahverengi gözlerinden korku olduğu kadar öfke de fışkırıyordu. Yanıma geldiğin de yakama yapıştı.

"Ablama ne oldu? Nasıl bir adamsın onu koruyamadım. "

"Nedesen haklısın. Ne oldu bende anlamadım. Silah patladı. Elif beni korumak için öne atıldı."

"Kim yaptı?"

"Bilmiyorum."

"Dua et iyileşsin. Yoksa seni soy adın bile kurtaramaz"
"Onu ben öldürmedim. İçerde sevdiğim aşık olduğum kadın ölüm kalım savaşı veriyor. Ben bura da ölüp ölüp diriliyorum. Rahat bırak beni" Hissettiğim korkuyla yüzüne bağırdım.

"İçerde yatan senin sevgilinsen benim öz ve öz ablam. Anladın mı? O bunu bilmese de ben onun kardeşiyim"

Yanlış duymamıştım. Elif benim öz ablam demişti.

Umudun Peşinde(KİTAP OLDU)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin